Το Νόβι Σαντ βρίσκεται σε απόσταση περίπου 90 χιλιόμετρα από το Βελιγράδι. Είναι η πόλη που στο οδικό μας ταξίδι στην Ευρώπη πολλές φορές έχουμε διανυκτερεύσει, μετά από την πολύωρη οδήγηση. Είναι η πόλη που όσες φορές και να την έχουμε περπατήσει δεν τη βαρεθήκαμε. Κάθε φορά ανακαλύπτουμε και κάποιο νέο αξιοθέατο που δεν είχαμε δει την προηγούμενη. Η πόλη είναι ένα πολιτιστικό, ιστορικό και αρχιτεκτονικό κέντρο. Το Πανεπιστήμιό του είναι σήμερα το δεύτερο μεγαλύτερο μεταξύ των έξι κρατικών πανεπιστημίων στη Σερβία. Είναι πάντα γεμάτη ζωντάνια από τους πολλούς νέους ανθρώπους που συναντάς παντού. Εξάλλου για αυτούς τους λόγους έγινε και Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νέων για το 2019.
Ταξίδι στο Νόβι Σαντ
Το Νόβι Σαντ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας. Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Δούναβη, που έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή της πόλης. Αναπτύχθηκε πολύ τον 18ο αι. ως εμπορικός κόμβος. Έγινε η ανεπίσημη πρωτεύουσα της χώρας και μάλιστα την αποκαλούσαν και «Αθήνα της Σερβίας». Η ανάπτυξη της πόλης διακόπηκε από την επανάσταση του 1848 όταν η ουγγρική φρουρά που βρίσκονταν στο φρούριο Πετροβαραντίν κατέστρεψε όλη την πόλη.
Πάρκινγκ στο Νόβι Σαντ
Τo Νόβι Σαντ, όπως σας είπα και στην αρχή, είναι η πόλη που κάνουμε και την πρώτη διανυκτέρευσή μας, όταν ταξιδεύουμε στην Ευρώπη με το αυτοκινούμενο. Η θέση παρκαρίσματος κάθε φορά είναι σαν να μας περιμένει και εμείς την τιμούμε δεόντως, πηγαίνοντας κατευθείαν εκεί έχοντας αποθηκεύσει τις συντεταγμένες στο GPS. Έχοντας κάνει μάλιστα και κάποιους φίλους από τη γειτονιά καθώς ψωνίζουμε από τα μαγαζιά τους, μας καλημερίζουν και αυτοί όταν μας βλέπουν και πάλι. Για να ήμαστε νόμιμοι στο πάρκινγκ (δεν είναι πάρκινγκ πεζοδρομίου) κάνουμε ένα απλό τηλεφώνημα στον Δήμο και με μια μικρή χρέωση παίρνουμε τη θέση. Τα τηλέφωνα είναι αναρτημένα σε διάφορα σημεία των δρόμων.
Το πάρκινγκ -υπαίθριος χώρος στάθμευσης- στο Νόβι Σαντ βρίσκεται στην οδό Radnicka 18. Η θέση κλείνεται με ένα SMS στο τηλέφωνο που θα βρείτε στις μπλε πινακίδες του δρόμου. Καθημερινά 7-9, Σάββατο 7-2. Τις επόμενες ώρες είναι δωρεάν. Άρα μπορείτε να διανυκτερεύσετε δωρεάν και να φύγετε το πρωί. Όπως επίσης δωρεάν είναι Σάββατο απόγευμα και την Κυριακή.
Πάρκινγκ Νόβι Σαντ GPS 45.249453 19.849348
Την πρώτη φορά, που δεν ξέραμε, ένας ευγενικός κύριος από τη γειτονιά μας προφύλαξε, ώστε να μην παρκάρουμε παράνομα και πληρώσουμε πρόστιμο. Μάλιστα θυμάμαι, επειδή δεν μπορούσα να καλέσω από το δικό μου τηλέφωνο, πλήρωσε τη χρέωση στο δικό του τηλέφωνο και κατόπιν δεν ήθελε να του την πληρώσουμε. Βέβαια εμείς τις εξυπηρετήσεις δεν τις αφήνουμε έτσι. Πάντα στο αυτοκινούμενο έχουμε μπουκαλάκια με ούζο τα οποία δίνουμε ως ευχαριστήριο δωράκι. Τόση μεγάλη ήταν η έκπληξή του για την προσφορά μας, που για τις δυο τρεις μέρες που μείναμε, ερχόταν καθημερινά και μας καλημέριζε .
Εάν ο προορισμός σας είναι η Κροατία διαβάστε πού μπορείτε να διανυκτερεύσετε στη Σερβία και πριν τα σύνορα της Κροατίας: Οι λίμνες Πλίτβιτσε της Κροατίας
Περιήγηση στα αξιοθέατα του Νόβι Σαντ
Ας περιηγηθούμε όμως στην πανέμορφη πόλη του Νόβι Σαντ για να δούμε τα σπουδαιότερα αξιοθέατα. Θα φτάσουμε περπατώντας αργότερα έως και τον όμορφο Δούναβη για να φωτογραφήσουμε από μακριά το φρούριο Πετροβαραντίν. Να σημειώσω πως όλα τα αξιοθέατα στο Νόβι Σαντ ήταν εύκολο να τα δούμε με τα πόδια. Όλο το κέντρο της πόλης που είναι μικρό, είναι πεζοδρομημένο και το περπατήσαμε πολύ άνετα. Όπως και τη βόλτα που κάναμε την επόμενη μέρα στο Δούναβη την απολαύσαμε και αυτήν περπατώντας.
Πλατεία Ελευθερίας (Trg Slobode)
Η πλατεία Ελευθερίας είναι η καρδιά του κέντρου της ιστορικής συνοικίας Στάρι Γκραντ. Εδώ βρίσκονται πολλά μνημεία, μουσεία, καφέ, εστιατόρια και καταστήματα. Είναι ένα πανέμορφο κέντρο με δεκάδες ιστορικά κτίρια και αρχοντικά να το περιτριγυρίζουν. Ανάμεσα σε όλα όμως, τα πιο επιβλητικά κτίρια είναι ο Καθολικός Καθεδρικός Ναός της Παρθένου Μαρίας και το Δημαρχείο, αλλά και το ξενοδοχείο Vojvodina χτισμένο το 1854.
Στο κέντρο της πλατείας κυριαρχεί το χάλκινο μνημείο του Svetozar Miletic, ενός διάσημου δικηγόρου, πολιτικού και δημάρχου του Νόβι Σαντ. Οι κάτοικοι για να τιμήσουν τον άντρα του μνημείου, αποκαλούν την πλατεία Ελευθερίας και «Πλατεία Μιλιέτι» ή «Πλατεία κοντά στο Μιλιέτι». Η πλατεία του Νόβι Σαντ μας άρεσε πάρα πολύ. Η αρχοντιά των κτιρίων, η επιβλητικότητα του μεγάλου ναού, αλλά και η καθαριότητα της πλατείας μας έκαναν να αισθανθούμε πως βρισκόμασταν σε μια κοσμοπολίτικη πόλη. Τη χαρήκαμε πρωί και βράδυ και την απολαύσαμε.
Ο καθεδρικός ναός του Νόβι Σαντ
Είναι ο μεγαλύτερος ναός του Νόβι Σαντ και είναι κτισμένος στο ιστορικό κέντρο, στην Πλατεία Ελευθερίας. Ο ναός είναι σχετικά νέος. Χτίστηκε το 1893 και έχει ένα πολύ εντυπωσιακά ψηλό καμπαναριό που φτάνει έως και τα 72 μέτρα. Είναι αφιερωμένος στη ρωμαιοκαθολική γιορτή του Αγίου ονόματος της Αειπαρθένου Μαρίας. Εξαιτίας όμως του μεγάλου μεγέθους του οι κάτοικοι του Νόβι Σαντ συνηθίζουν να τον αποκαλούν Καθεδρικό Ναό και όχι Ναό της Παναγίας.
Μπορείτε να κάνετε μία ημερήσια εκδρομή από το Βελιγράδι στο Novi Sad με mini van και ξεναγό και να τη συνδυάσετε με γευσιγνωσία κρασιού σε ένα παραδοσιακό οινοποιείο στο Sremski Karlovci. Περιλαμβάνει εκτός από τη μεταφορά, την επίσκεψη στο οινοποιείο και την ξενάγηση στο Novi Sad. Είναι ένας εναλλακτικός τρόπος να γνωρίσετε την πόλη. Για να δείτε τις λεπτομέρειες και να κλείσετε την εκδρομή πατήστε εδώ και μεταφερθείτε στη συνεργαζόμενη πλατφόρμα Get your guide.
Το περίφημο κρασί Bermet της περιοχής δεν θα το βρείτε πουθενά αλλού στη Σερβία ή στον κόσμο.
Ο πεζόδρομος Zmaj Jovina και ο εμπορικός πεζόδρομος
Η πλατεία Ελευθερίας βρίσκεται ανάμεσα σε δυο μεγάλους πεζοδρόμους. Στον πεζόδρομο Zmaj Jovina βρήκαμε πολλές καφετέριες, εστιατόρια, μπαράκια, πλανόδιους πωλητές, αλλά και πολύ όμορφα κτίρια. Είναι ένας πολύ όμορφος πεζόδρομος και νομίζω το πιο πολύβουο μέρος της πόλης. Από παντού ακούγονταν ομιλίες, γέλια, φωνές παιδιών. Ένας πεζόδρομος γεμάτος ζωή!
Από την άλλη πλευρά της πλατείας βρίσκεται ο εμπορικός πεζόδρομος αφού η περιοχή αυτή είναι και το εμπορικό κέντρο της πόλης. Ο δρόμος με τα εμπορικά καταστήματα αλλά και τις αλυσίδες πολυκαταστημάτων δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Μάλιστα διαπιστώσαμε πως πολλά από τα είδη είχαν τιμές Σερβίας. Οπότε όσοι αγαπάτε τα ψώνια σίγουρα είστε στο σωστό σημείο!
Το Bishop’s Palace
Αφού κάναμε τη στάση μας για να απολαύσουμε το καφεδάκι μας σε ένα από τα καφέ του πεζόδρομου, πήραμε πάλι τον δρόμο για την συνέχεια της ξενάγησής μας. Στο τέλος του πεζόδρομου Zmaj Jovina είδαμε μπροστά μας ένα πολύ όμορφο κτίριο. Ήταν το επισκοπικό μέγαρο Bishop’s Palace. Ένα ιδιαίτερο παλάτι της επισκοπίας της σερβικής ορθόδοξης εκκλησίας, χτισμένο με διάφορα αρχιτεκτονικά στυλ, περίπου στα 1900 όπως πληροφορήθηκα από τον ταξιδιωτικό μου οδηγό που έχω πάντα μαζί μου.
Θα μπορούσαμε να το έχουμε επισκεφθεί για να το δούμε και εσωτερικά, αλλά τελικά το παραλείψαμε. Ίσως την επόμενη φορά. Παρόλο που δεν δηλώνεται ως τουριστικό αξιοθέατο άξιζε νομίζω που το είδαμε με μια πιο προσεκτική ματιά, έστω και εξωτερικά. Είμαι βέβαιη πως και εσείς περνώντας για να πάτε στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου θα περάσετε από μπροστά του και είναι σίγουρο πως θα το φωτογραφήσετε.
Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία (Orthodox Church)
Ενώ φωτογραφίζαμε το επισκοπικό παλάτι είχαμε ήδη διακρίνει το ψηλό καμπαναριό μιας εκκλησίας που βρισκόταν από πίσω του. Ήταν και η επόμενη στάση μας, αφού ξέραμε πως εκεί βρισκόταν η ορθόδοξη εκκλησία.
Πολύ σύντομα φτάσαμε και μπήκαμε στο εσωτερικό της. Η ματιά μας έπεσε αμέσως στο εντυπωσιακό τέμπλο, αλλά και στις υπέροχες αγιογραφίες. Ο κεντρικός πολυέλαιος και τα βιτρό στα παράθυρα ήταν εξαιρετικά.
Ο ναός, που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, χτίστηκε τον 18ο αιώνα και παρά του ότι είναι ορθόδοξος ναός έχει και πολλά αρχιτεκτονικά στοιχεία καθολικού ρυθμού. Σήμερα, λειτουργεί κανονικά ως ορθόδοξη εκκλησία παρά το γεγονός ότι είναι μια εκκλησία με πολλούς ξένους τουρίστες που την επισκέπτονται ως τουριστικό αξιοθέατο.
Η Παλιά Πόλη
Μετά τα βήματα μας οδήγησαν στα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης. Ταβερνούλες, μικρά στέκια, μπαράκια αλλά και μικρά καταστήματα είχαν το δικό τους χρώμα και ιστορία. Δαιδαλώδη δρομάκια οδηγούσαν σε μικρές πλατειούλες γεμάτες και εκείνες από κόσμο που απολάμβανε το καφεδάκι του. Υπήρχαν και μικρά μαγαζάκια με το δικό τους ύφος και τις όμορφες βιτρινούλες τους.
Η παλιά πόλη έχει καταφέρει να διατηρήσει την μπαρόκ αρχιτεκτονική που ήταν χτισμένα τα κτίρια και γι αυτό διατήρησε και την ιστορία της. Μια ξεχωριστή νότα παλιά πόλης, μέσα στη νέα.
Διαβάστε το ταξίδι μας στη Βουδαπέστη και θα έχετε έναν πλήρη οδηγό της πόλης: Ταξίδι στη Βουδαπέστη μέσα από τις σελίδες του ημερολογίου μου
Βόλτα στον Δούναβη
Το επόμενο πρωί είπαμε να απολαύσουμε τη βόλτα μας στο Δούναβη. Ο ποταμός Δούναβης έπαιξε και παίζει ακόμα πολύ σημαντικό ρόλο στην πόλη και στη ζωή των κατοίκων του Νόβι Σαντ. Επάνω στον ποταμό υπάρχει και τουριστικό λιμάνι που προσεγγίζουν τα κρουαζερόπλοια από όλη την Ευρώπη που ταξιδεύουν στον ποταμό Δούναβη. Αυτό δίνει και στο Νόβι Σαντ έναν τουριστικό αέρα και μια οικονομική ανάσα.
Στο ποτάμι υπάρχει και μια μεγάλη αμμώδη παραλία που πολλοί νέοι πηγαίνουν για κολύμπι ή απλά για ηλιοθεραπεία. Όταν το έμαθα αυτό έχασα τη μιλιά μου. Φτάσαμε περπατώντας έως εκεί γιατί με έτρωγε η περιέργεια να δούμε την παραλία. Εκείνη την ώρα όμως που πήγαμε δεν είχε κόσμο. Η πρώτη σκέψη μου ήταν και πιστεύω όλων: Μα δεν φοβούνται μήπως παρασυρθούν από το ρεύμα του ποταμού;
Δεν είμαι και από τις πολύ τολμηρές στη θάλασσα, πάντα έχω το νου μου που θα κολυμπήσω. Όμως ακόμα και να με χρύσωναν δεν θα έκανα ποτέ μπάνιο σε ποτάμι και μάλιστα στον Δούναβη που είναι ένας μεγάλος ποταμός και σίγουρα κρύβει κινδύνους. Αυτή όμως είναι η δική μου γνώμη. Οι κάτοικοι του Νόβι Σαντ, ελλείψει θάλασσας, προτιμούν να κάνουν μπάνιο στον ποταμό τους, έστω και με ρίσκο τη ζωή τους .
Μνημείο για τα θύματα της επιδρομής, “Οικογένεια”
Καθώς βολτάραμε στον παραλιακό δρόμο του Δούναβη είδαμε ένα μνημείο που το ονόμαζαν “Οικογένεια”. Απεικόνιζε ένα ζευγάρι με το παιδί τους. Ως δημιουργία δεν με εντυπωσίασε. Φιγούρες ψιλόλιγνες, χωρίς ιδιαίτερη αισθητική. Όμως μου κίνησε το ενδιαφέρον να το δω από κοντά και τότε κατάλαβα πως το μνημείο είχε ιστορική σημασία. Είχε ανεγερθεί στον Δούναβη ως φόρο τιμής προς τους 3.000 Σέρβους, Ρομά και Εβραίους, οι οποίοι σκοτώθηκαν από τα ουγγρικά στρατεύματα το 1942. Τα ονόματα των θυμάτων αναγράφονταν επάνω σε 78 μπρούντζινες πλάκες.
Αν καταλάβατε χρησιμοποίησα παρελθόντα χρόνο στα ρήματά μου, γιατί και το μνημείο τώρα που γράφω τις γραμμές αυτές είναι παρελθόν. Το άγαλμα με την «οικογένεια» έχει σήμερα αφαιρεθεί, όπως διάβασα στο διαδίκτυο. Δεν ξέρω τον λόγο, αυτοί ξέρουν. Για μένα πάντως είναι ένα λυπηρό γεγονός.
Το μνημείο «Οικογένεια» ανεγέρθηκε για να τιμήσουν τα θύματα μιας βάναυσης δολοφονίας, που έγινε το 1942 κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εβραίοι και Σέρβοι ρίχτηκαν από τους Ούγγρους επάνω στον παγωμένο Δούναβη. Στη συνέχεια βομβαρδίζοντας τον πάγο τον έσπασαν και όλοι πνίγηκαν στα νερά του ποταμού. Ήταν μια καθαρή πράξη κακίας.
Φρούριο Petrovaradin
Τα κτίρια που βλέπαμε στην απέναντι πλευρά του Δούναβη ήταν το Φρούριο Petrovaradin. Κατασκευάστηκε γύρω στα 1700 από δούλους και στέκει αγέρωχο όλους αυτούς τους αιώνες. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο διατηρημένο φρούριο της Νεότερης Ιστορίας. Ονομάζεται και “Γιβραλτάρ του Δούναβη”.
Σημαντικό σημείο του Φρουρίου είναι το ρολόι του οποίου οι δείκτες είναι ανάποδα. Ο μεγάλος δείκτης δείχνει την ώρα και ο μικρός τα λεπτά. Αυτό έγινε για να βλέπουν από μακριά οι ψαράδες του Δούναβη τι ώρα είναι.
Η τελευταία επίθεση κατά του Φρουρίου ήταν στην Ουγγρική Επανάσταση, το 1849. Τότε τα αυστριακά στρατεύματα είχαν προσπαθήσει να αναγκάσουν το Φρούριο να παραδοθεί. Στην αρνητική απάντηση των Σέρβων βομβαρδίστηκε το Νόβι Σαντ και τότε καταστράφηκαν τα 2/3 της πόλης. Στη διάρκεια των μετέπειτα χρόνων πολλά φρούρια της τότε Γιουγκοσλαβίας γκρεμίστηκαν. Όμως, ο υπεύθυνος συνταγματάρχης για τις καταστροφές των φρουρίων θεώρησε πως το φρούριο Πετροβαραντίν ήταν πολύ όμορφο για να υποστεί τη μοίρα των άλλων φρουρίων. Έτσι το έσωσε.
Από το 1991 το Φρούριο Petrovaradin βρίσκεται στη λίστα των Πολιτιστικών-Ιστορικών μνημείων μεγάλης σημασίας της Δημοκρατίας της Σερβίας
Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στους χώρους του Κάστρου Πετροβαραντίν. Μπορεί να μπει και στα τούνελ που υπάρχουν κάτω από όλο το Φρούριο που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες ανεφοδιασμού και διαφυγής. Επίσης μπορεί να πιει και τον καφέ του στις καφετέριες ή να γευματίσει στα εστιατόρια που λειτουργούν μέσα στο κάστρο. Αλλά και να αγοράσει αναμνηστικά της πόλης από τα μαγαζιά ή από τις γκαλερί των καλλιτεχνών που υπάρχουν.
Μέσα στον χώρο του κάστρου διοργανώνεται κάθε χρόνο και το μουσικό φεστιβάλ μοντέρνας μουσικής το EXIT.Το φεστιβάλ ιδρύθηκε το 2000 ως φοιτητικό κίνημα, που αγωνίστηκε για τη δημοκρατία στη Σερβία και στα Βαλκάνια. Κατά τη διάρκεια του μουσικού φεστιβάλ που γίνεται τον Ιούλιο η πόλη είναι γεμάτη από νέους από όλη την Ευρώπη.
Το πάρκο του Νόβι Σαντ
Κατεβήκαμε από το κάστρο και πήραμε την οδό Δουνάβσκα που σε μεγάλο μέρος της είναι πεζοδρομημένη. Κάνοντας τη βόλτα μας θαυμάσαμε τα πολλά αρχοντικά που υπάρχουν. Είναι σχεδόν όλα από τα μέσα του 19ου αιώνα, δηλαδή μετά την καταστροφή του Νόβι Σαντ στην Επανάσταση του 1848 κατά της Αυστριακής Αυτοκρατορίας.
Ο δρόμος μας οδήγησε σε ένα πανέμορφο πάρκο. Στο πάρκο του Δούναβη, όπως είναι γνωστό. Είναι το αγαπημένο πάρκο της πόλης. Μια όαση δροσιάς για το καλοκαίρι με τα φροντισμένα παρτέρια από ανθισμένα λουλούδια να σου αλλάζουν τη διάθεση. Οι μυρωδιές από τα τριαντάφυλλα και τις φλαμουριές που πλημμύριζαν το πάρκο μας έσπασαν τη μύτη. Οι ιτιές και οι φουντουκιές έδιναν τη δροσιά που αποζητούσαμε όλοι μας. Αν και είχε πολύ κόσμο μιας και ήταν μια ζεστή ημέρα καλοκαιριού, επικρατούσε μια ηρεμία.
Οι ώρες όταν περνάμε καλά περνούν και αυτές πολύ γρήγορα. Ήδη είχε μεσημεριάσει και ο ήλιος έκαιγε. Ήταν και αυτός ο ποδαρόδρομος που κάναμε που μας είχε κουράσει πολύ. Η απόφαση να γυρίσουμε στο “σπίτι μας” ήταν ομόφωνη. Το βράδυ μας περίμενε νυχτερινή βόλτα στην κεντρική πλατεία της πόλης και έπρεπε να ξεκουραστούμε.
Ταξιδέψτε και στα φημισμένα χωριά της Ουγγαρίας. Διαβάστε εδώ: Τα Παραδουνάβια χωριά της Ουγγαρίας
Νυχτερινή βόλτα στο Νόβι Σαντ
Τη νύχτα όλα ήταν ακόμα πιο όμορφα. Τα φώτα έδιναν ένα άλλο χρώμα στα κτίρια και το αεράκι ήταν βάλσαμο μετά από την κάψα της ημέρας. Τα παιδιά παίζανε στην πλατεία και τα παγκάκια ήταν γεμάτα από κόσμο. Ο μεγάλος καθεδρικός ναός φάνταζε ακόμα πιο ψηλός και όμορφος όπως και όλα τα κτίρια της πλατείας που ήταν φωτισμένα μοναδικά.
Αφορμή για να γράψω αυτή την ανάρτηση στάθηκε ένα νεαρό ζευγάρι που γνωρίσαμε στα παγκάκια της πλατείας εκείνο το βράδυ που μιλώντας για το Ανθομέλι και για τις ταξιδιωτικές μου εμπειρίες που γράφω σε αυτό με ρώτησε:”για την πόλη μου το Νόβι Σαντ έχεις γράψει;” Αφιερωμένη λοιπόν η ανάρτηση αυτή στους άγνωστους Σέρβους φίλους μας εκείνης της βραδιάς. Ποιός ξέρει. Μπορεί και κάποτε να τη διαβάσει!!!
Οι φωτογραφίες μας μοναδικές για να μας θυμίζουν εκείνες τις ώρες που περάσαμε στο Νόβι Σαντ που αν και δεν είναι ένας αποκλειστικά τουριστικός προορισμός για πολλούς, για μένα είναι μια πόλη όμορφη, προσιτή και εύκολη που θα την επισκέπτομαι ξανά και ξανά.
Εγώ εκείνο που μπορώ να σας προτείνω είναι τα εξής δύο:
- Όταν κάνετε εκείνο το οδικό ταξίδι στην Ευρώπη που ονειρεύεστε, προτιμήστε να διανυκτερεύσετε στο Νόβι Σαντ παρά στο Βελιγράδι. Δεν θα θέλετε να φύγετε.
- Εάν και πάλι ο προορισμός σας είναι το Βελιγράδι πεταχτείτε έως και το Νόβι Σαντ. (Δείτε εδώ πώς). Ενενήντα χιλιόμετρα μόνο χωρίζουν τις δυο πόλεις. Και τότε θα διαπιστώσετε πού θα περάσατε πιο όμορφα και πιο ξένοιαστα, χωρίς να έχετε το άγχος της μεγαλούπολης και των μετακινήσεων.
Το πρωί της επόμενης μέρας, αξημέρωτα, ξεκινήσαμε για να προλάβουμε τα σύνορα χωρίς πολύ κόσμο και περάσαμε στο κράτος της Ουγγαρίας για τη συνέχεια του ταξιδιού μας. Αποχαιρετίσαμε το Νόβι Σαντ, αλλά όχι για πάντα, παρά μόνο έως το επόμενο ταξίδι μας.
Με αγάπη
μαμά Μαρία από το Ανθομέλι
Pin it for later
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
