Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Πέρυσι τέτοιον καιρό, έτυχε να μας δώσει μια φίλη μας πεσκέσι, λωτούς και κυδώνια. Σε συνδυασμό με τα ρόδια και τα κάστανα που είχα αγοράσει από την επίσκεψή μας στα Πετροκέρασα, στην γιορτή κάστανου, σκέφτηκα να στολίσω την εναλλακτική φρουτιέρα μας στο τραπέζι της κουζίνας. 
Τα χρώματα και οι αντιθέσεις δημιούργησαν μια άκρως φθινοπωρινή σύνθεση η οποία δεν ήταν μόνο για να την βλέπουμε φυσικά!
“Μαμά, τι είναι αυτά τα πορτοκαλί είναι αυτά; Φρούτα είναι; Μήπως είναι ντομάτες;”. Άντε τώρα να τους πείσεις να τα δοκιμάσουν!
Κάστανα τρώνε βραστά ή ψητά στο τζακάκι τον χειμώνα…οπότε τσεκ! Βέβαια κάναμε κι εδώ λίγο μάθημα γιατί πρώτη φορά βλέπανε το περίβλημα του κάστανου εξωτερικά αλλά αυτά τα είχαμε ήδη πει στην βόλτα μας.
Κυδώνια κάνουμε συνήθως ψητά στον φούρνο….άλλο που δεν δοκιμάζουν γιατί δεν είναι του γλυκού!
Το ρόδι το γνωρίζουν γιατί συνηθίζουμε να το χρησιμοποιούμε ακόμη και στις σαλάτες, ειδικά τις γιορτινές! Άσε που το γνωρίζουν κι από το έθιμο με σπάσιμό του στην είσοδο του σπιτιού. Οπότε τσεκ!
Τι μένει; Οι λωτοί. Για να πω την αλήθεια κι εγώ δεν είχα ποτέ δοκιμάσει λωτούς. Ήθελα να τους κάνω να δοκιμάσουν και με κοίταζαν στο στόμα και τα μάτια να δουν αν θα μου αρέσει κι εμένα. Εγώ το έπαιξα άνετη γιατί δεν περίμενα ότι θα μου αρέσει! Τελικά όμως οι λωτοί είναι πολύ νόστιμοι! Ζουμεροί όσο πρέπει με μια εκπληκτική γλύκα και μια πολύ ελαφριά στυφάδα που όμως δεν υπήρχε σε αυτούς που ήταν πολύ ώριμοι. Παράξενη ίσως γεύση που όμως δεν μπορείς να πεις ότι δεν σου αρέσει. 
Η γευσιγνωσία συνεχίστηκε με λίγο από μυθολογία! Βρήκαμε ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του, που πήγαν στο νησί των Λωτοφάγων. Τόσο νόστιμοι ήταν οι καρποί που ξεχνούσαν ότι θέλανε να γυρίσουν στην πατρίδα τους και προτιμούσαν να μείνουν εκεί.
“Μαμά, εγώ δεν θέλω να ξεχνάω. Γι αυτό δεν θα φάω!”, αναμενώμενο θα έλεγα για ένα τότε πεντάχρονο!
Καλά που ο Οδυσσέας είχε πάρει με το ζόρι τους συντρόφους του στα πλοία του και εκεί ξαναβρήκαν την μνήμη τους, γιατί δεν τον έβλεπα να δοκιμάζει!
Παρόλ’ αυτά μόνο η μεγάλη μου έφαγε τελικά μια ικανοποιητική ποσότητα. Διαβάζοντας για τους λωτούς έμαθα επίσης ότι έχουν ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό και όχι πολλές θερμίδες! Προσοχή όμως σε όσους πάσχουν από παχυσαρκία και σακχαρώδη διαβήτη μιας και περιέχουν πολλά φυσικά σάκχαρα.
Έλα μου όμως που μου είχε μπει η πάστα φλώρα! Τι να κάνω κι εγώ κατέληξα στα γνωστά! Στην πάστα φλώρα της μαμάς με μαρμελάδα! (Στο Ανθομέλι θα βρείτε και μία συνταγή για Πάστα Φλώρα νηστίσιμη αλλά πεντανόστιμη!)
Kathy
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
Τι ωραία όταν μπορείς να μιλάς στα παιδιά για τα φρούτα και τα λαχανικά και την ίδια στιγμή να τα βλέπουν στο δέντρο ή να τα συνδυάζουν με ένα γεγονός ή μια ιστορία. Οι λωτοί γενικά δεν είναι το φρούτο που θα το φάω ευχάριστα, αυτή τη στιφάδα δεν την μπορώ καθόλου… Σε πάστα φλώρα πάντως δεν θα έλεγα όχι… είτε με λωτούς είτε με οποιαδήποτε μαρμελάδα!
Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα
Εγώ για να πω την αμαρτία μου δεν συμπαθώ τους λωτούς. Δοκίμασα μια φορά μικρή και από τότε δεν τους ξανά πλησίασα. Οι γεύσεις και τα γούστα βέβαια αλλάζουν με τα χρόνια αλλά πραγματικά είναι το μοναδικό φρούτο που δεν επιθυμώ.Η πάστα φλώρα βέβαια φαίνεται τέλεια!Αυτή θα τη δοκίμαζα! Καλή εβδομάδα^^
Όμορφα όλα
Φιλάκια …
Όλες οι αναρτήσεις σου είναι ένα χάρμα οφθαλμών!Δεν τρώω τους λωτούς αν και κάποια φορά έκανα κέικ με ένα νέο είδος λωτού που έχουμε φυτέψει στο κτήμα.Είναι σκληροί σαν μήλο και τρώγονται σε φετούλες!
Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες λωτων . Αυτοι που βρισκουμε συνήθως σε σπιτια στην Ελλαδα τρωγονται ευχάριστα μονο αν ειναι υπερωριμοι . Αυτοι που βλέπω στην φωτογραφία ειναι αλλο είδος κυκλοφορει περισσοτερο στο εξωτερικό και κοβονται οπως λεει και η αχτίδα σαν μήλο . Ειναι παρα πολυ νοστιμοι .
Η κορη μου τρελαινετε τις αρεσουν πολυ .
Μικρή μου ειχε δώσει η γιαγιά μου. Εχω ακόμα την εικόνα από εκεινη τη μέρα. Περιεργο μου φαινεται. Δεν μου αρεσε τοτε σαν φρουτο. Ενιωθα να μουδιαζει η γλώσσα μου. Από τότε δεν ξαναεφαγα. Αλλά σαν παστα φλώρα θα το ξαναδοκιμαζα.
Το πιστεύεις Κατερινάκι πως δεν έχω δοκιμάσει λωτούς!!! Λες να έχω επηραστεί από την Οδύσσεια και εγώ;;; Χα χα χα
Πάντως με έβαλες σε σκέψεις. Και τους πέτυχα προχτές στο μανάβη μου!!!