Το ταξίδι μου στη Βαρκελώνη

Η Βαρκελώνη (Barcelona) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας, μετά τη Μαδρίτη. Βρίσκεται στον Βορρά της Ισπανίας, στην αυτόνομη περιοχή της Καταλονίας και είναι η πρωτεύουσα της. Μπορώ να πω πως είναι η πιο τουριστική πόλη της Ισπανίας. Μια πόλη που βρίσκεται ανάμεσα στο βουνό και στη θάλασσα, μια πόλη που μπορείτε να τη γνωρίσετε περπατώντας. Όλη η ιστορία της είναι αποτυπωμένη στους δρόμους της και σε όσα θα δείτε γύρω σας και δεν θα σας αφήσει να βαρεθείτε ούτε για μια στιγμή! Είναι σίγουρο πως θα σας τυλίξει με μια παραμυθένια αύρα αφήνοντάς σας να θαυμάσετε τα δημιουργήματα του Αντόνιο  Γκαουντί (Antonio Gaudi), όπως την Σαγκράδα Φαμίλια, την Κάζα Μιλά, την Κάζα Μπατλό, το Πάρκο Γκουέλ.

Ακόμα θα σας παρασύρει με μια απίστευτη ζωντάνια και σε μέρη όπου κυριαρχεί και ο μοντέρνος χαρακτήρας της. Πολλοί διάσημοι αρχιτέκτονες έχουν αφήσει το στίγμα τους από τον Γκαουντί μέχρι τον Καλατράβα και έχουν αλλάξει το πρόσωπό της κατά τη διάρκεια των χρόνων. Η γοτθική συνοικία της παλιάς πόλης με τα πολυάριθμα σοκάκια της, ο λόφος Μόνζουικ με τα μνημειώδη κτίρια αλλά και η συνοικία Εσάμπλε με τις μεγάλες λεωφόρους και τη μοντέρνα αρχιτεκτονική των κτιρίων της θα σας γοητεύσουν και θα κάνουν να μείνει το ταξίδι σας στη Βαρκελώνη αξέχαστο.

Επέλεξα στην ανάρτηση αυτή να σας ταξιδέψω έως τη Βαρκελώνη γιατί είναι μια πόλη που όποιος την επισκεφθεί θα θέλει να ξαναπάει αλλά και όποιος σκέφτεται να κάνει ένα ταξίδι είναι από τις πόλεις που είναι στις πρώτες του επιλογές. Θα μου πείτε πως με αυτές τις οικονομικές δυσκολίες να σκεφτούμε ταξίδια; Έχετε δίκιο! Γι αυτό κι εγώ τα ανασκαλεύω από τη μνήμη μου ώστε όσοι ταξιδέψανε στη Βαρκελώνη να τα ξαναθυμηθούν και όσοι δεν κάνανε αυτό το ταξίδι να τη γνωρίσουν μέσα από την ξενάγησή μου και να νοιώσουν έστω και για λίγο τη μαγεία ενός ταξιδιού.

Ο απόλυτος οδηγός για ταξίδι στη Βαρκελώνη 

Μια μέρα του καλοκαιριού, μαζί με τον άντρα μου, βρεθήκαμε στη Βαρκελώνη εν μέσω ενός τουριστικού ταξιδιού στην Ευρώπη με το αυτοκινούμενό μας. Με την πρώτη ματιά η πόλη μας ενθουσίασε και φυσικά μας επιφύλασσε συνεχόμενες εκπλήξεις καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμονής μας εκεί. Η Βαρκελώνη είναι μια πολύχρωμη πόλη που λάμπει τόσο τη μέρα κάτω από τον μεσογειακό ήλιο όσο και τη νύχτα, μια πόλη με πλούσια πολιτιστική ζωή, ευχάριστο κλίμα και πολύ καλές ευκαιρίες διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Είναι μια πόλη με πολύ καλή ρυμοτομία και με πάρα πολλά αξιοθέατα.

-Στον χάρτη θα βρείτε όλα τα μουσεία και αξιοθέατα για τα οποία θα αναφερθώ παρακάτω. πατήστε επάνω στα σημάδια για να δείτε τι είναι το καθένα ή στις ονομασίες τους, μεγεθύνετε ή σμικρύνετε.

Πλατεία Καταλονίας (Placa de Catalunya)

Από πού νομίζετε πως θα ξεκινήσουμε τη βόλτα μας στη Βαρκελώνη; Μα βέβαια από την καρδιά της πόλης που είναι η Πλατεία Καταλονίας και είναι η πλατεία έμβλημα της πόλης. Μουσικοί παίζουν σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας, αφήνοντας τις μελωδίες τους να πλανώνται στην ατμόσφαιρα δημιουργώντας μια χαρούμενη νότα. Κόσμος πολύς, αυτοκίνητα, ποδήλατα, χρώματα, φωνές και γλώσσες διάφορες ακούγονται από όλες τις μεριές της. Ένα όμορφο συνονθύλευμα ανθρώπων που ανακατευτήκαμε και εμείς ανάμεσά τους ξεκινώντας την περιήγησή μας στην όμορφη Βαρκελώνη.   

Λα Ράμπλα (La Rabla)

Από την πλατεία Καταλονίας αρχίζει και η ιστορική λεωφόρος Λα Ράμπλα, ο πολυπερπατημένος πεζόδρομος της Βαρκελώνης μήκους 1,5 χλμ., ο οποίος καταλήγει στο παλιό λιμάνι. Όπως λέει και το όνομά της, που αραβικά σημαίνει χείμαρρος, είναι ο δρόμος με τους περισσότερους περιπατητές απ’ όλες τις φυλές του κόσμου, αφού η Βαρκελώνη είναι μια πολυπολιτισμική πόλη. Η ροή του κόσμου, άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης, είναι τόσο μεγάλη που μας παρέσυρε και εμάς σε μια ξέφρενη κατηφορική πορεία. Τι να πρωτοδούμε και που να πρωτοσταματήσουμε! Τα μεγάλα δένδρα ευτυχώς μας χάριζαν απλόχερα τη σκιά τους και τουλάχιστον δεν αισθανόμασταν τη ζέστη της ημέρας ώστε να απολαύσουμε ό,τι βλέπαμε και να ζήσουμε στο έπακρον τις όμορφες εικόνες του δρόμου. 

Στη Λα Ράμπλα, η οποία δεν έχει ωράρια, μπορείτε να βρείτε καφέ, εστιατόρια, tapas bars, μουσικές σκηνές, μπορείτε να παρακολουθήσετε στον πεζόδρομο παντομίμα, συναυλίες, ζογκλέρ, ζωγράφους, να αγοράσετε αναμνηστικά και να ζήσετε όμορφες στιγμές ξεγνοιασιάς γιατί η La Rambla δεν κοιμάται ποτέ! Σ’ αυτό το θέατρο του δρόμου μην παραλείψετε να φωτογραφηθείτε στις ακίνητες φιγούρες των καλλιτεχνών που θα σας καταπλήξουν με την ιδιαιτερότητα και την εκκεντρικότητά τους.

Είναι μια συνεχομενη ροή ανθρώπων που κάνει το δρόμο να μην χαλαρώσει ποτέ. Για να πάρετε μια γεύση από τη ζωή της Βαρκελώνης απλώς περπατήστε κατά μήκος του δρόμου χαζεύοντας στα μαγαζιά, πίνοντας το ποτό σας στα πολλά στέκια που έχει και ίσως να αγοράσετε και κάποιο ενθύμιο της πόλης από τους πολλούς πλανόδιους πωλητές που υπάρχουν εκεί ή από τα τουριστικά καταστήματα στο πλάι του δρόμου.

Εάν έχετε χρόνο σας προτείνω να ποζάρετε, εσείς ή τα παιδιά σας, για μια προσωπική σας ζωγραφιά στους υπαίθριους ζωγράφους. Ας μη ξεχνάμε πως είμαστε ταξίδι στη Βαρκελώνη και ό,τι και να κάνουμε θα μας μείνει ανεξίτηλο στην καρδιά και στο μυαλό μας!

Η στεγασμένη αγορά στον πεζόδρομο της La Rambla (Mercat de la Boqueria)

Στο μέσον περίπου της λεωφόρου Λα Ράμπλα βρίσκεται η στεγασμένη αγορά τροφίμων, η υπέροχη και πολύχρωμη La Boqueria με όλα τα καλά του κόσμου. Μια επίσκεψη σε αυτήν θεωρείται must! Εδώ ανακαλύψαμε την πιο ζωντανή λαϊκή αγορά της πόλης, ένα τουριστικό αξιοθέατο για εμάς τους τουρίστες αλλά και μια αγορά για τους κατοίκους της με όλα τα καλά του κόσμου. Αν για κάτι υπερηφανεύονται οι κάτοικοι της Βαρκελώνης, εκτός από τη γλώσσα τους, είναι και η ξεχωριστή κουζίνα τους που αναμειγνύει πολλές γεύσεις και μαρτυρά την ιστορία του τόπου.

Και σε αυτή την αγορά θα βρείτε τα πάντα. Εξάλλου είναι αυτή που προμηθεύει τα πιο μικρά εστιατόρια της πόλης έως και τα πιο ακριβά. Όλες οι πραμάτειες των εμπόρων ήταν επιμελώς τοποθετημένες τόσο καλά που έδιναν την εντύπωση πως δεν πρέπει να τις πειράξει κανείς για να μη χαλάσουν την όμορφη εικόνα τους και πως δεν ήταν προς πώληση αλλά ήταν απλώς βιτρίνα!

Απλά και εσείς μπείτε μέσα και χαθείτε στις φωνές, στις μυρωδιές, στον κόσμο και φάτε και από εκείνα τα όμορφα μεζεδάκια, τα τάπας για να πάρετε και μια πρώτη γευστική ιδέα από τη Βαρκελώνη. Ξεχαστήκαμε και εμείς μέσα στα στενά δρομάκια της αγοράς, ανακατευτήκαμε ανάμεσα στον κόσμο, απολαμβάνοντας χρώματα, μυρωδιές, φωνές και… σπρωξίματα και πέρασε τόσο γρήγορα η ώρα! Έπρεπε να βγούμε έξω για να συνεχίσουμε τη βόλτα μας. Όμως δεν παραλείψαμε φεύγοντας να δροσιστούμε κιόλας, αγοράζοντας από μια φρουτοσαλάτα με εξωτικά φρούτα!

Info: Στη Λα Ράμπλα μη παραλείψετε να δείτε την Όπερα της Βαρκελώνης (θέατρο Λισέου) και τη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών που σήμερα λειτουργεί ως θέατρο και φιλοξενεί το πρώτο επίσημο δημόσιο ρολόι της Βαρκελώνης.

Ελ Ραβάλ (El Raval)

Σας προτείνω να επισκεφθείτε και τη συνοικία Ελ Ραβάλ που βρίσκεται δυτικά της Λα Ράμπλα και παλιά ήταν μια κακόφημη περιοχή. Αυτή η συνοικία είναι γεμάτη σήμερα από μπαράκια και διάφορα στέκια νεολαίας. Συγχρόνως θα δείτε και το Παλάτι Γκουέλ (Palau Guel). Το νεογοτθικό αυτό ανάκτορο έγινε το 1889 και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γκαουντί. 

Μπορώ να πω πως και ένα από τα πιο επισκέψιμα μουσεία της Βαρκελώνης στην περιοχή Ελ Ραβάλ, είναι και το Μουσείο μοντέρνας τέχνης (MACBA) που άνοιξε στα τέλη του 1995. Περιλαμβάνει το κυριότερα ισπανικά ζωγραφικά έργα, γλυπτά και κατασκευές από την δεκαετία του 1950 ως σήμερα. Εκτός από τα εκθέματα θα σας εντυπωσιάσει και ως κτίριο λόγω της αρχιτεκτονικής του κατασκευής ένα μοντέρνο κτίριο με καθαρές γραμμές και με τη χαρακτηριστική γυάλινη πρόσοψη.

Εισιτήρια για τα μουσεία της Βαρκελώνης μπορείτε να προμηθευτείτε από την πλατφόρμα μας  (Skip the line Tickets!)

Ξενάγηση στη Γοτθική Συνοικία (Barrio Gothic) της Βαρκελώνης

Αυτό που έχει όμως μεγαλύτερο ενδιαφέρον και πρέπει να επισκεφθείτε όταν ακόμα βρίσκεστε στην Λα Ράμπλα, είναι η γοτθική γειτονιά και τα αξιοθέατά της. Η μεσαιωνική αυτή γειτονιά, που βρίσκεται κατεβαίνοντας τη Λα Ράμπλα στην αριστερή της πλευρά είναι αυτή που οι Ρωμαίοι είχαν επιλέξει να ιδρύσουν εκεί μια νέα πόλη, το 27 π. Χ. – 14 μ. Χ. Εδώ σήμερα βρίσκονται τα διοικητικά κτίρια της πόλης, η βουλή της Καταλονίας, το Δημαρχείο κ.α. Tα στενά δαιδαλώδη δρομάκια, οι πλατείες και τα ψηλά κτίρια χρονολογούνται από το 14ο αι. μ.Χ. και σήμερα είναι η καρδιά της Βαρκελώνης. Στον λαβύρινθο των στενών δρόμων μας βρήκε το μεσημεράκι να περιπλανιόμαστε και ανάμεσα στα ψηλά κτίρια που μας έκρυβαν τον ήλιο χαθήκαμε στα μικρά μαγαζάκια με τους κρυμμένους θησαυρούς τους και στις μεσαιωνικές πλατείες.

Το ανάκτορο του Φερδινάδρου και της Ισαβέλλας βρίσκεται και αυτό στη γοτθική συνοικία. Στο παλάτι αυτό το 1493 υποδέχτηκαν τον Χριστόφορο Κολόμβο όταν επέστρεψε από το ταξίδι του στον Νέο Κόσμο και είχε ανακαλύψει την Αμερική. Στο ανάκτορο αυτό συνεδρίαζε και η Ιερά Εξέταση τα μέλη της οποίας πίστευαν ότι αν στην αίθουσα ακούγονταν ψέματα οι τοίχοι θα μετακινούνταν! Τώρα το ανάκτορο είναι Μουσείο ιστορίας της πόλης και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μουσεία, γιατί κατεβαίνοντας με το ασανσέρ θα δείτε τα πιο εκτεταμένα ρωμαϊκά ερείπια του κόσμου από ολόκληρες οδούς, πλατείες και μονοπάτια της παλιάς πόλης. 

Μετά τα βήματά μας μας έφεραν στην πολυσύχναστη πλατεία Ρεζάλ (Placa Rezal) με τα όμορφα καφέ της και το σιντριβάνι στο κέντρο της. Χτίστηκε το 1850 και είναι γεμάτη με φοίνικες. Τα υπέρκομψα σφυρηλατημένα νεοκλασικά φανάρια που τη στολίζουν σχεδιάστηκαν από τον Αντόνιο Γκαουντί του οποίου έργα θα συναντήσετε σε πολλά σημεία της πόλης.

Ο Καθεδρικός Ναός της Βαρκελώνης

Στη γοτθική συνοικία βρίσκεται και ο γοτθικός καθεδρικός ναός της Βαρκελώνης, ένα κόσμημα της πόλης, που άρχισε να χτίζεται από το 1298  και ολοκληρώθηκε μόλις στις αρχές του 20^ου αι., όταν χτίστηκε και το κεντρικό καμπαναριό του. Είκοσι οκτώ παρεκκλήσια με υπέροχα μπαρόκ τέμπλα περιβάλλουν το κεντρικό κλίτος. Είναι αφιερωμένος στην Αγία Ευλαλία και πίσω από το ιερό βρίσκεται η αλαβάστρινη σαρκοφάγος της Αγίας που μαρτύρησε για την πίστη της το 1339. Στον ναό αυτό υπάρχει και η κολυμπήθρα που είχαν βαπτιστεί και οι έξι ιθαγενείς από την Καραϊβική που είχε φέρει μαζί του ο Χριστόφορος Κολόμβος το 1493 όταν είχε επιστρέψει από το ταξίδι των ανακαλύψεών του. 

Εντύπωση μας έκανε η εικόνα που αντικρίσαμε στο περιστύλιο του ναού. Μια οικογένεια με χήνες παίρνανε το μπανάκι τους σε μια λιμνούλα ανάμεσα στους φοίνικες και μας κοίταζαν περίεργα, όπως κάναμε κι εμείς άλλωστε. Διαβάζοντας έμαθα πως σήμερα οι χήνες είναι κομμάτι του ναού και είναι παράδοση αιώνων η φύλαξη λευκών χηνών στο περιστύλιο του καθεδρικού ναού.

Άλλα αξιοθέατα στη Γοτθική Συνοικία της Βαρκελώνης

Στην περιοχή της Γοτθικής συνοικίας βρίσκεται το Μουσείο Πικάσο και το Μουσείο Σοκολάτας όπως επίσης και το Παλάτι Μουσικής της Καταλονίας, που αν την περπατήσετε σίγουρα θα τα συναντήσετε στον δρόμο σας.

Μουσείο Πικάσο (Museu Picasso) 

Από τη Γοτθική συνοικία περπατώντας και χαζεύοντας φτάσαμε και στο Μουσείο Πικάσο που στεγάζεται σε πέντε μεσαιωνικά παλάτια. Είναι ένα μουσείο που αξίζει κανείς να επισκεφθεί και να θαυμάσει πολλά έργα του Πικάσο από τη θαυμάσια συλλογή ενός φίλου του που τα δώρισε στην πόλη. Είναι τα πρώιμα έργα του Πικάσο, όταν νέος 13 ετών είχε εγκατασταθεί μαζί με την οικογένειά του στη Βαρκελώνη και είχε γίνει δεκτός στην ανώτερη σχολή Καλών Τεχνών χάριν στο ταλέντο του, όταν οι άλλοι μαθητές ήταν τουλάχιστον 20 χρονών. 

Η είσοδος στο Μουσείο Πικάσο είναι δωρεάν κάθε Κυριακή απόγευμα και με την Barcelona Card (όχι την Express).

Μουσείο Σοκολάτας (Museum Xocolata)

Η Ισπανία είναι στην πραγματικότητα η χώρα που εισήγαγε τη σοκολάτα στην Ευρώπη. Πρωτοέφτασε το 1528 και η πρώτη βιομηχανία σοκολάτας κυκλοφόρησε το 1777 στη Βαρκελώνη. Οι Ισπανοί θεωρούν τη σοκολάτα κάτι σαν εθνικό τους προϊόν και γι αυτό το μουσείο ιδρύθηκε από την ένωση κατασκευαστών σοκολάτας και γλυκισμάτων. Θα ταξιδέψετε σε μια γλυκιά διαδρομή στον κόσμο από την ανακάλυψη του κακάο στη Ν. Αμερική μέχρι την εφεύρεση της σοκολατομηχανής στη Βαρκελώνη. 

Παλάτι Μουσικής της Καταλονίας (Palau de la Musica Catalana)

Περισσότερο ενδιαφέρον σίγουρα έχει το Παλάτι Μουσικής. Ανάμεσα στα στενά δρομάκια της γειτονιάς ξεχωρίζει το κτίριο με τις πλούσιες νεομπαρόκ διακοσμήσεις στην πρόσοψή του. Εσωτερικά όμως είναι ακόμα πιο πλούσιο. Οι κολόνες της αίθουσας των συναυλιών είναι στολισμένες με πολύχρωμα κεραμικά και οι εξώστες του είναι στολισμένοι με κρύσταλλα. Το πιο εκπληκτικό ακόμα είναι ο τεράστιος ανεστραμμένος γυάλινος θόλος από πολύχρωμα βιτρό με λουλουδιαστά μοτίβα. Το εσωτερικό του θεάτρου (Παλάτι Μουσικής της Καταλονίας) ανήκει στην Παγκόσμια Κληρονομιά της Unesco.

Έκθεση Σαλβαντόρ Νταλί

Η Βαρκελώνη αγαπάει όλους τους καλλιτέχνες που την τίμησαν με την παρουσία τους και με τα έργα τους ανά τα χρόνια. Από τον Gaudi μέχρι τον Dali και από τον Picasso μέχρι τον Miro έχει ο κάθε επισκέπτης να δει και να θαυμάσει τα έργα τους που βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στην πόλη. Εκείνες τις μέρες στην περιοχή αυτή υπήρχε έκθεση του Σαλβαντόρ Νταλί και με χαρά αποφασίσαμε να την επισκεφθούμε. Μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η έκθεση γιατί δεν είχαμε ξαναδεί έργα από κοντά του Νταλί, αυτού του εκκεντρικού καλλιτέχνη.  

Info: Το μουσείο Νταλί  βρίσκεται στην πόλη Figuares, τη γενέτειρα του διάσημου σουρεαλιστή ζωγράφου, μιάμιση ώρα με το αυτοκίνητο από τη Βαρκελώνη. Είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και δημοφιλή μουσεία στην Ισπανία και φιλοξενεί μία από τις μεγαλύτερες συλλογές των έργων του. Ενδιαφέρον βέβαια έχει και το ίδιο το κτίριο του μουσείου που από μόνο του είναι ένα έργο τέχνης και γι αυτό αποτελεί ιδανικό προορισμό. Εάν έχετε χρόνο κάντε μια μονοήμερη εκδρομή στην πόλη Figuares, μακριά από τον θόρυβο της Βαρκελώνης, που θα σας ξεκουράσει και συγχρόνως θα δείτε και την επαρχία της Καταλονίας.

Επισκεφτείτε online το μουσείο Dali και κάντε ένα δωρεάν virtual tour σε αυτό.

Εύκολα θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε ολόκληρη τη μέρα μας στα σοκάκια της Γοτθικής γειτονιάς, αλλά και τα άλλα αξιοθέατα της Βαρκελώνης μας καλούσαν και γι αυτό είπαμε να ξαναβγούμε και πάλι στη La Rambla. Κατηφορίζοντας προς τη θάλασσα φτάσαμε στην πλατεία όπου στο κέντρο της δεσπόζει το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου (Mirador de Colomb), ύψους 75 μ.  Το μνημείο στήθηκε στο σημείο αυτό επισημαίνοντας  πως  ο Κολόμβος στο σημείο αυτό βγήκε στη στεριά το 1493 επιστρέφοντας από την Αμερική. Το μνημείο έγινε το 1888 για τη Διεθνή έκθεση της Βαρκελώνης και την εποχή εκείνη οι Καταλανοί θεωρούσαν τον Κολόμβο περισσότερο Καταλανό, παρά Ισπανό. Στο εσωτερικό του υπάρχει ασανσέρ όπου μπορείτε να το πάρετε και να θαυμάστε τη θέα της πόλης από ψηλά. Το κόστος είναι 6 ευρώ και μπορείτε να αγοράσετε skip the line εισιτήριο από εδώ.

Ξενάγηση με ένα hop on hop off στην Βαρκελώνη

Εδώ παίρνοντας αφορμή από τα λεωφορεία hop on hop off που βλέπαμε να κάνουν τον γύρο της πλατείας, έχω να σας κάνω μια πρόταση που πρέπει να την πάρετε πολύ σοβαρά όταν επισκεφθείτε τη Βαρκελώνη. Η πόλη είναι πολύ μεγάλη και τα αξιοθέατα της είναι πάρα πολλά. Είναι πολύ δύσκολο και επιπλέον χάσιμο χρόνου όταν κάποιος έχει λίγες μέρες στη διάθεσή του να δει την πόλη, να τις χάνει στην αναζήτηση και στα μέσα μεταφοράς, έστω και αν η Βαρκελώνη διαθέτει ένα πολύ καλό μετρό.

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να επιλέξετε για την ξενάγησή σας τα λεωφορεία hop on-hop off (για 1 ή 2 μέρες) με τα οποία μπορείτε πολύ εύκολα να δείτε όλα τα αξιοθέατα της πόλης. Με τα λεωφορεία θα κάνετε τον γύρο των αξιοθέατων της πόλης κατεβαίνοντας σε όποια στάση της διαδρομής επιλέξετε από τα αξιοθέατα και στη συνέχεια παίρνετε το επόμενο λεωφορείο για να συνεχίσετε τη διαδρομή της ξενάγησης. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να επισκεφθείτε όλα τα αξιοθέατα χωρίς ταλαιπωρία και χωρίς πίεση χρόνου. 

Το Ανθομέλι σας προσφέρει σε συνεργασία με την εταιρεία Tiqets την εύκολη on line έκδοση των εισιτηρίων σας για τα λεωφορεία Hop on Hop off στη Βαρκελώνη από την οθόνη του υπολογιστή σας. Περισσότερα σας γράφει η Κατερίνα για την εμπειρία της εδώ.

Στο Παλιό λιμάνι της Βαρκελώνης

Η μαρίνα της Βαρκελώνης, βρίσκεται στο τέρμα της La Rambla και συνδέεται με μια κρεμαστή γέφυρα και ενός περάσματος για πεζούς που είναι γνωστό ως Λα Ράμπλα ντε Μαρ (La Rambla de Mar). Η βόλτα μας επάνω στην πεζογέφυρα με τα δεκάδες κότερα αραγμένα στο λιμάνι ήταν ευκαιρία για όμορφες φωτογραφίες, ώσπου τα βήματά μας μας οδήγησαν στο τέλος της προβλήτας στο καινούργιο συγκρότημα καταστημάτων, το Μάρε Μάγκνουμ*, για ένα ευχάριστο shopping therapy. 

* Το Μάρε Μάγκνουμ είναι ανοιχτό και τις Κυριακές! 

Δεν αφήσαμε όμως την ευκαιρία να πάει χαμένη και έτσι απολαύσαμε ένα υπέροχο γεύμα σε ένα εστιατόριό του με θέα το λιμάνι. Η ξεκούραση και το φαγητό απαραίτητη προϋπόθεση πριν συνεχίσουμε την ξενάγησή μας γιατί η μέρα ήταν ζεστή και εμείς είχαμε να δούμε τόσα πολλά αξιοθέατα ακόμη πριν μας έρθει η νύχτα.

Ενυδρείο

Στην περιοχή του παλιού λιμανιού βρίσκεται και το μεγαλύτερο ενυδρείο της Ευρώπης. Εμείς δεν το επισκεφθήκαμε αλλά μπορώ να πω πως μετανιώσαμε σύμφωνα με αυτά που μας είπαν οι φίλοι μας που πήγανε. Πάντως έχω να πω πως είναι μια εμπειρία μοναδική για μικρούς και μεγάλους και μέσα σε αυτό το τριώροφο γυάλινο κτίριο θα μπορέσετε να απολαύσετε και να εξερευνήσετε τη θαλάσσια ζωή. Το πιο ενδιαφέρον νομίζω είναι πως θα έχετε την ευκαιρία μέσα στις γυάλινες δεξαμενές από τις οποίες περνάτε σαν να ήσαστε και εσείς μέσα στον βυθό και από τα ειδικά πλοιάρια να θαυμάσετε έναν «ωκεανό» από καρχαρίες και σαλάχια.

Εισιτήρια για το ενυδρείο μπορείτε να προμηθευτείτε κι από εδώ έως και έναν χρόνο πριν, αποφεύγοντας τις ουρές στα ταμεία. (skip the line tickets).

Πάρκο Σιουταντέλα (Park de la Sioutadella)

Μπορεί στο ενυδρείο να μην πήγαμε αλλά φυσικά η περιήγησή μας σε αυτή την περιοχή της Βαρκελώνης, τη λεγόμενη παλιά πόλη, θα ήταν μισή εάν δεν επισκεπτόμασταν το πάρκο Ντε λα Σιουταντέλα. Παλαιότερα στην περιοχή αυτή βρισκόταν ένα μεγάλο κάστρο που μετατράπηκε σε διαβόητη φυλακή τον καιρό του Ναπολέοντα. Όμως όταν το 1878 παραχωρήθηκε στον Δήμο το κάστρο κατεδαφίστηκε και δημιουργήθηκε το πάρκο που το 1888 φιλοξένησε τη Διεθνή Έκθεση με πολλά σύμβολα του μοντερνισμού. Η κεντρική πύλη της Έκθεσης είναι μια τεράστια αψίδα από τούβλα με ιδιαίτερη τεχνοτροπία και ανάγλυφα για τις τέχνες, τη βιομηχανία και τις επιχειρήσεις. Η ζωφόρος απεικονίζει τη Βαρκελώνη να καλωσορίζει τους επισκέπτες. 

Το πάρκο Ντε λα Σιουταντέλα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή πάρκα της Βαρκελώνης με μια μεγάλη λίμνη που μπορείτε να κάνετε ρομαντική βαρκάδα και εάν είναι Κυριακή όταν βρεθείτε εκεί, να είστε σίγουροι, πως θα βρεθείτε ανάμεσα σε χορούς και πανηγύρια. Ο κόσμος ήταν τόσος πολύς, που χαθήκαμε ανάμεσά τους. Βέβαια αυτό συμβαίνει όπου και να πήγαμε στη Βαρκελώνη αλλά εδώ ήταν το αδιαχώρητο και προσπαθούσαμε να βρούμε μια σκιά κάτω από τις πορτοκαλιές και τα φοινικόδεντρα, που ήταν γεμάτα με παπαγαλάκια, για να δροσιστούμε.

Το πάρκο, το γεμάτο με αγάλματα, παρόλο τον κόσμο μας προσέφερε μια ηρεμία και μια ανεμελιά. Απαραίτητη ήταν και η φωτογραφία μπροστά στο μνημείο με τον καταρράκτη, αφού πρώτα έπρεπε να βρούμε και λίγο χώρο, ώστε να πάρουμε λίγη γεύση από τις κατασκευές του Αντόνιο Γκαουντί, χωρίς να ξέρουμε βέβαια τι θα βλέπανε τα ματάκια μας από αυτόν τον υπέροχο καλλιτέχνη στην συνέχεια της περιήγησής μας.

Ήδη είχε αρχίσει να σουρουπώνει και τα φώτα να ανάβουν στους δρόμους και στις πλατείες. Η μέρα είχε περάσει τόσο γρήγορα με όλα αυτά που ζήσαμε χωρίς να το καταλάβουμε. Θέλαμε και άλλο! Να ζήσουμε τη νύχτα την πόλη. Όμως η κούραση ήδη είχε αρχίσει να μας καταβάλει και γι αυτό αποφασίσαμε να πάμε για ξεκούραση. Εξάλλου το κάμπινγκ όπου θα διανυκτερεύαμε ήταν έξω από την πόλη της Βαρκελώνης και δεν θέλαμε να μας πιάσει η νύχτα και να οδηγούμε στους άγνωστους δρόμους με το μηχανάκι μας που ήταν το μέσον μετακίνησής μας. Η επόμενη μέρα μας, είχε στο πρόγραμμα πολλά πολλά ακόμη να δούμε  και έπρεπε να ξεκουραστούμε.

Ζωολογικός Κήπος (Zoo Barcelona)

Για όσους αγαπούν τα ζωολογικά πάρκα έχω να προτείνω και το Ζωολογικό πάρκο της Βαρκελώνης που διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 1940, όπου τα ζώα διαχωρίζονται με τάφρους αντί με κλουβιά. Στο πάρκο διοργανώνονται βόλτες με πόνυ, με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αλλά και με τρενάκι και επίσης μπορείτε να δείτε μια επίδειξη από δελφίνια και φάλαινες.

Εισιτήρια για το ζωολογικό πάρκο, σε καλύτερες τιμές, μπορείτε να προμηθευτείτε από εδώ έως και 3 μήνες πριν. Εκμεταλευτείτε την προσφορά και μπείτε στο πάρκο χωρίς να περιμένετε στις ανεπιθύμητες ουρές. Ενημερωθείτε ακόμη για τις ώρες λειτουργίας!

Λόφος Μόνζουικ

Την άλλη μέρα αποφασίσαμε να επισκεφθούμε πρώτα τον λόφο Μόνζουικ. Μη σας ξενίζει η λέξη λόφος και νομίζετε πως θα απομακρυνθείτε από τη Βαρκελώνη γιατί ο λόφος Μόνζουικ, που έχει ύψος 213 μέτρα, βρίσκεται μέσα στο κέντρο της πόλης. Παλιά εδώ υπήρχε ένας κέλτικος οικισμός με πολύ λίγα σπίτια, προτού οι Ρωμαίοι κτίσουν έναν ναό προς τιμή του Δία στον Μονς Ζόβις, από όπου προέρχεται και η ονομασία του λόφου Μόνζουικ. Το 1640 εδώ κτίστηκε ένα κάστρο, αλλά ο λόφος έγινε δημοφιλής όταν χτίστηκαν κτίρια για τη Διεθνή Έκθεση του 1929. Ο λόφος πήρε επιπλέον ζωή όταν το 1992 έγιναν εδώ οι αθλητικές εγκαταστάσεις λόγω των Ολυμπιακών αγώνων που διοργανώθηκαν στην πόλη. Σήμερα στον λόφο Μόνζουικ υπάρχουν πολλές πινακοθήκες, μουσεία, θέατρα και είναι πολυσύχναστος τόσο την μέρα όσο και το βράδυ.

Telefèric de Montjuïc (Funicular)

Για εμάς που ταξιδεύουμε με το “σπίτι μας”, το αυτοκινούμενό μας δηλαδή, και μετακινούμαστε με το μηχανάκι μας μέσα στις πόλεις, ήταν εύκολο να μεταβούμε από το κέντρο στο λόφο Μόνζουικ, για την απαραίτητη επίσκεψή μας στα μουσεία αλλά και για να μας χαρίσει την πιο όμορφη θέα της πόλης. Για εσάς όμως που θέλετε να έχετε μία άμεση πρόσβαση στο λόφο σας προτείνω να ανεβείτε με το τελεφερίκ (Montjuïc Cable Car) ώστε να κάνετε κάτι διαφορετικό και να δείτε από ψηλά και την πόλη.

Πλατεία Εσπάνια  (Placa d’ Espanya)

Η περιήγησή μας στον Λόφο ξεκίνησε από την πλατεία Εσπάνια. Μια θαυμάσια μεγάλη πλατεία που μας μάγεψε. Στις δύο πλευρές της πλατείας υψώνονται δύο καμπαναριά, ύψους 47 μ., που ο κατασκευαστής τους είχε εμπνευστεί από τα κωδωνοστάσια του Αγίου Μάρκου της Βενετίας. Το συντριβάνι, που είναι στο κέντρο της πλατείας, είναι το Μαγικό συντριβάνι που τι νύχτες, το καλοκαίρι Πέμπτη ως Κυριακή και τον χειμώνα Παρασκευή και Σάββατο, φωταγωγείται με ιδιαίτερο τρόπο και γίνονται παραστάσεις ήχου και φωτός. Το νερό εκτινάσσεται σε διαφορετικά ύψη μέσα από πίδακες με σχήματα και χρώματα, χορεύοντας κυριολεκτικά με τη συνοδεία κλασικής μουσικής. Είναι μαγευτικό το θέαμα που δύσκολα περιγράφεται με λόγια και αξίζει εάν βρεθείτε εκεί να μείνετε τη νύχτα για να το απολαύσετε. Προσοχή την χειμερινή περίοδο δεν λειτουργεί όλους τους μήνες για λόγους συντήρησης!

Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας (MNAC)

Από την πλατεία Εσπάνια φθάσαμε στο Εθνικό Παλάτι (Palau Nacional) που είναι το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας. Σιντριβάνια και μικροί καταρράκτες ανάμεσα από τα σκαλιά του στην πρόσοψη δημιουργούν ένα εντυπωσιακό θέαμα μπροστά σε αυτό το καταπληκτικό κτίριο. Ήταν το κύριο κτίριο της Διεθνούς έκθεσης του 1929 αλλά τώρα είναι ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Ισπανίας. Στο Μουσείο υπάρχει η καλύτερη ρομανική συλλογή τοιχογραφιών στην Ευρώπη.

Ίδρυμα Χουάν Μιρό

Εμείς εκ των προτέρων είχαμε επιλέξει, όταν ανεβήκαμε  στον λόφο Μόνζουικ, να επισκεφθούμε το ίδρυμα Χουάν Μιρό. Ως καλλιτεχνική φύση, ο άντρας μου, δεν ήταν δυνατόν να μη δει τη μόνιμη συλλογή των έργων του Μιρό. Οι σουρεαλιστικοί πίνακες, οι ταπισερί, και τα γλυπτά του Μιρό μας ταξίδεψαν μέσα στα χρώματα και τους συμβολισμούς τους. Πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε με τα έργα του.

Ο Χουάν Μιρό (1893-1983) σπούδασε στη Βαρκελώνη αλλά έζησε κυρίως στο Παρίσι. Όμως το 1940 επέστρεψε σε αυτήν και επηρεάστηκε από την Καταλανική τέχνη. Το 1975 ο φίλος του και αρχιτέκτονας σχεδίασε ένα σύγχρονο κτίριο ώστε να στεγαστεί η μόνιμη συλλογή έργων τέχνης του ζωγράφου.

Ισπανικό χωριό

Στο ισπανικό χωριό θα βρεθείτε να περπατάτε σε μικρά στενά δρομάκια ανάμεσα σε αντίγραφα κτισμάτων από διάφορες περιοχές της Ισπανίας. Θα ξεχαστείτε και θα νομίσετε πως βρίσκεστε αλλού σε άλλη εποχή και σε άλλο μέρος μακριά από το σήμερα και από τη Βαρκελώνη. Στα 116 σπίτια που έχει το χωριό υπάρχουν αρχιτεκτονικά στυλ από όλη την Ισπανία. Σχεδιάστηκε και αυτό για την Διεθνή έκθεση του 1929 αλλά είναι μέχρι σήμερα πολύ δημοφιλές και πόλος έλξης τουριστών αλλά και κατοίκων της πόλης.

Εν τέλει οι αποστάσεις μεταξύ των κτισμάτων ήταν μεγάλες και ο λόφος δύσκολος για να τον ανεβούμε ώστε να απολαύσουμε όλα τα αξιοθέατά του. Έπρεπε να επιλέξουμε τι θα δούμε και σταματήσαμε μόνο σε αυτά που μας ήταν πιο εύκολα. Ίσως στην επόμενη επίσκεψή μας στην Βαρκελώνη μας δοθεί η ευκαιρία να δούμε όσα δεν είδαμε στον λόφο Μόνζουικ. Ήθελα πολύ να πάω και στον πύργο του Μόνζουικ, στο τεράστιο αυτό φρούριο που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου για μια πανοραμική θέα της πόλης αλλά και στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, με τον πύργο των τηλεπικοινωνιών, έργο του σπουδαίου Καλατράβα.

Περιοχή Εσάμπλε

Μετά το μεσημέρι είπαμε να πάμε για ξενάγηση στην περιοχή Εσάμπλε. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνετε ταξίδι στη Βαρκελώνη, χωρίς να επισκεφθείτε αυτή την περιοχή. Τα 100 οικοδομικά τετράγωνα της περιοχής είναι γνωστά ως “Χρυσή Πλατεία”. Εδώ είναι και τα καλύτερα κτίσματα των μοντερνιστών. Οι μοντερνιστές ανάπλασαν την περιοχή αυτή της Βαρκελώνης, όμως εμπνεύστηκαν και από το γοτθικό παρελθόν της και γι αυτό πολλά από τα κτίρια διατηρούν στοιχεία από την παλιά αρχιτεκτονική. Πολλοί είναι οι αρχιτέκτονες που σχεδίασαν και έχτισαν τα σπίτια των πλούσιων κατοίκων, όμως ένας κατόρθωσε η φήμη του να ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα. Αυτός ήταν ο πιο γνωστός στην αρχιτεκτονική του μοντερνισμού, ο Αντόνιο Γκαουντί, που λένε πως άλλαξε την όψη της πόλης.

Η περιοχή αυτή είναι η επέκταση της πόλης (Εσάμπλε) και χτίστηκε μετά το 1854 με αυστηρό ρυμοτομικό σχέδιο και ένωσε τότε την πόλη με το χωριό Gracia, που σήμερα ανήκει στη Βαρκελώνη. Όλη η περιοχή έχει μια ξεχωριστή αρχιτεκτονική, με άνετους και φαρδείς δρόμους, που χαίρεσαι να τους περπατάς και μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα, που στην ουσία είναι “οκτάγωνα”, αφού δεν καταλήγουν σε ορθές γωνίες. Εξ άλλου αυτός ήταν και ο ιδιαίτερος σχεδιασμός των κτιρίων πως στις διασταυρώσεις δεν θα υπήρχαν ορθές γωνίες. Οι πλούσιοι έμποροι της Βαρκελώνης έδωσαν το ελεύθερο στους νεωτεριστές αρχιτέκτονες της εποχής να σχεδιάσουν τα σπίτια τους και τα δημόσια κτίρια, όπως εκείνοι προτιμούσαν.

Γιατί όμως ήρθαμε στην περιοχή Εσάμπλε; Τι είχαμε να δούμε; Μα για να δούμε και να θαυμάσουμε τα αρχιτεκτονικά έργα του Αντόνιο Γκαουντί, που είναι η Κάζα Μπατλό και η Κάζα Μιλά, κτίρια τα οποία έχουν μετατραπεί σε μουσεία και βρίσκονται στην οδό Passeig de Gracia, με αποκορύφωμα το σπουδαίο δημιούργημά του, την  εκκλησία  Σαγράδα Φαμίλια. Ώρες περιμένουν στην σειρά στον δρόμο να επισκεφθούν τα δύο αυτά σπίτια!  Εκτός φυσικά εάν έχουν  skip the line εισιτήριο! (θα βρείτε παρακάτω τα λινκ)

Κάζα Μπατλό (Kaza Batllo)

Αντικρίζοντας την Κάζα Μπατλό, σκεφτήκαμε πόση απίστευτη φαντασία είχε αυτός ο ταλαντούχος άνθρωπος. Ένα μακρόστενο ψηλό σπίτι ανάμεσα στα άλλα και όμως τόσο ξεχωριστό. Το σπίτι πήρε το όνομα Μπατλό, από το όνομα του ιδιοκτήτη που θέλησε να μετατρέψει ένα κτίριο που προϋπήρχε.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην κατασκευή από τον Γκαουντί στην Κάζα Μπατλό είναι οι καμινάδες, που συνήθως μένουν αθέατα στοιχεία μιας οικοδομής αλλά εδώ αποτελούν έργα τέχνης, δοσμένα από τον Γκαουντί σε μια άλλη διάσταση.  Άλλο στοιχείο της κάζα Μπατλό είναι η εξαιρετική πολύχρωμη στέγη της με κεραμίδια, η ράχη ενός πολύχρωμου αστραφτερού δράκου, όπως λέγεται, γιατί μοιάζει με σπονδυλική στήλη ερπετού. 

Πολύ μεγάλη εντύπωση μας έκανε και ο επενδεδυμένος τοίχος όλης της πρόσοψης με αυτά τα πλακάκια ιδιαίτερης πολύχρωμης τεχνοτροπίας αλλά και τα σιδερένια μπαλκόνια που έμοιαζαν με μάσκες καρναβαλικές. Δικαίως ο Σαλβαντόρ Νταλί όταν είδε τους καμπυλωτούς τοίχους και τα παράθυρα της Κάζα Μπατλό τους παρομοίωσε ως “μια θυελλώδη ημέρα”. Πραγματικά στην Κάζα Μπατλό είδαμε και θαυμάσαμε όλες τις αρχιτεκτονικές καινοτομίες του Γκαουντί αυτού του σπουδαίου αρχιτέκτονα.

Ξεναγηθείτε στην συνοικία Εσάμπλε μέσα από την ανάρτηση του Ανθομέλι: Βαρκελώνη-Δωρεάν ξενάγηση στη μοντέρνα συνοικία Εσάμπλε

Κάζα Μιλά (Kaza Mila)

Φεύγοντας από την Κάζα Μπατλό και περπατώντας στην Passeig de Gracia (Πάσε ντε Γκράτσια) που είναι και η κεντρική λεωφόρος του Εσάμπλε, θαυμάσαμε τα εξαιρετικά κτίρια και τα καταστήματα της. Σε μια μεγάλη διασταύρωση μας εμφανίστηκε μεγαλειώδης και εντυπωσιακή η Κάζα Μιλά ή αλλιώς Pedrera (σημαίνει λατομείο), που είναι το καλύτερο αρχιτεκτονικό έργο του Γκαουντί και το τελευταίο έργο του πριν αφοσιωθεί στη Σαγράδα Φαμίλια. Την έχτισε το 1906-10 και ήταν τόσο μοντέρνος ο σχεδιασμός της, ξεφεύγοντας από τις καθιερωμένες αρχές δόμησης της εποχής, που στην αρχή χλευάστηκε από τους διανοούμενους της Βαρκελώνης και ξεσήκωσε έναν τεράστιο πόλεμο εναντίον του. Σε αυτό το διάσημο σπίτι φαίνεται απολύτως το μοντέρνο πνεύμα του Γκαουντί. Είναι μια οκταόροφη γωνιακή πολυκατοικία, χωρίς γωνίες και με περίτεχνες ιδιαίτερες σιδεριές στα μπαλκόνια σε στιλ φερ φορζέ. 

Άξια θαυμασμού η Κάζα Μιλά μας άφησε άφωνους με την εξαιρετική κυματιστή πρόσοψή της, αλλά και με τους αεραγωγούς στην στέγη που μοιάζουν με γλυπτά αφηρημένης τέχνης. Λένε πως οι αεραγωγοί και οι καμινάδες έχουν τόσο απειλητική όψη που τις παρομοιάζουν με “ξόρκια μαγισσών”. Μπορείτε να περπατήσετε ανάμεσα από αυτές τις τεράστιες καμινάδες και αγωγούς εξαερισμού που μοιάζουν με φιγούρες μοναχικών πολεμιστών να τις θαυμάσετε και να τις φωτογραφίσετε.

---

Εισιτήρια για τα αρχιτεκτονικά έργα του Gaudi μπορείτε να προμηθευτείτε πατώντας στα παρακάτω link:
Casa battlo με ακουστική ξενάγηση στα αγγλικά, skip the line.

Skip the line εισιτήρια για την Casa Mila

και την Casa Batllo θα βρείτε εδώ. 

Sagrada familia (skip the line)

---

Σαγκράδα Φαμίλια (Sagrada Familia)

Το μεγαλύτερο όμως και πλέον πρωτότυπο έργο του Γκαουντί είναι η Σαγκράδα Φαμίλα, το έμβλημα της πόλης, το γεμάτο συμβολισμούς, εμπνευσμένους από τη φύση που αφήσαμε να το επισκεφθούμε στο τέλος της ημέρας. Ο καθεδρικός ναός της Αγίας Οικογένειας που είναι από τους μεγαλύτερους του κόσμου, βρίσκεται ακόμη υπό κατασκευή.

Ο Αντόνιο Γκαουντί ανέλαβε την ανέγερση της Σαγκράδα Φαμίλια το 1883 και ήταν  έργο ζωής γι αυτόν. Έζησε κυριολεκτικά εκεί μέσα, 16 ολόκληρα χρόνια σαν ερημίτης. Όταν πέθανε το 1926, τον πάτησε το τραμ, είχε ολοκληρώσει μόνο έναν πύργο από την πρόσοψη της Γεννήσεως. Ο Γκαουντί ενταφιάστηκε μέσα στον ναό και υπάρχει και η κρύπτη του. Το έργο συνεχίστηκε μετά τον εμφύλιο πόλεμο και σήμερα έχουν ολοκληρωθεί αρκετοί ακόμα πύργοι.

Ο ναός σήμερα έχει 2 προσόψεις, την πρόσοψη της Γεννήσεως και την πρόσοψη των Παθών. Θα κατασκευαστεί και η πρόσοψη της Δόξας. 

Πρόσοψη της Γέννησης 

Στην πρόσοψη αυτή απεικονίζεται η γέννηση του Χριστού που την ολοκλήρωσε ο Γκαουντί και έχει σκηνές από την Γέννηση και την παιδική ηλικία του Χριστού. Είναι το πιο πλήρες τμήμα της εκκλησίας του Γκαουντί και ολοκληρώθηκε το 1904. Οι πόρτες συμβολίζουν την Πίστη, την Ελπίδα και την Φιλανθρωπία.

Πρόσοψη των Παθών

Η άλλη πρόσοψη είναι καταθλιπτική. Ολοκληρώθηκε το 1980 και έχει τα πάθη του Χριστού γι αυτό και λέγεται πρόσοψη των Παθών με αυστηρές, γωνιώδεις και τρομακτικές μορφές. Ο ναός λέγεται πως θα τελειώσει το 2026 και θα κτιστεί η πρόσοψη της Δόξας που θα απεικονίζεται σε αυτήν το θέμα της κρίσης των αμαρτωλών. Επίσης θα κτιστεί και ο κεντρικός πύργος πολύ υψηλότερος από όλους που θα περιβάλλεται από 4 μεγάλους πύργους, οι οποίοι θα συμβολίζουν τους Ευαγγελιστές. Σήμερα έχουν κτιστεί μόνο 8 πύργοι ενώ συνολικά στο τέλος θα είναι 12 πύργοι σύμφωνα με το σχέδιο. Εξαιρετικές είναι οι κορυφές τους που είναι καλυμμένες με βενετσιάνικα μωσαϊκά.

 Εάν θέλετε να απολαύσετε τη θέα όλης της πόλης από ψηλά, δε έχετε παρά να ανεβείτε μόνο… 400 απότομα ελικοειδή πέτρινα σκαλοπάτια της Sagrada Familia που θα σας οδηγήσουν στην κορυφή. Δύσκολο, αλλά η απόφασή σας θα σας ανταμείψει!

Πάρκο Γκουέλ (Park Guell)

Την επόμενη ημέρα ξεκινήσαμε αρκετά νωρίς για την περιήγησή μας στο Πάρκο Γκουέλ που βρίσκεται στα περίχωρα της Βαρκελώνης, στην περιοχή La Salut. Θέλαμε να προλάβουμε τις μεγάλες ορδές των τουριστών αλλά δυστυχώς κάποιο είχαν ξυπνήσει νωρίτερα από εμάς και ήδη η ουρά για την είσοδο ήταν μεγάλη σε σημείο προς το παρόν να απογοητευτούμε. Και μου έλεγε η Κατερίνα “βγάλε μαμά εισιτήρια skip the line” και εγώ δεν την άκουσα! Όμως με λίγη υπομονή, καρτερικότητα και αρκετό χάσιμο χρόνου, πήραμε επιτέλους το εισιτήριό μας και μπήκαμε στο πάρκο. Στο πάρκο, σε πιο πάρκο! Εμείς βλέπαμε μόνο κεφάλια ανθρώπων, τόσος ήταν ο κόσμος. και σχεδόν υπήρχε το αδιαχώρητο.

Η ιστορία του Πάρκου Γκουέλ

Το 1910 ο μεγαλοβιομήχανος Γιουζέμπιο Γκουέλ (Eusebi Guell) ανέθεσε στον Αντόνιο Γκαουντί να του χτίσει ένα σπίτι σε μια άγονη περιοχή στην πλαγιά ενός λόφου της Βαρκελώνης που είχε αγοράσει την προηγούμενη χρονιά. Το σχέδιο του Γκαουντί προέβλεπε να δημιουργηθεί μια μικρή πόλη με κήπους, διακοσμητικές κατασκευές και χώρους αναψυχής. Ο Γκαουντί που ήταν γνωστός για την ξεχωριστή αρχιτεκτονική του ξεκίνησε το έργο αλλά τελικά δεν μπόρεσε να το αποτελειώσει και το έργο εγκαταλείφθηκε το 1914. Τελικά, το 1922 το έργο δόθηκε από τον Δήμο στον κόσμο, ως πάρκο.

Στην είσοδο του πάρκου τα δύο παραμυθένια πέτρινα κτίρια μας εντυπωσίασαν με τις περίπλοκες ψηφιδωτές σκεπές τους και τα ιδιαίτερα πλακάκια στα παράθυρα. Πραγματικά τα σπίτια αυτά είναι σαν να έχουν βγει από κάποιο παιδικό παραμύθι με τα φουγάρα τους σε σχήμα μανιταριού και τον πύργο σε άσπρα και μπλε πλακάκια. Αυτή η διαφορετική τεχνοτροπία του Γκαουντί με την αλληλουχία των χρωμάτων που βασίζεται στην τεχνική του ψηφιδωτού, είναι που μας ενθουσίασε από την πρώτη στιγμή.

 Σήμερα το Πάρκο Γκουέλ (Park Guell) είναι Mνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Η εντυπωσιακή σκάλα που υψωνόταν μπροστά μας ήταν γεμάτη από κόσμο που ανεβοκατέβαινε και προσπαθούσε να βγάλει φωτογραφίες στο πιο πολυφωτογραφημένο σημείο του πάρκου. Στο μέσον της διπλής σκάλας η ψηφιδωτή πολύχρωμη σαύρα που από το στόμα της κυλάει το νερό, τραβούσε τα βλέμματα και τον θαυμασμό όλων. Στο τέλος της σκάλας οι δωρικές κολόνες κρατούσαν ένα τεράστιο πλάτωμα, όπου πλήθος κόσμου απολάμβαναν την πανοραμική θέα της πόλης. Ο χώρος αυτός είχε σχεδιαστεί για να γίνει η είσοδος της αγοράς της μικρής πόλης.

Αφού πλέον βγάλαμε όσο περισσότερες φωτογραφίες μπορέσαμε στο σημείο αυτό, αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τις σκάλες για εξερεύνηση του πρωτότυπου αυτού πάρκου. Αρχικά μπήκαμε σε έναν μεγάλο χώρο με 86 κολόνες δωρικού ρυθμού, με χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικά σχέδια στην οροφή του φτιαγμένα από “σπασμένα πλακάκια”, με αυτή την ιδιαίτερη  και ασυνήθιστη τεχνοτροπία του Γκαουντί. Αυτός ο χώρος υποστηρίζει το βάρος της αυλής που βρίσκεται από πάνω. Στο ταβάνι οι τέσσερις αναπαραστάσεις του ήλιου σε ψηφιδωτά, μας μάγεψαν με τους έντονους χρωματισμούς τους και την ιδιαίτερη κατασκευή τους.

Επάνω  ακριβώς, από τον χώρο αυτό, υπάρχει μια χωμάτινη πλατεία, ένα τεράστιο πλάτωμα, όπου περιμετρικά έχει ένα εντυπωσιακό σπειροειδές ψηφιδωτό παγκάκι μήκους 152 μ. που μοιάζει με ερπετό. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο παγκάκι του κόσμου καλυμμένο όλο με ψηφίδες, κεραμικά θραύσματα  και αυτό είναι που το κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακό. Εντυπωσιακή όμως είναι και η θέα που σου δίνεται απλόχερα από τη μοναδική αυτή βεράντα προς τη Βαρκελώνη.

Και μετά είπαμε να κάνουμε μια βόλτα μέσα στο καταπράσινο πάρκο Γκουέλ. Και τι δεν είδαν τα μάτια μας! Περπατήσαμε μέσα από πέτρινες στοές, ανεβήκαμε οδογέφυρες και όλα ήταν φτιαγμένα από φυσική πέτρα με τέτοιον τρόπο που νομίζαμε πως ήταν μια φυσική συνέχεια του εδάφους.

Πραγματικά πολύ εντυπωσιακές όλες οι κατασκευές και ιδιαίτερες, καθώς η τέχνη του Γκαουντί ξεπερνά κάθε όριο! Μέσα στο πάρκο υπάρχει και το σπίτι όπου έζησε ο Γκαουντί πριν μετακομίσει στην Σαγκράδα Φαμίλια, όπως και το σπίτι του Γκουέλ.

Το Μπλέ Πούρο της Βαρκελώνης

Βλέποντας σε καρτ ποστάλ που είχαμε αγοράσει με πανοραμική θέα της Βαρκελώνης, είδαμε πως δέσποζε στο πλάνο ένας θολωτός κυλινδρικός πύργος. Αναρωτηθήκαμε τι είναι, πότε έγινε και γιατί; Στο ταξίδι μας δεν προλαβαίναμε να επισκεφθούμε την περιοχή εκείνη, όμως τώρα διαβάζοντας γιαυτόν έμαθα πως ο πύργος ονομάζεται “Μπλε Πούρο” και παλιά στέγαζε την εταιρεία νερού. Είναι ένας πύργος 33 ορόφων και βρίσκεται σε  μια περιοχή που παλιά ήταν υποβαθμισμένη, όπου υπήρχαν μόνο  καπνεργοστάσια. Όμως με τους Ολυμπιακούς αγώνες το 1992 η περιοχή ανακαινίστηκε και  αναβαθμίστηκε. Τα έργα προβλήθηκαν και από τότε έγινε σημείο συνάντησης πολλών νέων ανθρώπων.

Νυχτερινή Διασκέδαση στη Βαρκελώνη

Λίγες πόλεις στον κόσμο μπορούν να συναγωνιστούν τη μεγάλη ποικιλία της μουσικής της Βαρκελώνης. Η νύχτα θα σας προσκαλέσει να διασκεδάσετε και να ακούσετε οποιαδήποτε μουσική σας αρέσει. Από όπερα και κλασική μουσική έως ροκ, τζαζ, μπλουζ και φυσικά φλαμέγκο!

Βέβαια επειδή θα βρίσκεστε στην Βαρκελώνη η πρότασή μου είναι να επισκεφθείτε ένα νυχτερινό μαγαζί όπου θα απολαύσετε το φλαμέγκο. Είναι ένα παραδοσιακό ανδαλουσιανό μουσικό είδος που εκφράζει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι τσιγγάνοι της Ν. Ισπανίας και είναι ο γνωστότερος τρόπος ψυχαγωγίας σε όλη τη χώρα.

Το Ανθομέλι συνεργάζεται με την tiqets όπου θα βρείτε εισιτήρια για show με φλαμέγκο που μπορεί να περιλαμβάνουν φαγητό ή ποτό. Δείτε τις επιλογές εδώ.

Γήπεδο Καμ Νόου (Camp Nou)

Μπορεί βέβαια εμείς να μην επισκεφθήκαμε το ποδοσφαιρικό γήπεδο Cap Nou που είναι η έδρα της ομάδας της πόλης, της Barcelona και θα ήταν παράλειψή μου να μην το αναφέρω, γιατί και αυτό είναι ένα από τα αξιοθέατα της πόλης. Αυτό το μεγάλο γήπεδο με την καταπληκτική ομάδα του, φιλοξενεί 98.000 θεατές και 17.000 ακόμα όρθιους που θα πάνε να τη θαυμάσουν και να την χειροκροτήσουν.  Ειδικά για τους άνδρες ταξιδευτές, αυτή η επίσκεψή τους στο γήπεδο θα ήταν η τέλεια ανάμνηση του ταξιδιού τους από τη Βαρκελώνη. Λέγεται πως το χειρότερο για την ομάδα Barcelona δεν είναι να χάσει το πρωτάθλημα, αλλά να βρεθεί δεύτερη μετά την Ρεάλ Μαδρίτης. 

Διαβάστε την ανάρτηση και ξεναγηθείτε από την Κατερίνα στο γήπεδο: Ξενάγηση στο Camp Nou, το γήπεδο της Βαρκελώνης

Διαμονή

Εμείς όπως προανέφερα ως διαμονή μας αναζητούμε camping ή camping parks αφού ταξιδεύουμε με αυτοκινούμενο.

Το κάμπινγκ που μείναμε εμείς ήταν το Camping Masnou Barcelona GPS 41μοίρες 28′ 32” 2 μοίρες 18′ 14”.

Φυσικά εσείς μπορείτε να επιλέξετε το δικό σας κατάλυμα από μια πληθώρα ξενοδοχείων μέσω της πλατφόρμας:

Booking.com

Barchelona Card

Η πρότασή μου για καλύτερη ξενάγηση στην πόλης της Bαρκελώνης με τα τόσα πολλά αξιοθέατα είναι να εκμεταλλευτείτε τα συνδυαστικά εισιτήρια που σας προσφέρει το Ανθομέλι σε συνεργασία με το Ticket bar. Προμηθευτείτε την εκπτωτική κάρτα της Βαρκελώνης με την οποία θα έχετε έκπτωση στα περισσότερα μουσεία της πόλης, club και αξιοθέατα. Ακόμα θα έχετε δωρεάν μεταφορά στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στο τρένο από και προς το αεροδρόμιο.

Αγοράστε την Barcelona Card εδώ.  Δείτε αναλυτικά τι σας προσφέρει η κάρτα.

Ανάλογα με τις μέρες που θα μείνετε μπορείτε επίσης να επιλέξετε να χρησιμοποιήσετε το Barcelona Pass. Αρχικά μπορεί να σας φανεί ακριβό. Δείτε όμως προσεκτικά όσα σας προσφέρει όταν ακόμα οργανώνετε το ταξίδι σας. Περιλαμβάνει και hop on hop off! Αν μάλιστα ταξιδεύετε αεροπορικώς περιλαμβάνει και εισιτήρια από και προς το Barcelona–El Prat Airport με το aerobus που είναι το γρήγορο λεωφορείο του αεροδρομίου.

Ακόμα και αν δεν επιλέξετε καμμία κάρτα από τις παραπάνω πιστεύω πως θα σας φανεί χρήσιμη η Hola transport Card (επιλογή 48, 72, 96, 120 ωρών) που σας προσφέρει απεριόριστη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς.

TIP: Επειδή στην Βαρκελώνη υπάρχουν και οι πορτοφολάδες προτιμήστε τις κάρτες για να μην αναγκάζεστε να βγάζετε συχνά το πορτοφόλι σας αγοράζοντας εισιτήρια! 

Είναι τόσα πολλά αυτά που κρύβει η όμορφη πόλη της Βαρκελώνης και τόσα πολλά αυτά που έχει να δει κανείς, που όσα και να γράψω εγώ είναι πολύ λίγα. Όχι βέβαια πως και εμείς τα είδαμε όλα, αλλά σε ένα ταξίδι λίγων ημερών, απλά είδαμε όσα θεωρήσαμε εμείς σημαντικότερα. Αποχαιρετώντας την πόλη  έχω να σας πω, πως η Βαρκελώνη μας άφησε τις καλύτερες αναμνήσεις και θα θέλαμε ευχαρίστως να ξαναπάμε, για να δούμε όσα δεν είδαμε και να κάνουμε όσα δεν κάναμε. Απλά επιβεβαιώνω και εγώ, με το χέρι στην καρδιά, αυτό που λέγεται, πως στη Βαρκελώνη όλοι επιστρέφουν!

Αντίο μαγευτική Βαρκελώνη!

Μαμά Μαρία