Road trip σε χωριά και παραλίες στη Λακωνική Μάνη

Το ταξίδι μας στην Πελοπόννησο συνεχίζεται με ένα road trip σε χωριά και παραλίες στη Λακωνική Μάνη σε ένα από τα ωραιότερα και πιο γραφικά μέρη της Ελλάδας μας. Η Μάνη ως περιοχή είναι το “μεσαίο πόδι” της Πελοποννήσου και εκτείνεται σε δυο νομούς. Στο νομό Μεσσηνίας και στο νομό Λακωνίας. Η Μεσσηνιακή Μάνη ή Αποσκιερή είναι ως επί το πλείστον πράσινη, έχει αρκετά σκιερά μέρη και είναι πιο δροσερή. Ενώ η Λακωνική Μάνη που ονομάζεται και Προσηλιακή λούζεται από τον δυνατό ήλιο και τα βουνά της είναι πιο γυμνά ενώ οι ακτές της βραχώδεις.

Βέβαια ο διαχωρισμός αυτός μπορεί  να είναι μόνο σημάδια και γραμμές στους χάρτες, γιατί για μένα, αλλά και για τους Μανιάτες, η Μάνη είναι μία και αδιαίρετη.

Διαβάστε όλες μας τις αναρτήσεις στην Ελλάδα συγκεντρωμένες σε μια ανάρτηση: Family Travel: Οικογενειακά ταξίδια του Ανθομέλι στην Ελλάδα

Road trip στη Λακωνική Μάνη

Γερολιμένας

Το μανιάτικο τοπίο είχε ήδη αρχίσει να γίνεται ακόμα πιο άγριο και πετρώδες. Γύρω μας γυμνά βουνά, μόνο μερικές φραγκοσυκιές, θάμνοι, κάποιοι μικροί ελαιώνες και ερειπωμένοι πύργοι ανάμεσα στα μικρά μανιάτικα χωριά που βρίσκονταν επάνω στο δρόμο μας. Όμορφη εικόνα της Μάνης αλλά δυστυχώς και της εγκατάλειψης. Τα χωριά που περνούσαμε άρχισαν να αραιώνουν όσο κατεβαίναμε προς το νότο, όμως και αυτό το τοπίο είχε την ιδιαιτερότητά του και τη μαγεία του.

Η απόσταση από το σπήλαιο του Δυρού έως και τον Γερολιμένα ήταν μικρή. Μόλις 25 χλμ. διανύσαμε και φτάσαμε πολύ γρήγορα, χωρίς να κάνουμε καμία παράκαμψη στη διαδρομή μας, στον γραφικό οικισμό του Γερολιμένα, που κυριολεκτικά τα σπίτια του βρίσκονται επάνω στη θάλασσα.

Τι να πω τώρα γι αυτό το μέρος! Ήταν τόσο ήρεμο και χαλαρωτικό (οι μόνιμοι κάτοικοί του είναι μόλις 11!) που σε καλούσε από μόνο του να καθίσεις με τις ώρες δίπλα στο κύμα και να απολαμβάνεις το τοπίο. Είχε μια απόκοσμη ομορφιά ο τόπος αυτός, όταν μάλιστα αντίκριζες τους γρανιτένιους βράχους που μπαίνουν μέσα στη θάλασσα. Σε όλη την περιοχή του Γερολιμένα στην κάτω Μάνη γενικά μια ηρεμία απλώνεται η οποία είναι πολύ χαλαρωτική για τους παραθεριστές.

Τα πέτρινα σπίτια του Γερολιμένα ήταν λιγοστά, αρκετά όμως για να δώσουν τη γραφικότητα στον τόπο. Ένα μέρος που κάποτε είχε γνωρίσει μεγάλη κίνηση, είχε πολλή ζωή και του έχουν απομείνει μερικές σκουριασμένες σκάλες και επιγραφές παλαιών μαγαζιών να θυμίζουν το παρελθόν του. Σήμερα όμως έχει αρχίσει και πάλι δειλά-δειλά να επανακάμπτει και σπίτια ξεφυτρώνουν χτισμένα όμοια με την φυσική ομορφιά του γρανιτένιου βράχου.

Παρόλα όμως την απομακρυσμένη τοποθεσία του είχε αρκετό κόσμο που νωχελικά κάθονταν και απολάμβαναν τον καλοκαιριάτικο ήλιο, ενώ άλλοι κολυμπούσαν στα πεντακάθαρα νερά του. Θα μπορούσαμε και εμείς να μείνουμε μερικές ημέρες χαλαρώνοντας και τρώγοντας φρέσκο ψαράκι στις ταβερνούλες της ακρογιαλιάς, αλλά δυστυχώς οι μέρες περνούσαν και ο γύρος της Πελοποννήσου ήταν ακόμα στα μισά του.

Ακτή Κυπάρισσος

Στη διαδρομή μας όσο κατεβαίναμε πιο νότια το τοπίο ήδη είχε αρχίσει να γίνεται πιο βραχώδες και πλέον για να φτάσεις στις  μικρές παραλίες του έπρεπε να αφήσεις το αυτοκίνητό σου επάνω στο δρόμο και να κατέβεις με τα πόδια κάποιο κατηφορικό μονοπάτι.

Διαβάστε. Μπορεί να σας ενδιαφέρει: 35 Πάρκινγκ για αυτοκινούμενα στην Ελλάδα

Μια από αυτές ήταν και η ακτή Κυπάρισσος (παραλία Σαρολιμένι) με άσπρα βότσαλα και κρυστάλλινα νερά, που μας άρεσε και για μια στιγμή κοντοσταθήκαμε και είπαμε να κατεβούμε. Όμως στο τέλος λογικευθήκαμε και ξεκινήσαμε και πάλι το δρόμο μας.  Εξ άλλου ο  δικός μου λογισμός ήταν πότε θα φτάσουμε στο μανιάτικο πυργοχώρι, με όλη τη σημασία της λέξεως, στο χωριό της Βάθειας.

Η παραλία Σαρολιμένι στον Κυπάρισσο μπορεί να είναι μικρή αλλά είναι βοτσαλωτή με πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά

Επισκεφθείτε τους αρχαιολογικούς χώρους της Πελοποννήσου

Επίσκεψη στην Αρχαία Ολυμπία και στο μουσείο της

Μυστράς: ταξίδι στη βυζαντινή καστροπολιτεία

Το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και το Ασκληπιείο

Ξενάγηση στις Μυκήνες: αρχαιολογικός χώρος και μουσείο

Βάθεια

Μπορεί πυργόσπιτα να είδαμε και σε άλλα σημεία στη Μάνη, μπορεί να εντυπωσιαστήκαμε και από άλλα όμορφα μέρη της, όμως το τοπίο της Βάθειας, αυτής της παλιάς μανιάτικης πυργοπολιτείας, μας άφησε  άφωνους. Όταν την αντικρίσαμε από τον δρόμο, η Βάθεια έμοιαζε σαν ακρόπολη. Είναι χτισμένη στην κορυφή ενός λόφου με τα πυργόσπιτα να στέκουν αγέρωχα εδώ και χρόνια έχοντας εκπληκτική  θέα προς τη θάλασσα.

Η Βάθεια θεωρείται ένα από τα ομορφότερα χωριά της Πελοποννήσου και  η μοναδική εικόνα της παραπέμπει σε μια άλλη εποχή, ακόμα ίσως και σε ένα σκηνικό για τα γυρίσματα κάποιας ταινίας.

Η Βάθεια είναι ένα ανοικτό μουσείο. Τα πυργόσπιτα ήταν κατοικίες ισχυρών οικογενειών και η ισχύς τους φαινόταν από το πόσο ψηλοί ήταν οι πύργοι τους. Μάλιστα εάν κάποιος κατώτερός τους έχτιζε πύργο ψηλότερο  από τον δικό τους, του τον γκρέμιζαν. Είχαν 2 ή 3  πατώματα και πολύ μικρά παράθυρα, που ήταν και πολεμίστρες, για ασφάλεια από τις επιδρομές των πειρατών.

Ακολουθήστε με στο instagram για περισσότερες ταξιδιωτικές πληροφορίες

Από τις αρχές του 1900 το χωριό είχε αρχίσει να ρημάζει όταν οι κάτοικοί του έφευγαν για να βρουν αλλού δουλειά αφήνοντας πίσω λιγοστούς ανθρώπους. Το 1980 η Βάθεια είχε ερημώσει και οι κάτοικοί της ήταν μόνο 11 ηλικιωμένες γυναίκες. Ευτυχώς, ως από μηχανής θεός η ΔΕΗ τους έφερε το ηλεκτρικό ρεύμα.

Ο κρατικός μηχανισμός μέσω του ΕΟΤ αναστήλωσε και αναπαλαίωσε τα παλιά πυργόσπιτα που σήμερα έχουν διαμορφωθεί σε ξενώνες με αποτέλεσμα η Βάθεια να αναγεννηθεί και είχε γίνει τότε ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός. Όμως  η ομορφιά αυτή δεν κράτησε πολύ. Σήμερα τα πυργόσπιτα στέκουν ακόμα εκεί σε πείσμα των καιρών, αλλά δυστυχώς ρημαγμένα και έρημα.

Η άγρια, επιβλητική και απομονωμένη ομορφιά της Βάθειας μας αποτυπώθηκε έντονα και φύγαμε έχοντας εκπληρώσει την επιθυμία μου να δω τη Βάθεια, όταν ξεκινούσαμε αυτό το ταξίδι στη Μάνη, αλλά και έχοντας αποκομίσει και μια προσωπική άποψη για τους παραδοσιακούς θησαυρούς της Ελλάδας μας. Στο σημείο αυτό να πω σε όλους αυτούς που λένε “μα τα έχω δει αυτά στο διαδίκτυο”, πως η πραγματική εικόνα, τα συναισθήματα και η εμπειρία ενός τόπου, δεν συγκρίνονται με όσες φωτογραφίες και αν έχουμε δει στο ίντερνετ.

Στον παρακάτω χάρτη θα βρείτε όλα τα μέρη στα οποία θα ταξιδέψουμε παρέα στην Πελοπόννησο. Μπορείτε να ζουμάρετε αλλά και να πατήσετε πάνω σε αυτόν, να τον αποθηκεύσετε ή να τον συμβουλεύεστε στο δικό σας ταξίδι στέλνοντάς τον στο email σας.

Φυσικά στο οδοιπορικό μας στη Λακωνική Μάνη δεν ήταν δυνατό να αφήσουμε παραπονούμενους και τους δυο τελευταίους προορισμούς μας που είχαμε βάλει ως στίγμα από την αρχή της περιήγησή μας στη Μάνη. Το Μαρμάρι και το Πόρτο Κάγιο.

Μαρμάρι

Κατεβήκαμε έως το Μαρμάρι με την προϋπόθεση να κάνουμε μόνο ένα πέρασμα από αυτό. Όμως η τοποθεσία του μικρού οικισμού και  η αμμουδερή παραλία του με τις ομπρέλες μας μάγεψαν, γιατί το Μαρμάρι έχει μια από τις μεγαλύτερες και καλύτερες αμμουδιές της Μάνης. Μια απέραντη αμμουδιά ανάμεσα στα γυμνά βουνά. Εκείνη την ώρα η θάλασσα ήταν ήρεμη και πολύ λαχταριστή, αλλά όπως μας είπανε οι ντόπιοι όταν πιάσουν οι αέρηδες γίνεται απειλητική και φοβερή με τα μεγάλα κύματα που σηκώνονται.

Το Μαρμάρι για τις λίγες ώρες που μείναμε πίνοντας ένα δροσερό ποτάκι σε ένα μικρό καφενεδάκι, σίγουρα μας γοήτευσε, αφού το τοπίο που βλέπαμε ήταν ένα τοπίο εξωτικό και άγριας ομορφιάς. Μάθαμε επίσης  πως υπάρχει ακόμα μια παραλία, πολύ δημοφιλής,  για όσους δεν προτιμούν τις ξαπλώστρες και την πολυτέλεια, που βρίσκεται λίγο πιο μακριά από το χωριό, για ηρεμία και απομόνωση. Απλά πρέπει να πάρετε μαζί σας ομπρέλα, γιατί ο ήλιος θα σας κάψει και φυσικά νερό και σνακ ή κανένα φρουτάκι!

Ταξιδέψτε μαζί μας στην Ελλάδα: Ταξίδια με αυτοκινούμενο στην Ελλάδα

Ακρωτήριο Ταίναρο (Κάβο Ματαπάς)

Από το Μαρμάρι εμείς κατευθυνθήκαμε προς το Πόρτο Κάγιο, πληροφοριακά όμως σας λέω πως από εδώ μπορείτε να φτάσετε εάν θέλετε έως και το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας, που είναι το ακρωτήριο Ταίναρο. το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης, με το ναό του Ποσειδώνα. Πρωτογράφτηκε στον Ομηρικό Ύμνο για τον Απόλλωνα και σύμφωνα με τον Παυσανία εδώ υπήρχε ο ναός του Ταινάριου Ποσειδώνα, ο οποίος λατρευόταν από τους Λάκωνες. Εδώ θα βρείτε το εκκλησάκι του Ασωμάτου, το οποίο για να χτιστεί χρησιμοποιήθηκαν υλικά από τον αρχαίο ναό.

Κάποια στιγμή ο δρόμος σταματάει και ξεκινά ένα μονοπάτι 2 χλμ. περίπου που αν το περπατήσετε θα φτάσετε  στο πανέμορφο Φάρο του ακρωτηρίου.

Ο φάρος ύψους 16 μέτρων έχει χτιστεί το 1882 από τους Γάλλους και τώρα εκατό χρόνια μετά, από το 1982 ανάβει πλέον αυτόματα με ηλιακή ενέργεια, γι αυτό δεν υπάρχουν και φαροφύλακες.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο μονοπάτι που οδηγεί σε ένα  απομονωμένο σπήλαιο… στις Πύλες του Άδη. Ναι, καλά διαβάσατε! Εδώ κατά τους αρχαίους υπήρχε το Νεκρομαντείο του Ποσειδώνα, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, όπου ο βαρκάρης των ψυχών έπαιρνε τους νεκρούς για να τους κατεβάσει στον κάτω κόσμο. Μια συγκλονιστική διαδρομή για όσους έχουν τη δύναμη να την κάνουν περνώντας μέσα από έρημα και σκληρά τοπία.

Προσοχή όμως γιατί είναι δύσβατη η περιοχή! Ωστόσο το μικρό κολπάκι με τα κρυστάλλινα νερά θα σας αποζημιώσει, αρκεί να σας αρέσει η βραχώδης παραλία με τη λίγη αμμουδιά και το βότσαλο.

Πόρτο Κάγιο

Ξέρετε από πού πήρε το όνομά του το Πόρτο Κάγιο που παλιά ονομαζόταν Ψαμμαθιά; Εάν όχι, τότε μάθετε  πως το πήρε από τη γαλλική έκφραση Port aux Cailles, γιατί η  περιοχή είναι το λιμάνι των ορτυκιών! Είναι το μέρος όπου σταματούν τα ορτύκια για να ξεκουραστούν, μεταναστεύοντας από τις κρύες χώρες προς τα νότια.

Η αμμουδερή παραλία βρίσκεται μπροστά στο χωριό σε έναν από τους πιο γραφικούς κόλπους της Μάνης. Ε! να μη σταματήσουμε και εμείς να ατενίσουμε το ανοικτό πέλαγος όπου το βαθύ μπλε της θάλασσας ενώνεται με το γαλάζιο του ουρανού, έχοντας χορτάσει βλέποντας έως τότε τις ατελείωτες βουνοκορφές της Μάνης;

Το Πόρτο Κάγιο είναι περικυκλωμένο από βουνά και γιαυτό είναι ένα ασφαλές λιμάνι. Είχε και αρκετά σκάφη αραγμένα και ένα σκουριασμένο κανόνι που χρησίμευε και ως πάσσαλος για τις βάρκες. Λένε πως ήταν ένα από τα κανόνια του Λάμπρου Κατσώνη.

Είχαμε φθάσει πλέον στο τέλος της δικής μας διαδρομής, όσον αφορά τη Μάνη που έχει μέτωπο στον Μεσσηνιακό κόλπο και έπρεπε να πάρουμε το δρόμο για το Γύθειο κάνοντας την υπόλοιπη διαδρομή της Μάνης, τώρα πλέον έχοντας στα δεξιά μας τον Λακωνικό κόλπο.

Από το Πόρτο Κάγιο για να φτάσουμε στο Γύθειο μπήκαμε στον επαρχιακό δρόμο Χωσιαρίου-Γερολιμένα, όπου δεν υπάρχουν εύκολες προσβάσιμες παραλίες, πρέπει να κάνει κανείς παράκαμψη από τον κεντρικό δρόμο για να φτάσει σε αυτές.  Η διαδρομή όμως ήταν μαγευτική και μπορούσαμε να αγναντεύουμε από ψηλά τη θάλασσα.

Εναλλακτικά εάν δεν έχετε χορτάσει τις παραλίες της Μεσσηνιακής Μάνης μπορείτε να γυρίσετε πίσω και πάλι στην Αρεόπολη και από εκεί από τον αυτοκινητόδρομο Αρεόπολης-Γυθείου να φτάσετε στο Γύθειο διασχίζοντας οριζόντια το μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου. Χιλιομετρικές αποστάσεις για την πρώτη διαδρομή είναι 67 χλμ. και θα τα κάνετε σε 95 λεπτά ενώ η δεύτερη διαδρομή είναι σχεδόν ίδια σε χιλιόμετρα (65 χλμ.) και θα τα διανύσετε σε 75 λεπτά. Η επιλογή είναι δική σας.

Διαμονή

Για τη διαμονή σας περιηγηθείτε σε αυτόν το χάρτη της booking. Πατώντας επάνω στα καταλύματα μπορείτε να μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες γι αυτά.

Booking.com

Εμείς επιλέξαμε να κάνουμε τη δεύτερη διαδρομή και συνεχίσαμε το οδοιπορικό μας, ώστε να γνωρίσουμε και αυτή την πλευρά της Μάνης, τη Λακωνική Μάνη ή Προσηλιακή. Δεν ήξερα τότε τι θα συναντούσαμε, όμως τώρα που έχω πλέον την ταξιδιωτική εμπειρία, έχω να πω, πως η πλευρά αυτή της Μάνης μπορεί να υστερεί από όμορφες και παραδοσιακές πόλεις με μεγάλη ιστορία που μπορούν να  σου κλέψουν την καρδιά, δεν υστερεί όμως καθόλου σε παραλίες με καθαρά νερά και τεράστιες αμμουδιές.

Ας πάμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε διευκρινίζοντας πάντα πως για αυτά που θα σας μιλήσω ήταν οι δικές μας ταξιδιωτικές επιλογές και δεν αποκλείω φυσικά πως υπάρχουν και πολλές περισσότερες και ωραιότερες παραλίες που τυχόν έχετε γνωρίσει εσείς.

Διαβάστε επίσης στο Ανθομέλι:

Εκδρομή στη Λίμνη Βουλιαγμένης ή Ηραίου στην Κορινθία

Διακοπές στο John & George Hotel στο Τολό

Λάγια

Το πρώτο χωριό που συναντήσαμε ήταν η πανέμορφη Λάγια. Αυτό το χωριό μας εξέπληξε  καθώς το αντικρίζαμε από μακριά από τα δεκάδες πυργόσπιτα που ξεχώριζαν ανάμεσα από τα άλλα χαμηλά σπίτια του. Ένα χωριό δουλεμένο ολοκληρωτικά με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου που έλαμπε μέσα στον μεσημεριάτικο ήλιο και στο γυμνό τοπίο.

Η Λάγια δεν είναι ένα ορεινό χωριουδάκι μικρό και άσημο. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Μάνης και σήμερα έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός. Είναι γεμάτο από ξενώνες, καφενεδάκια και φυσικά πολλές εκκλησιές. Ο λόγος ξέρετε ποιος είναι; 

Στη Λάγια υπήρχαν οι πατριές που η κάθε μια είχε και τον πύργο της. Διαφέντευαν όμως και τα γύρω σπίτια, είχαν την εκκλησία τους και το δικό τους νεκροταφείο! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι εκκλησιές να είναι τόσες πολλές, όσες και οι οικογένειες που ζούσαν παλιά εδώ.

Ενώ περπατούσαμε στις γειτονιές της και στα στενά σοκάκια της καταλάβαμε πως η Λάγια παλιά, είχε δόξα και ήταν μεγάλη πολιτεία. Τώρα όμως έχει δυστυχώς και αυτή αφεθεί στην ερήμωση και οι πύργοι της στέκουν σκιές του παρελθόντος και με μόνιμους κατοίκους πολύ λίγους.

Η Λάγια είναι και ο τόπος καταγωγής της οικογένειας της μητέρας της αξέχαστης ηθοποιού μας Αλίκης Βουγιουκλάκη, αλλά και η καταγωγή του  Παναγιώτη Βλαχάκου αντιπλοίαρχου Π. Ν. που έπεσε υπέρ πατρίδος στη βραχονησίδα Ίμια στις 31 Ιανουαρίου 1996, όπως γράφει και επάνω στην προτομή του που βρίσκεται μέσα στο χωριό και δίπλα στην εκκλησία της κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ακόμα ένας ήρωας που η μάνα Μάνη τον τιμά με την προτομή του.

Παραλίες στη Λάγια

Μπορείτε στην περιοχή  αυτή να βρείτε μεγάλες και παρθένες παραλίες με κρυστάλλινα νερά. Εμείς λόγω του μεγάλου μήκους του αυτοκινούμενου και του άγνωστου της περιοχής φοβούμενοι το τι θα συναντήσουμε και πως θα παρκάρουμε δεν επιζητήσαμε τέτοιες τοποθεσίες. Όμως για εσάς κάνοντας την έρευνά μου στο διαδίκτυο μπορώ να σας προτείνω δυο παραλίες κοντά στη Λάγια. Η παραλία του Αγίου Κυπριανού και η παραλία Άμπελος. Λένε πως η παραλία Άμπελος είναι από τις ομορφότερες βοτσαλωτές παραλίες μέσα σε ένα σκληρό και γυμνό τοπίο, αλλά με σμαραγδένια και πεντακάθαρα νερά.

Συνεχίζοντας την πορεία μας περάσαμε μέσα από το χωριό Κοκκάλα που διαθέτει μια πολύ όμορφη παραλία, μετά από κατάβαση στη θάλασσα. Εμείς δεν κατεβήκαμε σε αυτήν, αλλά ούτε και στην παραλία Αλύπα, στον όμορφο αυτό κόλπο που τον είχαν επιλέξει για να γυριστούν και κάποιες σκηνές μιας ξένης κινηματογραφικής ταινίας. Ο λόγος; Ενώ είχα διαβάσει πως και οι δυο αυτές παραλίες είναι από τις πιο όμορφες της Λακωνικής Μάνης διστάσαμε να μπούμε σε τυχόν περιπέτειες.

Εσείς όμως που θα περιηγηθείτε τη Μάνη με αυτοκίνητο, σας τις προτείνω ανεπιφύλακτα για να απολαύσετε τις πριβέ βουτιές στα διάφανα νερά τους! Ενώ ταξιδεύαμε και χαζεύαμε το διαφορετικό τοπίο της Μάνης που δεν μπορέσαμε να το απολαύσουμε εμείς προσωπικά για τους λόγους που σας ανέφερα, αναπροσδιορίσαμε το πρόγραμμά μας και καταλήξαμε η επόμενη διανυκτέρευσή μας να γίνει στο μαγευτικό Γύθειο. Εξ άλλου η απόσταση Φλομοχώρι-Γύθειο είναι μόνο 35 χλμ.

Φλομοχώρι

Στο Φλομοχώρι όμως σταματήσαμε, γιατί μας άρεσε το χωριό έτσι όπως το είδαμε από μακριά. Ένα χωριό απλωμένο ανάμεσα στα γυμνά χωριά με τους ψηλούς του πύργους, που ήταν διάσπαρτοι μέσα στο χωριό, να ξεχωρίζουν  ανάμεσα από τις κόκκινες στέγες των άλλων σπιτιών.

Ένα ζωντανό χωριό που βρίσκεται επάνω στη οδική διαδρομή, γεμάτο από εκκλησίες και πυργόσπιτα. Πριν κατηφορίσουμε προς τις ακτές της περιοχής κάναμε τη βολτούλα μας βγάζοντας τις απαραίτητες φωτογραφίες μας που μπορώ να πω πως δεν ήταν ίσως οι καλύτερες. Μας έπιασε η μεσημεριάτικη ζέστη του καλοκαιριού, είχα και τον Χρήστο να μου λέει πως το μεσημέρι δεν βγαίνουν καλές φωτογραφίες και γι αυτό γρήγορα φύγαμε για τη συνέχεια του ταξιδιού μας.

Παραλίες Κότρωνα και Σκούταρι

Ο δρόμος που ακόμα κινούμασταν ήταν η επαρχιακή οδός Χωσιαρίου – Γερολιμένα που μετά το Φλομοχώρι κατηφόριζε προς τις δυο φανταστικές παραλίες της περιοχής, αλλά δυστυχώς απαγορευτικές για εμάς που δεν μπορέσαμε ούτε να παρκάρουμε. Ήταν η παραλία του Κότρωνα και η παραλίες στο Σκουτάρι. Είναι και οι τέσερις από τις δημοφιλέστερες παραλίες της Λακωνικής Μάνης. Η παραλίες στο Σκούταρι είναι 3 και μας έκαναν να αισθανθούμε σαν να βρισκόμασταν σε ένα απομακρυσμένο νησί με τα κάτασπρα σπιτάκια του με τα μπλε παραθυρόφυλλα.

Αριστερά όπως κατεβαίνουμε είναι η παραλία Καλαμάκια, στο κέντρο η παραλία της Βορδώνας και δεξιά είναι η βοτσαλένια παραλία της Αγίας Βαρβάρας. Το δε εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας στην άκρη της παραλίας ήταν σαν σε ζωγραφιά. Όσο για την παραλία του Κότρωνα τι να πω! Ένα πανέμορφο λιμανάκι και μερικές ταβερνούλες, αλλά με πολύ κόσμο να απολαμβάνουν την οργανωμένη παραλία του. Τα πολλά παιδιά που έβλεπα μου έδωσαν να καταλάβω πως η παραλία Κότρωνα είναι ιδανική για οικογενειακές εκδρομές ή και διακοπές.

Νησάκι Σκοπά

Στον Κότρωνα που συνδέεται με το νησάκι Σκοπά, ουσιαστικά μια χερσόνησο μήκους 300 μ., μπορείτε να συνδυάστε δύο παραλίες σε μία! Στην περιοχή με το μαύρο γυαλιστερό χαλίκι που δηλώνει ηφαιστειακό πέτρωμα έχουν βρεθεί όστρακα, οψιανοί λίθοι και πιθάρια.

Μετά από την έρευνά μου στο διαδίκτυο σας μεταφέρω πως οι οψιανοί λίθοι είναι πετρώματα που θεωρούνται φυσικό γυαλί. Από την λίθινη εποχή και αργότερα στην εποχή του χαλκού χρησιμοποιούσαν τον οψιανό λίθο για να κατασκευάσουν κοφτερές αιχμές για τα δόρατα, αλλά και για μαχαίρια και άλλα κοφτερά εργαλεία. Ακόμα τον χρησιμοποιούσαν και για διακόσμηση αγγείων, αφού ανάλογα με την κοπή του γυαλιού αυτό έπαιρνε διαφορετικά χρώματα.

Μετά την παραλία Σκούταρι αφήσαμε πλέον τις παραλίες της Λακωνικής Μάνης και συνεχίσαμε ανηφορίζοντας σε ορεινό τοπίο, οπότε συναντηθήκαμε με τον δρόμο Αρεόπολης – Γυθείου. Η ολική οδική  διαδρομή μας, ξεκινώντας από το Πόρτο Κάγιο δεν ήταν μεγάλη, περίπου 60 χλμ., μας κούρασε όμως λίγο, γιατί δεν μπορέσαμε να σταματήσουμε κάπου με άνεση, δεν απολαύσαμε καμία παραλία τους και σαν κυνηγημένοι προσπαθούσαμε να βγάλουμε τα χιλιόμετρα.

Σίγουρα οι παραλίες της περιοχής αξίζουν και σίγουρα το κολύμπι σε αυτές θα είναι απόλαυση, αλλά ο σκληρός και βραχώδης τόπος δεν μπόρεσε εμάς προσωπικά να μας κρατήσει. Εσάς όμως που θέλετε μια ξεχωριστή εκδρομή και κινείστε με διαφορετικό μέσον, είναι σίγουρο πως μέσα σε αυτό το  διαφορετικό, άγριο και συνάμα όμορφο μέρος της Λακωνικής Μάνης, αυτή η απόδραση θα σας μείνει αξέχαστη!

Αφιέρωμα του Ανθομέλι στην Πελοπόννησο:

Ταξίδι στην Πελοπόννησο, από την Πάτρα έως την Πύλο

Road trip στην Πελοπόννησο από τη Μεθώνη έως την Καλαμάτα

Πελοπόννησος: Οδοιπορικό στη Μάνη

Ταξίδι στην Πελοπόννησο – από το Γύθειο έως την Ελαφόνησο

Road trip στην Πελοπόννησο, από Μονεμβασιά έως τον Πόρο

Οικογενειακές διακοπές στην Μονεμβασιά

Ονειρεμένες διακοπές στο «Πέτρα και Φως»

Η περιήγηση που κάναμε στη Μάνη με τα εντυπωσιακά τοπία  και την ιδιαίτερη ομορφιά της μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Ακόμα στο νου μου έρχονται τα  κάστρα, οι πύργοι, τα πετρόχτιστα  χωριά και τα άγρια γυμνά τοπία της μανιάτικης γης που είχαν τον τρόπο τους να φωλιάσουν μέσα μου και πολλές φορές στις αναμνήσεις μου να υπερτερούν ακόμα και από τα πιο σημαντικά μέρη που έχουμε επισκεφθεί. Γιατί; Μα γιατί η Μάνη ξέρει, η Μάνη μπορεί, η Μάνη έχει πολλά να προσφέρει στον κάθε ταξιδιώτη που την επισκέπτεται. Επισκεφθείτε την και εσείς, μπορείτε.

Σε λίγο φτάσαμε στο Γύθειο. Την όμορφη πόλη του νομού Λακωνίας. Θέλαμε να τη ζήσουμε, να την ευχαριστηθούμε και γιαυτό διαθέσαμε μερικές μέρες του ταξιδιού μας σε αυτήν. Για όλα αυτά όμως θα τα πούμε στο επόμενο μέρος των αναρτήσεων με τον τίτλο “Ταξίδι στην Πελοπόννησο (ε΄μέρος) Από το Γύθειο στην Ελαφόνησο”. Ως τότε όμως διαβάστε το πρώτο μέρος του οδοιπορικού μας στη Μάνη.

Μείνετε συντονισμένοι και ταξιδέψτε μαζί μας. Εάν βέβαια θέλετε να συμπληρώσετε ή να μας προτείνετε και δικές σας προτιμήσεις σχετικά με το όλο οδοιπορικό μας θα χαρούμε να μας τις κοινοποιήσετε.

Σας ευχαριστώ και πάλι και σας περιμένω να ταξιδέψουμε μαζί. Καλά και ασφαλή ταξίδια να έχετε πάντα!

Σημείωση: Το φωτογραφικό υλικό των αναρτήσεών μου, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, είναι από το αρχείο του συζύγου μου, Χρήστου.

Με αγάπη

μαμά Μαρία από το Ανθομέλι

Υ.Γ. Η ανάρτηση με το Ταξίδι στην Πελοπόννησο είναι προσωπική και όχι ένας ταξιδιωτικός οδηγός, οπότε συμπεριλαμβάνει τις τοποθεσίες που επισκεφθήκαμε εμείς, είτε γιατί μας άρεσαν, είτε γιατί μας φάνηκαν όμορφες, είτε γιατί υπήρχε καλός χώρος στάθμευσης για το αυτοκινούμενο μας, χωρίς να αποκλείω πως υπάρχουν και πολλά άλλα μέρη ή και παραλίες που είναι εξ ίσου όμορφες και αξίζουν τη δική σας επίσκεψη. Σε εσάς μένει να τις ανακαλύψετε!

Pin it for later!