Ταξιδιωτικές αναμνήσεις από την Ιταλική Ριβιέρα

Χτες βράδυ αναπολώντας τα ταξίδια μας, σταμάτησε η σκέψη μου σε ένα ταξίδι που είχαμε κάνει σε ένα πολύ όμορφο μέρος της Βόρειας Ιταλίας στην επαρχία της Λιγυρίας και ειδικά στην Ιταλική Ριβιέρα, την Cinque Terre. Σε αυτή τη θαλασσοδαρμένη περιοχή της Μεσογείου, σε μια λωρίδα γης μήκους 15 χλμ. υπάρχουν πέντε μεσαιωνικά χωριά με κοινή ιστορία και κοινό όνομα. Είναι θαρρείς και κρεμασμένα κυριολεκτικά στους απότομους βράχους και έδωσαν το όνομά τους στην περιοχή, ονοματίζοντάς την Cinque Terre, δηλαδή Πέντε τόποι. Τα χωριά αυτά είναι τα Riomaggiore, Manarola, Corniglia, Vernazza και Monterosso al mare. Στην Ιταλική Ριβιέρα ανήκουν και η θελκτική λουτρόπολη Σάντα Μαργαρίτα, αλλά και το κοσμοπολίτικο Πόρτο Φίνο.

Την Ιταλική Ριβιέρα την είχαμε εντοπίσει στο χάρτη, είχαμε δει φωτογραφίες από το διαδίκτυο, αλλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πόση πραγματική ομορφιά έκρυβε μέσα του αυτός ο τόπος. Σκέφτηκα, λοιπόν, πως θα μπορούσα να μοιραστώ μαζί σας τις αναμνήσεις μου από αυτό το ταξίδι, και διαβάζοντάς τες να σας κάνω να χαλαρώσετε και να ξεκουραστείτε, αλλά και να σας δώσω πληροφορίες για την μετακίνησή και τη διαμονή σας εάν κάποτε θελήσετε να κάνετε το ταξίδι αυτό.

Για το ταξίδι σας στην Ευρώπη διαβάστε την ανάρτηση Η προετοιμασία ενός οδικού ταξιδιού στην Ευρώπη

Road trip στην Ιταλική Ριβιέρα – Cinque Terre

Τα πέντε χωριουδάκια κρύβονταν επί αιώνες ξεχασμένα από θεούς και ανθρώπους, σκαρφαλωμένα κυριολεκτικά σε γκρεμούς πάνω από τα νερά της Μεσογείου και η μόνη επαφή των κατοίκων τους με τον έξω κόσμο ήταν όταν μετέφεραν τα εμπορεύματά τους προς πώληση στην κοντινή πόλη La Spezia με τα καΐκια τους. Ώσπου στην δεκαετία το 1960 κάποιοι πλούσιοι και διάσημοι που περνούσαν από την θάλασσα με τα κότερά τους με προορισμό το Πόρτο Φίνο, ενώ μέχρι τότε τα θαύμαζαν από μακριά, αποφάσισαν να τα προσεγγίσουν για να γνωρίσουν από κοντά την ομορφιά αυτού του άγνωστου και απομονωμένου τόπου. Σήμερα τα χωριά είναι αραιοκατοικημένα και κάποια είναι ακόμα ανέγγιχτα από το χρόνο.

Το 1997 την Cinque Terre, η UNESCO την συμπεριέλαβε στους θησαυρούς του παγκόσμιου πολιτισμού, για τη γοητεία που ασκεί αυτό το μέρος της ακτής, ενώ το 1999 ολόκληρη η περιοχή ανακηρύχθηκε Εθνικό Πάρκο και προστατευόμενη περιοχή, που στόχο έχει την προστασία των τοιχωμάτων και σκαλοπατιών που έκαναν οι κάτοικοι για την καλλιέργεια των αμπελιών τους και τη στήριξη του ανισόπεδου εδάφους.

Πώς θα πάτε στην περιοχή

Εάν ταξιδέψετε με πλοίο από την Ελλάδα και φτάσετε στην Ancona θα κατευθυνθείτε στη La Spezia με τρένο ή με αυτοκίνητο. Η άλλη επιλογή σας είναι να ταξιδέψετε αεροπορικώς από την Ελλάδα κατευθείαν στο αεροδρόμιο της Φλωρεντίας, του Μιλάνου ή της Γένοβας. Αν κλείσετε από νωρίς τα εισιτήριά σας μπορείτε να τα αγοράσετε σε πολύ χαμηλές τιμές. (πατήστε εδώ).

Από τις πόλεις αυτές θα πάρετε το τρένο για την Πίζα και από εκεί για La Spezia. Στη La Spezia αφού προμηθευτείτε ημερήσιο εισιτήριο για τη σιδηροδρομική Cinque Terre Express με το τρένο REG, θα έχετε στη διάθεσή σας μία ολόκληρη ημέρα για να επισκεφτείτε τα πέντε χωριά της Ιταλικής Ριβιέρας. Τα χωριά στην Ιταλική Ριβιέρα απέχουν πολύ λίγο μεταξύ τους και ο χρόνος είναι υπέρ αρκετός για να τα επισκεφθείτε όλα. Μην ξεχάσετε από τις πληροφορίες των αεροδρομίων ή των σιδηροδρομικών γραμμών να προμηθευτείτε χάρτη της περιοχής.

Ημερήσιες εκδρομές-Εισιτήρια

Από τη γνωστή πλατφόρμα Get Your Guide με την οποία συνεργαζόμαστε μπορείτε να κλείσετε online πριν ή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας ημερήσιες εκδρομές προς την Cinque Terre με ξεναγό. Τα εισιτήρια μπορεί να τα δείξετε και απ’ ευθείας από τον κινητό σας. Μετά την αγορά θα σας σταλούν εξτρά πληροφορίες στο e-mail σας. Δείτε παρακάτω τις προτάσεις μας:

• Ημερήσια εκδρομή στην Cinque Terre από τη La spezzia
• Ημερήσια εκδρομή στην Cinque Terre από τη Φλωρεντία με προαιρετική επιλογή πεζοπορία και γεύμα
• Ημερήσια εκδρομή στην Cinque Terre από το Μιλάνο

Οδική διαδρομή στην Ιταλική Ριβιέρα

Η γραφικότητα ακόμα και σήμερα που χαρακτηρίζει ολόκληρη την περιοχή, οφείλεται στην έλλειψη αυτοκινητόδρομου. Υπάρχουν δύο τρόποι να επισκεφθείτε τα πέντε χωριά της περιοχής. Ο ένας τρόπος για να απολαύσετε αυτή την περιοχή με πεζοπορία. Ο δρόμος όμως της αγάπης μεταξύ των χωριών Riomaggiore και Manarola είναι κλειστός, άρα σας μένει μόνο να περπατήσετε από το χωριό Corniglia έως και Monteroso al mare, στο γαλάζιο μονοπάτι, ανάμεσα στους ελαιώνες και στα αμπέλια, αλλά και στις κρημνώδεις ακτές και απομονωμένες παραλίες. Η εκδρομή πεζοπορίας διαρκεί συνολικά 5 ώρες και τα μονοπάτια είναι καλοδιατηρημένα και εύκολα προσβάσιμα.

Κλείστε εδώ μια ημερήσια εκδρομή που περιλαμβάνει πεζοπορία.

Ταξίδι στην Ιταλική Ριβιέρα με το τρένο

Ενώ η δεύτερη επιλογή είναι να κάνετε όλη τη διαδρομή με το τοπικό τρένο Cinque Terre Express που είναι πανεύκολη και η μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ δύο χωριών είναι μόλις 3 ή 4 λεπτά. Μπορείτε εύκολα να επισκεφθείτε τα 5 χωριά την ίδια μέρα, όπως ανέφερα παραπάνω, αφού είναι συχνή η συγκοινωνία από νωρίς το πρωί έως αργά το απόγευμα. Το τρένο περνάει πότε από τούνελ τα ανοιγμένα στους βράχους και πότε σύριζα επάνω στους απόκρημνους βράχους ως τη θάλασσα. Βέβαια ακόμη καλύτερος τρόπος για μια μονοήμερη επίσκεψη στα χωριά είναι από τη θάλασσα με καράβι που θα το πάρετε από τη La Spetzia. Μια απίστευτη διαδρομή που είναι στο χέρι σας ποια θα αποφασίσετε να κάνετε!

Ταξιδέψτε μέσω του Ανθομέλι στη Βερόνα, η πόλη του έρωτα και κάντε μια οδική διαδρομή στους Δολομίτες. Μια οδική διαδρομή στις Ιταλικές Άλπεις

Ταξίδι στην Ιταλική Ριβιέρα – Cinque Terre

Riomaggiore (Ριοματζόρε)

Η βάση μας για το ταξίδι μας στην όμορφη και η εντυπωσιακή περιοχή Cinque Terre, ήταν η πόλη La Spezia, όπου αφήσαμε σε φυλασσόμενο μέρος το αυτοκινούμενό μας και το πρώτο χωριό, άρα η πρώτη στάση μας θα ήταν το Riomaggiore. Ανεβήκαμε στο τρένο και σε πολύ λίγο φτάσαμε στο όμορφο χωριό το χτισμένο από το 13ο αι. Το τρένο έκανε μόνο 8 λεπτά, χωρίς στάσεις, από την La Spezia ως το Riomaggiore, ενώ εάν πηγαίναμε με αυτοκίνητο θα θέλαμε μισή ώρα, ίσως και παραπάνω με την προϋπόθεση να μη βρίσκαμε κίνηση.

Το χωριό ήταν γεμάτο με λιθόστρωτα μικρά δρομάκια και με σκαλοπάτια με τα οποία επικοινωνούν οι επάνω όροφοι των σπιτιών. Να φανταστείτε πως η εξώπορτα των σπιτιών είναι στον κάτω δρόμο ενώ οι πρώτοι όροφοι βρίσκονται στον επάνω δρόμο! Τα πολύχρωμα τριώροφα και τετραώροφα σπίτια του στρiμωγμένα το ένα πάνω στο άλλο, σαν σφηκοφωλιά, κατηφόριζαν στις απότομες πλαγιές, ώσπου να καταλήξουν στα βράχια της ακτής. Έτσι όπως ήταν βαμμένα με κίτρινο, ροζ, πορτοκαλί και κόκκινο χρώμα και με τα πράσινα παντζούρια τους δημιουργούσαν μια εξαίσια πανδαισία χρωμάτων, που πραγματικά μας ξετρέλανε. Μια απίστευτη εικόνα ομορφιάς, μαγείας και έκπληξης!

Από το Riomaggiore ξεκινάει “ο δρόμος της αγάπης” ή όπως λέγεται στα ιταλικά via dell’ amore και καταλήγει στη Manarola. Στο μονοπάτι αυτό που είναι χαραγμένο πάνω στους απόκρημνους βράχους και κρεμασμένο πάνω από τη θάλασσα έχουν περπατήσει αμέτρητα ερωτευμένα ζευγάρια από όλο τον κόσμο, ώσπου να καταλήξουν, ίσως οι πιο τολμηροί και δυνατοί στο δεύτερο χωριό της Cinque Terre, στη Manarola. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή που γράφω την ανάρτηση ο δρόμος via dell’ amore είναι κλειστός, λόγω πτώσης βράχων.

Manarola (Μαναρόλα)

Ανεβήκαμε και πάλι στο τρένο και σε 3 μόλις λεπτά φτάσαμε στο επόμενο χωριό, στη Manarola. Σπίτια χρωματισμένα με όλων των ειδών τα χρώματα στενά και ψηλά σαν πυργόσπιτα μοιάζουν σαν να είναι κολλημένα επάνω στους βράχους. Η Manarola, ως τόπος είναι πιο δύσβατος και ανηφορικός από το Riomaggiore χτισμένη επάνω σε απότομα βράχια και περιτριγυρισμένη από βαθιά καταπράσινα νερά.

Κάποτε εδώ υπήρχε κάστρο για να ελέγχει τα πλοία που περνούσαν από τη θάλασσα και πολλά σπίτια της στο μικροσκοπικό λιμανάκι είναι χτισμένα πάνω στους τοίχους του ερειπωμένου κάστρου. Δεν έχει καθόλου παραλία παρά μόνο απόκρημνα βράχια και γιαυτό αναγκάζονται οι κάτοικοι να ανεβάζουν τις βάρκες τους από τη θάλασσα με τη βοήθεια γερανού. Έτσι τις… παρκάρουν στους δρόμους του χωριού, προσφέροντας στους ταξιδιώτες ένα μοναδικό θέαμα.

Corniglia (Κορνίλια)

Πήραμε και πάλι το τρένο και φτάσαμε σε μερικά λεπτά στο τρίτο χωριό της Cinque Terre, στο χωριό Corniglia που είναι χτισμένο σε ένα βράχο 100 μέτρων επάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Διαφέρει από τα άλλα παραθαλάσσια χωριά, γιατί είναι το πιο απομακρυσμένο και δυσπρόσιτο, αφού το χωρίζουν από τη στάση του τρένου 400 περίπου σκαλοπάτια. Γιαυτό οπλιστείτε με δύναμη και ενέργεια, ώσπου να φτάσετε στο κέντρο του χωριού. Η μικρή σας ταλαιπωρία σίγουρα θα σας αποζημιώσει για την γραφικότητα που αποπνέει η Corniglia.

Τα παμπάλαια χαμηλά σπίτια του και τα μεσαιωνικά καλντερίμια του, που το κάνουν πολυφωτογραφημένο, μας ενθουσίασαν και βγάλαμε αμέτρητες φωτογραφίες είτε από τα απόκρημνα βράχια με θέα τη θάλασσα, είτε από τα γραφικά καφενεδάκια της μικρής πλατείας του χωριού. Υπήρχε μια απόκοσμη ηρεμία, γιατί αυτοί που κυκλοφορούσαμε στα στενά δρομάκια δεν ήμασταν πολλοί, αφού οι περισσότεροι παρέκαμψαν την στάση φοβούμενοι την ταλαιπωρία των σκαλοπατιών.

Η Corniglia μας άφησε πολύ όμορφες αναμνήσεις και μπορώ να πω πως ίσως αυτό το απομακρυσμένο χωριό που μοιάζει με αετοφωλιά και μέσα στην απόλυτη ηρεμία του να ήταν το πιο όμορφο, αν τη λέξη ομορφιά δεν την έκλεβε το διπλανό της χωριό, η Vernazza.

Vernazza (Βερνάτσα)

Εάν επιλέξετε να κάνετε τη διαδρομή Corniglia–Vernazza με πεζοπορία μπορείτε μετά από μια διαδρομή 90 λεπτών και ανάμεσα από λεμονιές και αμπέλια του Εθνικού Πάρκου (Parko Nationali della Cinque Terre) να φτάσετε στο χωριό Vernazza. Ενώ από το Vernazza για να φτάσετε στο Monterosso al mare θα χρειαστείτε πεζοπορία περίπου 2 ωρών. Εάν όχι, μπορείτε και πάλι να πάρετε το τρένο REG και με την άνεσή σας σε λίγα λεπτά να φτάσετε στον προορισμό σας. Η επιλογή είναι δική σας. Κατά τη δική μου εκτίμηση, το χωριό Vernazza είναι το ωραιότερο από τα 5 χωριά της Cinque Terre, χτισμένο πάνω στον απότομο βράχο, αλλά πιο απλωμένο και με τις λιγότερες ανηφόρες, που καταλήγει σε ένα μικρό λιμανάκι.

Σήμα κατατεθέν του χωριού η όμορφη εκκλησία Santa Margherita που είναι χτισμένη σχεδόν επάνω στο κύμα. Οι περισσότεροι δρόμοι του χωριού συνδέονται μεταξύ τους με απότομα σκαλιά και από ψηλά μας προσέφερε μια εντυπωσιακή θέα προς τη θάλασσα. Περπατώντας στα στενά δρομάκια περνούσαμε κάτω από επιβλητικές πύλες και αψίδες και μετά από μια όμορφη διαδρομή μέσα στο χωριό στο τέλος καταλήξαμε στο πανέμορφο λιμανάκι.

Τα χρωματιστά σπίτια του βαμμένα κόκκινα και κίτρινα, συναγωνίζονταν τις χρωματιστές βάρκες που ήταν αραγμένες στο λιμάνι του και διακρίναμε πως το χωριό είχε μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Αυτός ο έντονα μεσαιωνικός χαρακτήρας του και τα πανέμορφα κτήρια που κρατούν εδώ και αιώνες, μας έδωσαν να καταλάβουμε πως το χωριό Vernazza είχε περάσει μεγάλες δόξες κατά το παρελθόν.

Monterosso al mare (Μοντερόσο)

Το χωριό Μοντερόσο είναι το μεγαλύτερο, το πιο κοσμοπολίτικο και το πιο αξιοποιημένο τουριστικά από όλα όσα είχαμε δει έως τώρα, έχανε όμως κατά πολύ από την γραφικότητα των προηγούμενων χωριών. Εδώ βρήκαμε πάμπολλα εστιατόρια και ταβέρνες και πολλοί γεύονταν τις υπέροχες σπεσιαλιτέ της περιοχής. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε, όσο και να σας φαίνεται απλό, το πιάτο με τα χειροποίητα ζυμαρικά με σάλτσα pesto και φρέσκο βασιλικό. Εμείς απλά απολαύσαμε ένα ποτήρι από τα φημισμένα τοπικά κρασιά τους, που μας πρότειναν το Sciacchetra και ήταν εξαιρετικό.

Το Monterosso al mare χωρίζεται στα δύο, στο νέο τμήμα και στην παλαιό μεσαιωνικό τμήμα που συνδέονται μεταξύ τους με ένα τούνελ και έναν πύργο που βρίσκεται στο πλάι της θάλασσας και σώζεται σήμερα ο ένας από τους 13 πύργους του. Υπάρχει όμως και ο γίγαντας του Μοντερόσο, ένα σκαλισμένο άγαλμα επάνω στο βράχο που βλέπει προς τη θάλασσα, και θα σας συντροφεύει με το άγρυπνο βλέμμα του, όσο θα κολυμπάτε μαζί με τους πάμπολλους τουρίστες στην απλωτή παραλία του χωριού και θα απολαμβάνετε την ηλιοθεραπεία σας, εάν βέβαια έχετε χρόνο. Στο Monterosso al mare τελειώνει η Ιταλική Ριβιέρα, η περιοχή Cinque Terre της Ιταλίας.

Εμείς πήραμε και πάλι τον δρόμο του γυρισμού μας με το τρένο για να επιστρέψουμε στη la Spezia και στο αυτοκινούμενό μας. Στις σκέψεις μας στην επιστροφή και όσο θυμόμασταν πόσο όμορφα περάσαμε, είπαμε πως δίκαια σήμερα η περιοχή Cinque Terre συγκαταλέγεται στους δέκα πιο δημοφιλείς προορισμούς της Ιταλίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Αυτά τα μέχρι πριν από 4-5 δεκαετίες εντελώς άγνωστα χωριά κρατούν σήμερα σε πείσμα των χρόνων τη δική τους γοητεία και τραβούν σαν μαγνήτη τον κάθε επισκέπτη, είτε τα περιηγείται αποκομίζοντας απλά μια ταξιδιωτική εμπειρία, όπως εμείς, είτε μένοντας μερικές μέρες σε κάποιο από τα πέντε χωριά του.

Rapalo (Ράπαλο)

Μετά από τις υπέροχες ταξιδιωτικές εμπειρίες που μας άφησε η περιοχή της Cinque Terre, εμείς συνεχίσαμε το ταξίδι μας στην Ιταλική Ριβιέρα και παίρνοντας τον αυτοκινητόδρομο φτάσαμε στην πόλη Rapalo. Μια φημισμένη λουτρόπολη με τις αριστοκρατικές επαύλεις, τις οικοδομές βαμμένες σε παστέλ αποχρώσεις, αλλά και το γεμάτο ζωντάνια λιμάνι της. Ο παραλιακός δρόμος με τους φοίνικες καταλήγει στο μικρό κάστρο του 16ου αι. που είναι και ο κύριος πόλος έλξης τουριστών.

Το βράδυ όταν το κάστρο φωταγωγήθηκε δημιούργησε ένα εξαίσιο θέαμα, ιδίως με τις αντανακλάσεις των φώτων του στη θάλασσα. Ο περίπατος που κάναμε στην πόλη αυτή ήταν υπέροχος. Έχοντας σύμμαχο και τον καλό καιρό καταλήξαμε σε μια μικρή παραλία για χαλάρωση και ηρεμία.

Περίπου 15 λεπτά από το κέντρο της πόλης του Rapalo υπάρχει σταθμός τελεφερίκ με το οποίο μπορείτε να ανεβείτε στο βουνό, να επισκεφθείτε τη βυζαντινή εκκλησία του 16ου αι. με τη θαυματουργή εικόνα της, αλλά και να απολαύσετε από ψηλά όλη την περιοχή. Λένε πως η διαδρομή είναι λίγο τρομακτική, αλλά πιστεύω πως θα σας αποζημιώσει για την εμπειρία και την εξαιρετική θέα που θα σας προσφέρει.

Διαμονή στην Ιταλική Ριβιέρα

Βρείτε το κατάλληλο κατάλυμα για σας από τον παρακάτω χάρτη και κλείστε τη διαμονή σας.

Booking.com

Ποιες άλλες πόλεις μπορείτε να επισκεφθείτε στην Ιταλική Ριβιέρα

Santa Margherita (Σάντα Μαργαρίτα)

1. Μένοντας στο Rapalo, το χρησιμοποιήσαμε ως ορμητήριο για επίσκεψη σε δύο ξεχωριστές πόλεις της ιταλικής Ριβιέρας, την Santa Margherita και το Portofino. Έτσι την επόμενη μέρα, αφήσαμε το αυτοκινούμενο στο Rapalo και πήραμε τον δρόμο με την 50ράκι για τη Santa Margherita, την πιο θελκτική λουτρόπολη της Ανατολικής Ιταλικής Ριβιέρας. Μόλις φθάσαμε, με την πρώτη ματιά μας στη πόλη διακρίναμε τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της. Πολυτελή ξενοδοχεία, επιβλητικά αριστοκρατικά μέγαρα, υπέροχη προκυμαία, κοσμηματοπωλεία, παλαιοπωλεία με ιδιαίτερα κομμάτια, μπουτίκ με εξεζητημένα ρούχα.

Εμείς μείναμε ως αυτοκινούμενοι στο πάρκινγκ ενός βενζινάδικου του Ράπαλο με ένα μικρό αντίτιμο, υπάρχει όμως και κάμπινγκ μέσα στην πόλη.

Η παραλία μας τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον με τις χρωματιστές μπλε και κόκκινες ξαπλώστρες, τα σπιτάκια για το άλλαγμα του μαγιό και αυτά σε εναλλαγή του μπλε κόκκινο και όλα αυτά βέβαια μέσα στο κέντρο της πόλης. Οι βαρκούλες και τα μικρά ή μεγάλα σκάφη άλλα αραγμένα έξω από τη θάλασσα και άλλα μέσα σε αυτή, έδιναν και αυτά το δικό τους χρώμα στην εικόνα της πόλης.

Βαδίζοντας στο δρόμο της βόλτας στην παραλία, με τη σειρά από παγκάκια για ξεκούραση και θέαση, απολαύσαμε τον καλοκαιρινό δροσερό καιρό, ανάμεσα στους ανθρώπους της πόλης που όπως σε όλες τις πόλεις ζουν και αυτοί την καθημερινότητά τους, με τα καλά και τα άσχημα. Στην παραλία το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου, του εξερευνητή με καταγωγή από την διπλανή πόλη της Γένοβας, δέσποζε μεγαλοπρεπές επάνω στο βάθρο του.

Από την παραλία διακρίνεται επάνω σε ένα λόφο η Villa Durazzo, χτισμένη από τον 16ο αι., που εκπροσωπεί και το αναγεννησιακό μεγαλείο της πόλης. Περιβάλλεται από ένα θαυμάσιο πάρκο και σήμερα είναι και χώρος για τα πολιτιστικά δρώμενα.

Στη βόλτα μας μέσα στην πόλη, εκείνο που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η διακόσμηση στους εξωτερικούς τοίχους των κτιρίων της που πραγματικά ήταν αξιοπρόσεκτη. Κοιτάζαμε τα κτίρια και νομίζαμε τα σχέδια που είχαν επάνω οι τοίχοι, γύρω από τα παράθυρα και στα μπαλκόνια τους πως ήταν γύψινες διακοσμήσεις. Όμως παρατηρώντας καλύτερα διαπιστώσαμε πως ήταν ζωγραφισμένα! Υπέροχες ζωγραφιές, παίζοντας με το φως και τη σκιά, έδιναν ένα αποτέλεσμα καταπληκτικό.

Τόσο γοητευτήκαμε, που φωτογραφίζαμε κάθε γωνιά που μας άρεζε και ενθουσιαστήκαμε με την ιδέα μας να ζωγραφίσουμε και εμείς το σπίτι μας κατά τον ίδιο τρόπο, όταν επιστρέψουμε. Όμως δυστυχώς, έχω να σας εκμυστηρευτώ, πως… όλα έμειναν μόνο στις φωτογραφίες και στις αναμνήσεις μας.

Κάνοντας έναν μεγάλο κυκλικό περίπατο στην πόλη παραλιακά, φτάσαμε σε σημείο που η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν πανοραμική. Όπως καταλαβαίνετε οι φωτογραφίες μας ήταν οι καλύτερες, έχοντας σύμμαχο και τη αλλαγή του καιρού δίνοντάς μας σε κάθε κλικ και άλλη διάσταση, αφού ο ήλιος και τα σύννεφα παίζανε κρυφτό.

Διαβάστε στο Ανθομέλι τις ταξιδιωτικές αναρτήσεις. Βενετία, η βασίλισσα των νερών και Μουράνο και Μπουράνο στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας

Porto Fino (Πόρτο Φίνο)

Την ίδια μέρα από τη Santa Margherita αποφασίσαμε να επισκεφθούμε και το Porto fino, που βρίσκεται στην νότια άκρη της ομώνυμης χερσονήσου. Είναι μια γραφική παραθαλάσσια πόλη, ένα θέρετρο στην Ιταλική Ριβιέρα και γενικά της Ιταλίας και ίσως το δημοφιλέστερο λιμάνι για πολυτελείς θαλαμηγούς.

Οι επιλογές μας ήταν τρεις: Ή έπρεπε να πάμε οδικώς με το όχημά μας ή να πάρουμε το αστικό λεωφορείο ή έπρεπε να πάρουμε το πλοίο της γραμμής από τη Santa Margherita. Τη λύση με το αυτοκίνητο την απορρίψαμε γιατί στο Πόρτο φίνο οι θέσεις παρκαρίσματος είναι περιορισμένες και θα έπρεπε να αφήσουμε το όχημά μας 2 χλμ. έξω από την πόλη. Γι αυτό αποφασίσαμε να πάρουμε το πλοίο της γραμμής που θα μας κατέβαζε στο λιμάνι και στο κέντρο της πόλης.

Η πόλη του Porto fino με το λιμάνι του είναι ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα τοπία της Ιταλίας και πραγματικά μας γοήτευσε από την πρώτη ματιά. Τα ροζ, πορτοκαλί και κίτρινα καλλιτεχνικά βαμμένα σπίτια του, δημιουργούσαν ένα υπέροχο σκηνικό που μας συνεπήρε. Δικαίως το μέρος αυτό αξίζει να το φωτογραφήσει κανείς, ώστε μέσα από τις φωτογραφίες να μείνει για πάντα στο μυαλό του.

Η μεγάλη κεντρική πλατεία, η Piazza Martiri dell’ Olivetta που σε λίγο την περπατούσαμε όταν κατεβήκαμε από το πλοίο, είναι στρωμένη με μικρά πετραδάκια. Η γραφική αυτή πλατεία είναι η ζωή της πόλης. Όλα κινούνται γύρω από αυτήν και όλα σε οδηγούν σε αυτήν. Από εδώ ανεβαίνοντας από τα στενά δρομάκια φτάσαμε στην εκκλησία του Σαν Τζόρτζο και μετά στο κάστρο.

Τουρίστες πολλοί και ανάμεσά τους και εμείς τριγυρίζαμε στα μικρά δρομάκια της πόλης με τα πάμπολλα καταστήματα όλων των ειδών, φθηνά και ακριβά, φιρμάτα και απλά. Στα παλαιοπωλεία, και στις γκαλερί που βρίσκονται χαμένα στους μικρούς γύρω δρόμους συνωστίζονταν στην πραγματικότητα όσοι ενδιαφέρονταν να αγοράσουν, αλλά και όσοι ήθελαν να χαζέψουν ή να περάσουν την ώρα τους. Εξ’ άλλου ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς σε ένα ταξίδι είναι και αυτό το οφθαλόλουτρο στις αγορές του κόσμου.

Τα καφέ και τα εστιατόρια ειδικά στο μικρό λιμάνι, γύρω από την πλατεία, αλλά και σε κάθε γωνιά το δρόμου είναι πολλά και μας καλούσαν να γευτούμε τα εδέσματά τους ή να απολαύσουμε το καφεδάκι μας.

Η δροσιά και ο αέρας που χάιδευε το πρόσωπό μας κατεβαίνοντας από το βουνό και περνώντας από το στενό πέρασμα της πόλης, μας έκανε να αισθανθούμε όμορφα και ούτε καταλαβαίναμε εκείνη τη στιγμή πως ήταν ντάλα καλοκαίρι. Βέβαια, αργότερα, καταλάβαμε πως αυτό το αεράκι δεν ήταν χάιδεμα δροσιάς, αλλά ήταν προμήνυμα μιας καταιγίδας που ευτυχώς μας βρήκε όταν πλέον είχαμε φθάσει στο κατάλυμά μας. Αλλά αυτά ας τα αφήσουμε για αργότερα. Τώρα ήμασταν στην υπέροχη πλατεία και στο γραφικό λιμανάκι του Πόρτο φίνο και ρουφούσαμε κυριολεκτικά κάθε στιγμή που ζούσαμε.

Μη νομίζετε βέβαια λέγοντας πως το λιμάνι του Πόρτο Φίνο είναι γραφικό, εννοώ πως είναι ένα λιμανάκι μόνο με ψαρόβαρκες. ΟΧΙ!! Εδώ τα πολυτελή γιοτ, οι θαλαμηγοί και τα μικρά και μεγάλα σκάφη, που είναι αραγμένα στο φυσικό λιμάνι του είναι τόσα πολλά που πολλές φορές δημιουργούν το αδιαχώρητο.

Θα μπορούσαμε να κάνουμε και έναν περίπατο σε ένα πολυσύχναστο μονοπάτι που θα μας οδηγούσε στο San Fruttuoso ένα παλαιό μοναστήρι Βενεδεκτίνων του 11ου αι. ανάμεσα στα πεύκα και τις ελιές, αλλά διαπιστώσαμε πως ο χρόνος δεν θα μας έφτανε, αλλά και επειδή ο καιρός είχε άλλες προθέσεις και γι αυτό δεν πήγαμε και αποφασίσαμε να πάρουμε το πλοίο της επιστροφής για τη Σάντα Μαργαρίτα.

Με πολλές υπέροχες αναμνήσεις από αυτή τη γραφική πόλη του Porto Fino, φτάσαμε αργά το απόγευμα στη Santa Margherita που αντικρίζοντας την από το καράβι, μας έδωσε απλόχερα για ακόμη μια φορά υπέροχες φωτογραφίες, αυτή τη φορά όμως κάτω από έναν συννεφιασμένο και κατάμαυρο ουρανό.

Κλείστε μέσω της γνωστής πλατφόρμας Tiqets με την οποία συνεργαζόμαστε μία ημερήσια εκδρομή από για το Πόρτο Φίνο και τη Γένοβα από το Μιλάνο πατώντας εδώ.

Δυτική ιταλική Ριβιέρα

Genova (Γένοβα )

Επόμενος σταθμός η Genova από την οποία ξεκινάει και η Δυτική Ριβιέρα. Είναι η πρωτεύουσα της Λιγυρίας και είναι γεμάτη με παλάτια, εκκλησίες, μουσεία και έργα τέχνης που μαρτυρούν το μεγαλείο της πόλης των παλαιών χρόνων, διότι από τον 10ο μέχρι το 18ο αι. τα πλοία της Γένοβας όργωναν τη θάλασσα και έφερναν πίσω στο λιμάνι της πλούτο και δόξα. Είναι μα πόλη με μεγάλη ιστορία και πλούσιο παρελθόν.

Η πόλη είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στους λόφους του κόλπου της Γένοβας. Μπροστά η θάλασσα και πίσω χαμηλοί λόφοι που την πιέζουν την αναγκάζουν να απλωθεί κατά μήκος της ακτής. Τα σπίτια της βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής το ένα με το άλλο αφήνοντας μόνο στενά περάσματα.

Δεν έχει διευκρινισθεί ιστορικά αν ο Χριστόφορος Κολόμβος γεννήθηκε στη Γένοβα ή στη Σαβόνα, όμως η παρουσία του Χριστόφορου Κολόμβου, του τολμηρού αυτού άντρα που θέλησε να δει τι βρίσκεται πέρα από το γνωστό κόσμο και ο οποίος τελικά ανακάλυψε το Νέο Κόσμο, είναι αισθητή σε όλη την πόλη. Προς τιμήν του, το άγαλμά του δεσπόζει στην πόλη καθώς και πολλές οδοί έχουν πάρει το όνομά του, όπως επίσης και το αεροδρόμιο.

Αυτά όμως στην παλιά πόλη διότι στην νέα πόλη έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές με αφορμή την EXPO το 1992 για τα πεντακόσια χρόνια από το πρώτο ταξίδι του Κολόμβου στην Αμερική και το 2004 όταν ήταν πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Το λιμάνι της Γένοβας σήμερα είναι το μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι της Ιταλίας. Έχει βγάλει όμως φήμη πως είναι επικίνδυνη ως πόλη, γιατί είναι μια ζωντανή πόλη-λιμάνι και όχι μια λουτρόπολη. Αυτό όμως είναι λογικό, γιατί εδώ λόγω του λιμανιού κυκλοφορούν διάφοροι τύποι ανθρώπων, όμως και αυτό, ίσως να είναι μέρος της γοητείας της. Ίσως και για αυτό δεν είναι ταξιδιωτικός προορισμός, παρά μόνο οδικό πέρασμα. Τι κρίμα όμως, γιατί έχει τόσα πολλά που μπορεί να προσφέρει η πόλη στον ταξιδιώτη.

Στο λιμάνι υπάρχει το Ενυδρείο της πόλης, το Acquario, που είναι ένα από τα μεγαλύτερα και τα σημαντικότερα της Ευρώπης και αν εσείς φθάσετε κάποια φορά στην Γένοβα μη παραλείψετε να το επισκεφθείτε. Υπολογίζεται πως 1.500.000 επισκέπτες, το επισκέπτονται κάθε χρόνο. Ένας φόρος τιμής στη θάλασσα από μια πόλη που χρωστάει σχεδόν τα πάντα σε αυτήν.

Παρκάραμε για μια διανυκτέρευση στο πάρκινγκ του λιμανιού της Γένοβα, ελεύθερα, χωρίς αντίτιμο, γιατί και εμείς είχαμε αποφασίσει να περάσουμε απλώς από την πόλη για τον επόμενο προορισμό μας, χωρίς να την δούμε. Δεν ξέρω εν τέλει αν κάναμε σωστά, γιατί στερηθήκαμε την προοπτική να τη γνωρίσουμε από κοντά και ίσως να μη μας δοθεί άλλη ευκαιρία. Οι φωτογραφίες μας είναι από το πέρασμά μας και πάνω από το αυτοκίνητο.

San Remo (Σαν Ρέμο)

Πριν μπούμε στη Γαλλία η τελευταία στάση μας στην Δυτική ιταλική Ριβιέρα ήταν η κοσμοπολίτικη λουτρόπολη San Remo. Το Σαν Ρέμο είναι μια όμορφη πόλη, αν και η αίγλη του παρελθόντος έχει μειωθεί αρκετά. Παρόλα αυτά οι μεγαλοπρεπείς βίλες, ο παραλιακός δρόμος με τους φοίνικες, το λιμάνι με τα πολυτελή γιοτ, το καζίνο, τα πολυτελή καταστήματα και τα ξενοδοχεία, της προσδίδουν ακόμη και σήμερα μια ιδιαίτερη γοητεία. Εξ’ άλλου το φεστιβάλ τραγουδιού που γίνεται κάθε Φεβρουάριο, το γνωστό Festival della canzone,της προσφέρει μια παρουσία διασημοτήτων, δίνοντας της συγχρόνως και μια παγκόσμια προβολή.

Το επίκεντρο, αλλά και το έμβλημα της πόλης ήταν και είναι αναμφίβολα το καζίνο, που κατασκευάστηκε στις αρχές του 20ου αι. και προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες. Εμείς βγάλαμε την απαραίτητη φωτογραφία στα σκαλοπάτια της εισόδου του καζίνο, και αισθανθήκανε τουλάχιστον προς στιγμήν, ωσάν να ήμασταν οι παίκτες που πηγαίνουν να αφήσουν ή να κερδίσουν μια περιουσία.

Περπατήσαμε σε όλη την πόλη, στο λιμάνι, στα στενά δρομάκια, απολαύσαμε το δροσερό αεράκι της θάλασσας και γενικά ζήσαμε με όλο το είναι μας την πόλη. Στην παλιά ιστορική πόλη βέβαια υπάρχουν και κάποιες συνοικίες που είναι παρατημένες και αναρωτηθήκαμε αν βρισκόμασταν στο San Remo ή όχι. Έχει τους χαρακτηριστικούς στενούς δρόμους, όμορφα μεσαιωνικά σπίτια ψηλά και στενά, κολλημένα το ένα στο άλλο, όλα σε παστέλ αποχρώσεις, όμως υπάρχει, απ΄ ότι διακρίναμε, στο χώρο κάποια εγκατάλειψη ή να πω, για να είμαι πιο ελαστική, ίσως εκεί όπου εμείς περπατήσαμε.

Εκείνο όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν νύχτωσε, και επισκίασε οποιαδήποτε ατέλεια που είχαμε δει, ήταν μια ιδιαιτερότητα των καταστημάτων της. Σαν βράδιασε λοιπόν, οι δρόμοι άδειασαν από τα αυτοκίνητα, έγιναν πεζόδρομοι, τα ρεστοράν και τα καφέ έβγαλαν τραπεζάκια στο δρόμο, και τα καταστήματα άνοιξαν τις πόρτες τους για το αγοραστικό κοινό, μετά τις 10 το βράδυ και… όσο πάρει!

Οι δρόμοι γέμισαν από ανθρώπους που βολτάριζαν, έγιναν μια μεγάλη παρέα, έτρωγαν στα εστιατόρια, έπιναν το ποτό τους, ψώνιζαν από τα καταστήματα και η πόλη αμέσως μετατράπηκε σε μια πολύβουη φωτισμένη πλατεία. Για μας αυτό που ζήσαμε ήταν αναπάντεχο και πρωτόγνωρο που μπορώ να ομολογήσω πως δεν το έχουμε δει ποτέ σε άλλη, πόλη!

Το San Remo ήταν μια ωραία ανάπαυλα, γιατί ήταν η τελευταία πόλη στην Ιταλική Ριβιέρα και ήταν η πόλη της ξεκούρασης, ώστε να πάρουμε δυνάμεις, για να ξεκινήσουμε προς τον επόμενο προορισμό μας, που ήταν η Γαλλική ή Κυανή ακτή της Γαλλίας. Έτσι επιβαλλόταν ξεκούραση, καλό φαγητό, και ένας ήρεμος ύπνος. Και επειδή όλα αυτά που ζήσαμε ήταν ονειρικά, δεν ξέρει κανείς ίσως και μέσα στον ύπνο μας σαν σε όνειρο να βλέπαμε πως περπατούσαμε ακόμη στην Ιταλική Ριβιέρα.

Χάρτης

Περιηγηθείτε στην Ιταλική Ριβιέρα με τον χάρτη που φτιάξαμε για εσάς :

Σας αφήνω να ονειρευτείτε και εσείς και το όνειρό σας ίσως κάποτε να γίνει πραγματικότητα ώστε να ταξιδέψετε σε αυτόν τον ονειρεμένο προορισμό.

Πατήστε εδώ για να σας ταξιδέψω και στη γαλλική Ριβιέρα που κι αυτή έχει τις εκπλήξεις της με τις όμορφες πόλεις και τα αξιοθέατά της.

Διαβάστε ακόμη στο Ανθομέλι τις παρακάτω ταξιδιωτικές αναρτήσεις και προγραμματίστε τα δικά σας ταξίδια.

Ταξίδι στο Μιλάνο και στη λίμνη Κόμο, μια έκπληξη για μένα

Ταξίδι των ονείρων μου στην Τοσκάνη (Μέρος 1ο)

Ταξίδι των ονείρων μου στην Τοσκάνη (Μέρος 2ο)

Ταξίδι των ονείρων μου στην Τοσκάνη (Μέρος 3ο)

Road trip στη λίμνη Κόμο της Ιταλίας

Εάν σας άρεσε ο ταξιδιωτικός προορισμός αυτός στην ιταλική Ριβιέρα, μπορείτε να αφήσετε τα σχόλιά σας κάτω από αυτή την ανάρτηση ή ακόμη και να προσθέσετε τη δική σας ταξιδιωτική εμπειρία εάν έχετε επισκεφθεί τον τόπο αυτόν!

Αν σας φάνηκε το άρθρο ενδιαφέρον θα χαρώ να το κοινοποιήσετε!

Με αγάπη

μαμά Μαρία από το Ανθομέλι