Η πόλη Μπεζιέ και το Κανάλι του Mιντί στη Γαλλία

Ήταν 15 Αυγούστου του 2009 σε ένα ταξίδι καλοκαιρινών διακοπών μας με το αυτοκινούμενο στη Γαλλία και με προορισμό τη Βαρκελώνη όταν σταματήσαμε στην πόλη Μπεζιέ (Beziers). Η πόλη βρίσκεται στη Νότια Γαλλία και απέχει 235 χλμ. από τη Μασσαλία. Είναι κοντά στα σύνορα με την Ισπανία και επάνω στον αυτοκινητόδρομο Α9, ο οποίος συνδέει την Ισπανία με την Ιταλία. Η Μπεζιέ είναι μια όμορφη μικρή πόλη στις όχθες του ποταμού Orb και είναι γνωστή για το κρασί, το ράγκμπι και τις ταυρομαχίες. Η Μπεζιέ και το Κανάλι του Mιντί είναι άκρως τουριστικά μέρη. Την πόλη επισκέπτονται πολλοί τουρίστες για να θαυμάσουν το μνημειώδες κατασκευαστικό και αρχιτεκτονικό επίτευγμα, το Κανάλι του Μιντί (Canal du Midi) ή αλλιώς Διώρυγα του Νότου.

Σουρούπωνε όταν φτάσαμε στην πόλη και αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε και την άλλη μέρα να περάσουμε τα σύνορα προς Ισπανία για να επισκεφθούμε τη Βαρκελώνη. Προσπαθήσαμε να κάνουμε έναν γύρο της πόλης για να μπορέσουμε να βρούμε χώρο στάθμευσης, αλλά φάνηκε αδύνατον γιατί οι είσοδοι της πόλης ήταν κλειστοί και είχαν σταματήσει την κυκλοφορία των οχημάτων προς το κέντρο της πόλης. Γιατί άραγε; Ρωτήσαμε κάποιον κύριο που βρέθηκε στο δρόμο μας και μάς έλυσε την απορία λέγοντάς μας πως η πόλη γιορτάζει για τον Δεκαπενταύγουστο με γιορτές και πανηγύρια και γιαυτό δεν μπορούσαμε να μπούμε στο κέντρο με το όχημα.

Διαβάστε στο Ανθομέλι την ανάρτηση: Το ταξίδι μου στη Βαρκελώνη

Η φιλοξενία και η στάθμευση στην πόλη Μπεζιέ

Εκεί που ψάχναμε που θα σταθμεύσουμε βγήκε ένας κύριος από την αυλή του και μας έκανε μία αναπάντεχη πρόταση. Μας πρότεινε εάν θέλαμε να παρκάρουμε το αυτοκινούμενο μπροστά στην πόρτα τους για να το προσέχουν και μάλιστα μας έκανε και πρόταση να μας καλοδεχτούν στο σπίτι τους. Δεχτήκαμε με χαρά πρώτον για να έχουμε την ασφάλειά μας αλλά και δεύτερον για να έχουμε την παρέα αυτών των τόσο φιλόξενων ανθρώπων. Όλη η οικογένεια βγήκε από το σπίτι και μας βοήθησαν να παρκάρουμε με έναν ενθουσιασμό που μας εξέπληξε φυσικά θετικά. Τέτοια υποδοχή και φιλοξενία βρήκαμε στην Μπεζιέρ που θα τη θυμόμαστε για πάντα!

Διαβάστε στο Ανθομέλι για την Αβινιόν που την είχαμε επισκεφθεί πριν φθάσουμε στη Μπεζιέ: Αβινιόν, ένας ρομαντικός ταξιδιωτικός προορισμός στη Γαλλία

Αφού πλέον παρκάραμε και αισθανθήκαμε ασφαλείς αποφασίσαμε να πάμε στην πλατεία της πόλης όπου γίνονταν οι εκδηλώσεις. Οι συμβουλές που μας έδωσαν αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι όταν θα βρισκόμασταν ανάμεσα στο πλήθος της γιορτής, ήταν να προσέχουμε τις τσάντες μας και τις φωτογραφικές μας μηχανές γιατί ίσως να βρεθούν κάποιοι “επιτήδειοι” στο διάβα μας. Μας έδειξαν τον δρόμο προς το κέντρο της πόλης και μας ευχήθηκαν καλή διασκέδαση. Περίπου μετά από 1 χιλιόμετρο δρόμο με τα πόδια και με παρέα  δεκάδων ανθρώπων που όλοι τους πήγαιναν στη μεγάλη γιορτή, φτάσαμε στην κεντρική πλατεία της Μπεζιέ (Beziers). 

Μας αρέσει πολύ να βρισκόμαστε σε τέτοια πανηγύρια και γιορτές όταν ταξιδεύουμε. Πρώτον γιατί ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα. Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο τα ταξίδια μας επειδή διαρκούν πολλές μέρες έχουν κι αυτά την καθημερινότητά τους και χρειάζονται λίγο από “γλέντια και πανηγύρια”. Και δεύτερον γιατί μέσα από τις γιορτές και τις εκδηλώσεις μιας πόλης μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε την κουλτούρα της χώρας, τα ήθη και τα έθιμα, τους χορούς και τις ενδυμασίες των ντόπιων κατοίκων.

Λίγα ιστορικά λόγια για τη Μπεζιέ και το Κανάλι του Μιντί

Η Μπεζιέ (Beziers) είναι από τις αρχαιότερες πόλεις στην Ευρώπη. Ήδη από την Νεολιθική εποχή η περιοχή φαίνεται ότι κατοικούνταν. Το 1604 γεννήθηκε στην Μπεζιέ ο Πιέρ Πωλ Ρικέ (Pierre Paul Riquet) που κατάγονταν από ιταλική οικογένεια και ο οποίος επρόκειτο να αλλάξει το τοπίο της περιοχής Λανγκντόκ. Αυτός σχεδίασε και κατασκεύασε το περίφημο Κανάλι του Mιντί (Canal du Midi) που με αυτόν τον τρόπο συνέδεσε την Μεσόγειο με τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Η κατασκευή αυτού του καναλιού έκανε την πόλη να πλουτίσει. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα η πόλη συνέχιζε να ακμάζει και ο πληθυσμός της αυξήθηκε από τις 15.000 σε 50.000 κατοίκους. Η ευημερία αυτή οφείλεται κυρίως στην παραγωγή κρασιού και ιδιαίτερα στην παραγωγή “châteaux” από τους τοπικούς παραγωγούς.

Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου η πόλη βομβαρδίστηκε από την αμερικανική αεροπορία. Ύστερα από τον πόλεμο η Μπεζιέ άρχισε να παρακμάζει, κυρίως λόγω της πτώσης των τιμών στο κρασί αλλά και λόγω της παρακμής των παραδοσιακών βιομηχανιών. Παρόλ’ αυτά η Μπεζιέ παραμένει και σήμερα ένα σημαντικό οινοπαραγωγικό κέντρο στην περιοχή Λανγκντόκ της Γαλλίας, ενώ παράλληλα αναπτύσσει και τον τουρισμό της.

Στη Μπεζιέ γεννήθηκε και ο Ζαν Μουλέν (1899-1943) ο ήρωας της Γαλλικής Αντίστασης, το όνομα του οποίου είναι το πέμπτο πιο δημοφιλές όνομα για ονομασία γαλλικού σχολείου και το τρίτο πιο δημοφιλές γαλλικό όνομα οδών. Το Πανεπιστήμιο της Λυών έχει το όνομά του, καθώς και ένας σταθμός του μετρό στο Παρίσι. Το 1994 ιδρύθηκε και το Μουσείο της Απελευθέρωσης στο Παρίσι, το οποίο ονομάστηκε “Μουσείο Ζαν Μουλέν“.

Στην Μπεζιέ γεννήθηκε ο Πιέρ Πωλ Ρικέ που εμπνεύστηκε και κατασκεύασε το Κανάλι Μιντί, όπως επίσης ο ήρωας και σύμβολο της Γαλλικής Αντίστασης ο Ζαν Μουλέν.

Το πανηγύρι του 15αύγουστου στη Μπεζιέ

Από μακριά ήδη ακούγαμε ένα συνονθύλευμα ήχων και φωνών. Ανακατεμένους ήχους από μπάντες μαζί με μοντέρνους ήχους. Και πώς να μη τους  ακούγαμε αφού όταν φτάσαμε στο κέντρο της πόλης είδαμε να έχουν στημένες εξέδρες σε διάφορα σημεία που αλλού τα συγκροτήματα παίζανε κομμάτια ροκ, αλλού παραδοσιακά και αλλού blues ή disco. Έτσι ο καθένας επέλεγε την εξέδρα του και απολάμβανε όποια μουσική ήθελε από όποιο συγκρότημα αγαπούσε.

Οι δρόμοι είχαν κατακλυστεί από χιλιάδες κόσμο που ζούσαν στον ξέφρενο ρυθμό της μουσικής. Οι μουσικοί από τις μπάντες άρχιζαν και αυτοί να παίρνουν τα πόστα τους και γέμιζαν με μελωδία τα αυτιά μας. Έδιναν τον δικό τους μουσικό τόνο και είχαν και αυτές τους δικούς τους ακροατές και θεατές.

Ο κεντρικός δρόμος με τα μεγάλα δέντρα, σαν σε καμάρα, ήταν στρωμένος με δεκάδες τραπέζια με χρωματιστά τραπεζομάντιλα από τους επαγγελματίες της πόλης. Καθίσματα και παγκάκια ήταν έτοιμα να δεχτούν τους χιλιάδες πολίτες που προς το παρόν βολτάροντας, διασκέδαζαν με τα μουσικά ακούσματα.

Μα τι περίμεναν όλοι αυτοί και δεν κάθονταν να φάνε και να πιούνε; Περίμεναν την μεγάλη παρέλαση! Ήδη είχε αρχίσει να νυχτώνει και τα φωταγωγημένα κτίρια έδιναν μια άλλη νότα σε όλη την ατμόσφαιρα. Προσπαθήσαμε και εμείς να βρούμε μια καλή θέση για την παρέλαση, αλλά δυσκολευτήκαμε λίγο. Ο κόσμος ήταν πολύς και εμείς την πήραμε είδηση λίγο αργά, γιατί βολτάραμε μέσα στην πόλη για να την γνωρίσουμε.

Λίγο πριν σκοτεινιάσει άρχισαν να καταφθάνουν τα άλογα με τους αναβάτες τους. Σπανιόλες επάνω στα άλογα, ντυμένες με τις παραδοσιακές τους φορεσιές και άνδρες και γυναίκες αναβάτες πάνω στα περήφανα άσπρα ή μαύρα όμορφα άλογα άνοιξαν την παρέλαση που έδωσαν την ισπανική νότα σε αυτήν. Ακολούθησαν ξυλοπόδαροι, διασκεδαστές, μικρά και μεγάλα συγκροτήματα, άρματα και φυσικά στο τέλος πολλά πυροτεχνήματα που έλαμψαν σαν μέρα τον αυγουστιάτικο νυκτερινό ουρανό.

Μετά το τέλος της παρέλασης όλοι ξεχύθηκαν στα τραπέζια για φαγητό και έγινε πανζουρλισμός! Αναζητήσαμε και εμείς μια θέση, που ευτυχώς τη βρήκαμε αρκετά εύκολα. Οι επιλογές φαγητού πάρα πολλές, όμως εμάς το μάτι μας είχε μείνει στο χαρακτηριστικό πιάτο της περιοχής που ήταν η παέλια και την προσέφεραν μαγειρεμένη  με διάφορους τρόπους. Εμείς την απολαύσαμε με μύδια και γαρίδες.

Φωνές, τραγούδια, κόσμος, χαρά, διασκέδαση!  Το γλέντι κράτησε έως και πολύ αργά και για μας ήταν μια όμορφη αξέχαστη βραδιά που περάσαμε υπέροχα αν και αναπάντεχα. Ενωθήκαμε με τον κόσμο, φάγαμε, τραγουδήσαμε, διασκεδάσαμε…

Την επόμενη ημέρα οι άνθρωποι που μας δέχτηκαν στην αυλή τους μας κάλεσαν για καφεδάκι. Δεχτήκαμε με χαρά αλλά όμως με μια  προϋπόθεση. Να τους κεράσουμε εμείς ελληνικό καφέ και συκαλάκι γλυκό που είχαμε μαζί μας. Πήγαμε και με ένα μπουκάλι κρασί από τον τόπο μας για να γευτούν “Ελλάδα” αλλά και για να ανταποδώσουμε τη φιλοξενία τους.

Γίναμε μια μεγάλη παρέα αφού είχαν καλέσει όλο το σόι και λίγο με τα γαλλικά, λίγο με τα αγγλικά, λίγο με… την εσπεράντο συνεννοηθήκαμε μια χαρά. Εξ άλλου τι θέλει ο άνθρωπος για να αισθανθεί τη χαρά και να ανοιχτεί! Θέλει μόνο γελαστά πρόσωπα και καλοσυνάτους ανθρώπους, έστω και αν δεν μιλούν την ίδια γλώσσα. Στη συζήτηση επάνω μάθαμε για το σημαντικό αξιοθέατο που έχει η Μπεζιέ που χρονολογείται από τον 17^ο αιώνα. Για το Κανάλι του Μιντί.

Η Μπεζιέ και το Κανάλι του Μιντί (Canal du Midi), ένα τεχνολογικό θαύμα για την εποχή του

Το κανάλι ή όπως εγώ είχα χαρακτηρίσει ποτάμι το είχα δει στον χάρτη, αλλά πίστευα πως είναι ένα φυσικό ποτάμι και όχι ένα τεχνητό κανάλι. Το κανάλι ανοίχτηκε και τροφοδοτήθηκε από δύο ποτάμια τον ποταμό Γκαρόν και τον ποταμό Ορμπ, ώστε να δημιουργηθεί μια νέα πλωτή δίοδος για τα καράβια που ένωσε τον Ατλαντικό ωκεανό με τη Μεσόγειο θάλασσα. Δεν πίστευα στα αυτιά μου για αυτό που άκουγα. Θέλαμε να το δούμε και φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να πάμε.

Δύο- τρία χιλιόμετρα έξω από τη Μπεζιέ περνάει το κανάλι του Μιντί μέσα σε ένα θαυμάσιο φυσικό τοπίο. Είδαμε ένα μέρος του μεγάλου αυτού έργου που μας άφησε άφωνους για την κατασκευαστική του ιδιαιτερότητά και αισθανθήκαμε τυχεροί που σταθμεύσαμε στη Μπεζιέ, στην πόλη αυτή που βρίσκονται οι παγκόσμιες κατασκευαστικές πρωτοτυπίες για την εποχή που ανοίχτηκε το κανάλι.

Το Κανάλι του Μιντί (Canal du Midi) στη Νότια Γαλλία είναι το μεγαλύτερο τεχνητό έργο της Ευρώπης από τη Ρωμαϊκή εποχή.

Ιστορικά στοιχεία για το Κανάλι του Μιντί ή διώρυγα του Νότου.

Το Κανάλι του Midi (Canal du Midi) κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα, για να συνδέσει την Μεσόγειο με τις γαλλικές ακτές στον Ατλαντικό ωκεανό. Για το λόγο αυτό είχε αρχικά ονομαστεί και «Κανάλι των δύο θαλασσών». Διέρχεται από την πόλη Μπεζιέ και στο σημείο αυτό συναντά τον ποταμό Orb. Την εποχή εκείνη τα πλοία για να περάσουν από τον Ατλαντικό στη Μεσόγειο διένυαν περίπου 3000 χλμ. κάνοντας τον γύρο της Ισπανίας. Έπρεπε, λοιπόν, να βρουν κάποια λύση για να μειωθεί η απόσταση, ώστε η μετακίνηση των εμπορευμάτων να είναι γρηγορότερη και πιο ασφαλής. 

Πολλοί ηγέτες το σκέφτηκαν αλλά οι υψομετρικές διαφορές που υπήρχαν, καθώς και η εξασφάλιση μόνιμης ροής νερού στο κανάλι για να είναι πλωτό καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου, ήταν ανυπέρβλητα εμπόδια. Ώσπου το μυαλό του σπουδαίου μηχανικού Πιέρ Πωλ Ρικέ (γεννήθηκε στη Beziers) τα έλυσε και επί βασιλείας Λουδοβίκου 14ου το έργο άρχισε να υλοποιείται ανοίγοντας ένα κανάλι μήκους 235 χλμ.

Το κανάλι άρχισε να κατασκευάζεται το 1666 και χρειάστηκαν 15 χρόνια και 12.000 άνθρωποι για να κατασκευαστεί γιατί η περιοχή είναι ορεινή έχει ποτάμια και παραποτάμους και το έργο ήταν πολύ δύσκολο. Η διώρυγα έχει 100 δεξαμενές για να καλύψει την υψομετρική διαφορά 200 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Διώρυγα του Νότου είναι μια μικρογραφία της Διώρυγας του Παναμά.

Διαβάστε στο Ανθομέλι για ένα ακόμα τεχνολογικό θαύμα της ρωμαϊκής εποχής που βρίσκεται στη Γαλλία: Pont du Gard ένα μνημειώδες έργο 2000 χρόνων

Οι υδατοφράκτες στο Κανάλι του Μιντί που βρίσκονται στην πόλη Μπεζιέ της Γαλλίας ήταν ένα μηχανικό επίτευγμα για την εποχή του και σήμερα είναι ένα αξιόλογο τουριστικό αξιοθέατο

Στην κατασκευή του καναλιού όταν το έδαφος παρουσίαζε απότομη πτώση ο Ρικέ στο σημείο εκείνο δημιούργησε υδάτινα σκαλοπάτια για να κατεβαίνουν τα πλοία. Στο σημείο όμως που το κανάλι “διασταυρώνεται” με τον ποταμό Ορμπ κατασκεύασε γέφυρα που επιτρέπει στο κανάλι να περνάει πάνω από τον ποταμό. Η “γεφύρωση” αυτή αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Η γέφυρα (Pont-Canal de l’ Orb) μέσω της οποίας διέρχεται το κανάλι περνά πάνω από τον ποταμό και κατασκευάστηκε το 1858. Τα υδάτινα σκαλοπάτια και η γέφυρα που περνάει από επάνω της το κανάλι βρίσκονται στην πόλη Μπεζιέ.

Η γέφυρα Pont-Canal de l’ Orb ήταν ένα από τα θαύματα της μηχανικής που περιλαμβάνει το κανάλι Μιντί στα 400 χιλιόμετρα του συνολικού του μήκους.

Τα μεγαλύτερα τεχνικά προβλήματα ο Ρικέ τα βρήκε στην πόλη Μπεζιέ, την γενέτειρά του. Έπρεπε να περάσει το κανάλι κάτω από το σαθρό έδαφος που παλιά υπήρχαν έλη και αποφάσισε να τρυπήσει “ένα βουνό από άμμο”. Το σχέδιό του φιλόδοξο, αλλά το αποτόλμησε και το άνοιξε. Όπως επίσης για να καλύψει στην περιοχή αυτή μια υψομετρική διαφορά 21 μέτρων κατασκεύασε 8 υδροφράκτες και μια υδατογέφυρα που στηρίζεται σε 7 αψίδες. Η Γαλλία μετά το έργο αυτό αναβαθμίστηκε στρατηγικά και χάρις στο κανάλι του Μιντί γίνονταν μεγάλο τμήμα των ακτοπλοϊκών μεταφορών, τουλάχιστον μέχρι να εμφανιστεί ο σιδηρόδρομος

Η διαδρομή αυτού του τεχνητού ποταμού στην Νότια Γαλλία είναι μοναδική και γι αυτό η UNESCO το 1966 το ανακήρυξε σημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

Σήμερα από το κανάλι του Μιντί, που βέβαια λειτουργεί ως μία ρομαντική υδάτινη οδός, περνούν γιοτ, σκάφη μικρά, μαούνες και η Γαλλία αξιοποιεί το έργο ως τουριστική ατραξιόν. Το κανάλι περνάει μέσα από μεσαιωνικές πόλεις, από τούνελ και από φυσικές ομορφιές έχοντας στο πλάι του άλλοτε πεύκα και κυπαρίσσια και άλλοτε θεόρατα πυκνά πλατάνια ή και αμπελώνες. Οι τουρίστες που το επισκέπτονται διανύοντας την απόσταση με ένα πλωτό μέσον, μπορούν να θαυμάσουν την τεχνική των ανθρώπων εκείνων που κατάφεραν να υλοποιήσουν το έργο και μάλιστα με τα περιορισμένα τεχνικά μέσα που διέθεταν εκείνη την εποχή.

Περάσαμε όλη τη μέρα μας στη Μπεζιέ και το κανάλι του Μιντί περπατώντας στα όμορφα γραφικά δρομάκια που υπάρχουν παράλληλα με το κανάλι και απολαύσαμε το θέαμα με τις μαούνες και τους επιβάτες τους που περίμεναν με υπομονή να αδειάσουν και να γεμίσουν οι υδατοφράχτες για να συνεχίσουν το θαλάσσιο δρόμο τους. Σε εμάς αυτό το αξιοθαύμαστο έργο στην περιοχή αυτή της Γαλλίας στην πόλη Μπεζιέ μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και από τεχνολογικής άποψης αλλά και από άποψη φυσικής ομορφιάς.

Διαβάστε στο Ανθομέλι και για μια άλλη οδική ή πλωτή διαδρομή στη Γερμανία: Η κοιλάδα του Ρήνου. Τα κάστρα και τα χωριά του σε μια οδική διαδρομή

Χάρτης

Δείτε στο χάρτη που φτιάξαμε όλα τα αξιοθέατα στα οποία αναφερόμαστε:

Αξιοθέατα στη Μπεζιέ

Η γέφυρα Pont Vieux

Η γέφυρα Pont Vieux είναι ένα διατηρητέο έργο τέχνης που βρίσκεται στη Μπεζιέ. Έχει χτιστεί από το 1134 και έχει αντισταθεί επί χρόνια στις πλημμύρες του ποταμού Ορμπ. Μέχρι τον 19ο αιώνα από τη γέφυρα περνούσε ο δρόμος της Μασσαλίας προς την Τουλούζη. Όταν η γέφυρα καθαρίστηκε από τις προσχώσεις του ποταμού ήρθαν στο φως και άλλες τρεις καμάρες, αυξάνοντας έτσι το μήκος της και στη στεριά. Η Pont Vieux έχει χαρακτηριστεί από το 1963 ιστορικό μνημείο.

Ο καθεδρικός Ναός Saint-Nazaire της Μπεζιέ

Σημαντικό αξιοθέατο της Μπεζιέ είναι και ο Καθεδρικός Ναός Saint-Nazaire, ο οποίος βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της πόλης σε μια γραφική τοποθεσία. Χτίστηκε τον 13ο αι. επάνω σε έναν ναό του 8ου αι. σε γοτθικό ρυθμό. Η καλύτερη θέση για να τον θαυμάσετε είναι από τη γέφυρα Pont Vieux. Είναι ορατός σχεδόν από παντού λόγω της θέσης του, αν και ως Ναός δεν είναι μεγάλος.

Η Αρένα της Μπεζιέ (Arena Beziers)

Οι κάτοικοι της Μπεζιέ έχουν καταβολές από την Ισπανία και γιαυτό δεν θα μπορούσε η πόλη να μην έχει Αρένα. Είναι το μόνο μέρος στη Γαλλία που επιτρέπονται οι ταυρομαχίες και αυτό προσελκύει πολλούς θεατές που τους αρέσει αυτό το είδος θεάματος. Υπάρχουν δύο Αρένες στη Μπεζιέ. Η παλιά είναι από τη ρωμαϊκή εποχή, ενώ η νέα Αρένα χτίστηκε στις αρχές του 20ου αι. για τις ταυρομαχίες και είναι η μεγαλύτερη στη Γαλλία ικανή να φιλοξενήσει έως και 13.000 θεατές.

Το πάρκο Plateau des Poètes

Μπορεί η Μπεζιέ και το Κανάλι του Μιντί να έχουν σημαντικά αξιοθέατα όμως πολύ κοντά στο σταθμό του τρένου υπάρχει και το μεγάλο πάρκο της πόλης, το Plateau des Poètes. Μπορείτε να απολαύσετε τη βόλτα σας στον κήπο αγγλικού στυλ, διακοσμημένο με δέντρα, συντριβάνια, αλλά και με πολλά αγάλματα και προτομές Γάλλων ποιητών, μεταξύ αυτών και του Βίκτορος Ουγκώ.

Το Μουσείο Καλών Τεχνών (Musée des Beaux-Arts-Fabregat)

Άλλη μια καλή επιλογή ξενάγησης στη Μπεζιέ είναι και η επίσκεψή σας στο Μουσείο Καλών Τεχνών (Musée des Beaux-Arts-Fabregat) της πόλης. Ιδρύθηκε το 1859 και είναι ένα πολύ αξιόλογο μουσείο. Περιλαμβάνει πίνακες μεγάλων ζωγράφων, μεταξύ των οποίων τα αναγεννησιακά πορτρέτα του μεγάλου Γερμανού ζωγράφου Χανς Χολμπάιν του νεότερου καθώς και πίνακες του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, αλλά και σκίτσα του αντιστασιακού Ζαν Μουλέν. Εκπληκτικοί είναι και οι πίνακες του ρομαντικού ζωγράφου Ζαν Λουί Τεοντόρ Ζερικώ που εκτίθενται στο μουσείο. Ο ζωγράφος συναρπαζόταν με τα άλογα τα οποία αποτέλεσαν το συνηθέστερο θέμα του και ήθελε να δείξει τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο ζώο και στον άνθρωπο. Ο πίνακας του ζωγράφου “Η σχεδία της Μέδουσας” εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.

Διαβάστε και άλλα ταξίδια από το Ανθομέλι στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.

Την επομένη ημέρα γεμάτοι με υπέροχες ταξιδιωτικές εμπειρίες από την πόλη Μπεζιέ και το Κανάλι του Μιντί αποχαιρετίσαμε τους φιλόξενους φίλους που αποκτήσαμε σε αυτήν, με την ευχή να μας δοθεί και πάλι η ευκαιρία να ξανανταμώσουμε. Συνεχίσαμε το ταξίδι μας προς τη Βαρκελώνη και κατόπιν σε άλλους προορισμούς.

Διαμονή

Βρείτε στον παρακάτω χάρτη κατάλυμα στην περιοχή της Beziers

Booking.com

Με αγάπη μαμά Μαρία