Η πόλη Bregenz (Μπρέγκεντς) της Αυστρίας είναι σχετικά νέα πόλη, γιατί η παλαιά πόλη καταστράφηκε κατά τον τριακονταετή πόλεμο (1618-1648) και η νέα αυτή πόλη με το πέρασμα των αιώνων εξελίχτηκε και μεταμορφώθηκε σε «μαργαριτάρι των Άλπεων». Βρίσκεται στους πρόποδες των Αυστριακών και Ελβετικών Άλπεων, στην ανατολική όχθη της λίμνης Bodensee (Μπόντενζεε) ή αλλιώς Λίμνης Κωνσταντίας και είναι κομβικό σημείο και σταυροδρόμι τριών χωρών, της Αυστρίας, της Γερμανίας και της Ελβετίας.
Όταν ταξιδέψετε στην Αυστρία οι ταξιδιωτικοί σας προορισμοί μπορεί να είναι το Σάλτζμπουργκ, το Ινσμπρουγκ, η Βιέννη αλλά σίγουρα δεν θα είναι η πόλη Bregenz (Μπρέγκεντς), ειδικά εάν έχετε λίγες μέρες στη διάθεσή σας. Όμως, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να μην παραλείψετε να την επισκεφθείτε ειδικά εάν το ταξίδι σας το πραγματοποιήσετε καλοκαίρι. Ο λόγος; Όχι μόνο γιατί είναι μια πανέμορφη μικρή αυστριακή πόλη στους πρόποδες των Άλπεων αλλά και για έναν ακόμη λόγο! Διαβάστε παρακάτω και είμαι σίγουρη πως θα συμφωνήσετε μαζί μου.
Η πόλη Bregenz της Αυστρίας
Καλοκαίρι ήτανε όταν κι εμείς, σε ένα μας ταξίδι από την Αυστρία προς τη Γερμανία, επιλέξαμε την πόλη Bregenz να τη γνωρίσουμε, χωρίς να ξέρουμε βέβαια εκ των προτέρων τι μας επιφύλασσε η πόλη αυτή ως έκπληξη. Η λίμνη Bodensee (Μπόντενζεε), που είναι τριεθνής, είναι το κύριο χαρακτηριστικό της πόλης και την έχουν αξιοποιήσει στο έπακρον. Στον παραλιακό πεζόδρομο, μπροστά στη λίμνη κάτω από τα μεγάλα πλατάνια και στα πολλά πάρκα που έχει η πόλη, κάναμε τις ομορφότερες βόλτες μας.
Τα ιστιοφόρα έπλεαν αργά στα ήσυχα νερά της λίμνης και τα μικρά σκαφάκια σε στυλ ποδηλάτου, που μπορούσες να τα νοικιάσεις και να κάνεις μια όμορφη βόλτα, έδιναν έναν χρωματιστό τόνο στα νερά της. Απέναντι, στο βάθος του ορίζοντα, τα ψηλά βουνά των Άλπεων καθρεφτίζονταν και αυτά, ωσάν να θέλανε το μερίδιο τους από τα πεντακάθαρα νερά της λίμνης.
Λίμνη Bodenzee-Κωνσταντία
Τα καράβια της γραμμής γεμάτα επιβάτες ξεκινούσαν από την αποβάθρα και πήγαιναν και σε άλλους προορισμούς της λίμνης Bodenzee, όπως στο Lindau, το νησάκι που ανήκει στο κράτος της Γερμανίας με το όμορφο λιμανάκι, με τον φάρο και το γλυπτό λέοντα, στο παραδεισένιο νησί των λουλουδιών με τον υπέροχο βοτανικό κήπο, το Mainau, πόλο έλξης πολλών επισκεπτών, στην πόλη Friedrichshafen, όπου ο κόμης Ζέπελιν κατασκεύασε το αερόπλοιο Zeppelin το 1900 και υπάρχει και το ομώνυμο Μουσείο Ζέπελιν, αλλά και στην όμορφη μεγαλύτερη πόλη της λίμνης, την Konstanz.
Στο σεργάνι μας αυτό δεν ήταν μόνο η οπτική απόλαυση της λίμνης ή η βόλτα μας κάτω από τα βαθύσκιωτα πλατάνια, αλλά ήταν και ο περίπατός μας στο υπέροχο καταπράσινο και περιποιημένο πάρκο, που ήταν μια όαση ομορφιάς και αναψυχής για όλους μας. Τα παρτέρια του γεμάτα με όμορφους συνδυασμούς λουλουδιών, οι αλέες του, τα μικρά δρομάκια του, τα παγκάκια για μια ανάσα ξεκούρασης, τα δένδρα του, όλα μας καλούσαν για να μας φτιάξουν τη διάθεση και να νοιώσουμε απόλυτη ευτυχία. Να αισθανθούμε πως έχουμε ξεφύγει από τα καθιερωμένα, να νοιώσουμε πως είμαστε ταξίδι, να νοιώσουμε πως είμαστε ευτυχισμένοι. Γιατί τι είναι ευτυχία; Είναι αυτές οι μικρές στιγμές που έρχονται και σε τυλίγουν, χωρίς να το περιμένεις, μέσα από τα πιο απλά πράγματα..
Δίπλα στο πάρκο περνούσαν οι γραμμές του τρένου. Το κατακόκκινο τρένο της γραμμής, χαμηλώνοντας ταχύτητα περνούσε μέσα από την πόλη και το σφύριγμά του μας έκανε να αισθανθούμε σαν παιδιά και να κατευθυνθούμε προς τα εκεί για να το δούμε.
Περάσαμε τις γραμμές του τρένου και μπήκαμε στην πόλη για την ξενάγησή μας στα αξιοθέατα. Περπατήσαμε στην Άνω πόλη (Όμπερστατ) που είναι το παλαιότερο τμήμα του Μπρέγκεντς, όπου σώζονται ιστορικά κτίρια και κατάλοιπα από τις οχυρώσεις του 15ου αι. Μάλιστα ορισμένα σπίτια του ακόμη και σήμερα κοσμούνται με παλιά οικόσημα και μορφές αγίων. Η ατμόσφαιρα είναι μεσαιωνική σε αντίθεση με το κέντρο της Νέας πόλης (Ίνερστατ) που η ατμόσφαιρα είναι πιο μοντέρνα. Στο μέρος αυτό της πόλης έχει καινούργια κτίρια και όμορφες πλατείες με σιντριβάνια και μεγάλους πεζόδρομους.
Δεν παραλείψαμε βέβαια να δούμε και το σύμβολο του Μπρέγκεντς που είναι ένας ορθογώνιος πύργος του 1600 περίπου, με τα βενετσιάνικα παράθυρα και τον μπαρόκ τρούλο του. Σήμερα στεγάζει ένα μικρό μουσείο με όπλα και πανοπλίες. Στο μικρό παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, που μας έφερε η βόλτα μας, γνωστό και ως παρεκκλήσι της λίμνης, γιατί όταν χτίστηκε το 1445 βρεχόταν από τα νερά της λίμνης, θαυμάσαμε το υπέροχο αναγεννησιακό ρετάμπλ του 1615 με τον εσταυρωμένο και την Παναγία στα πόδια του.
Δείτε επίσης στο Ανθομέλι: Στον κρυστάλλινο κόσμο του Μουσείου Swarovski
Το περπάτημα στην πόλη είναι μια απόλαυση, αλλά και η εξοχή γύρω από την πόλη είναι ακόμα καλύτερη και σας καλεί να την ανακαλύψετε. Δεν σας λέω να νοικιάσετε ποδήλατα για να μη σας κουράσω, αλλά το να νοικιάσετε ένα βεσπάκι, σας το προτείνω με όλη μου την καρδιά. Η καταπράσινη πόλη με τα όμορφα σπίτια της και τα πάμπολλα πάρκα της απλώνεται κατά μήκος της λίμνης, αλλά και φτάνει έως το βουνό Πφέντερ, ύψους 1000μ. στην κορυφή του οποίου μπορείτε να ανεβείτε με το τελεφερίκ και να απολαύσετε από εκεί την ωραία θέα της πόλης και της λίμνης.
Εν τέλει όμως ο λόγος που σας προτρέπω να επισκεφθείτε το Μπρέγκεντς δεν είναι να δείτε μόνο μια πόλη που ίσως να έχετε ξαναδεί, που εκτός από την καταπράσινη φύση και την όμορφη τοποθεσία της στην όχθη της λίμνης, είναι μια απλή πόλη.
Είναι γιατί η πόλη είναι ένα πολιτιστικό κέντρο της περιοχής που αξίζει την επίσκεψή σας, αλλά και για να δείτε το παραλίμνιο θέατρο με την πλωτή εξέδρα με τα σουρεαλιστικά σκηνικά του. Και βέβαια εάν είστε και τυχεροί να απολαύσετε μια παράσταση όπερας διαφορετική από τις άλλες.
Το δημοφιλές Φεστιβάλ όπερας του Bregenz
Κάθε Αύγουστο η πόλη βάζει τα καλά της για να φιλοξενήσει το θερινό φεστιβάλ όπερας του Μπρέγκεντς (Bregenzer Festspiele Bregenz), ένα από τα πλέον δημοφιλή φεστιβάλ στην Ευρώπη, με την πλεούμενη σκηνή να είναι ένα από τα πιο ελκυστικά πράγματα στο φεστιβάλ.
Περπατώντας στον παραλιακό πεζόδρομο φτάσαμε και στον χώρο του φεστιβάλ. Είναι ένας χώρος με μοντέρνα κτιριακά συγκροτήματα, που είναι χτισμένα ειδικά για το φεστιβάλ με προεξέχουσα θέση να έχει το θέατρο με τα αμφιθεατρικά του καθίσματα να βρίσκεται στην όχθη της λίμνης κυριολεκτικά, ενώ η σκηνή του που δίνεται η παράσταση να βρίσκεται… μέσα στη λίμνη. Ναι! Όλα τα σκηνικά στήνονται πάνω σε μια πλωτή εξέδρα μέσα στη λίμνη και οι θεατές παρακολουθούν την παράσταση από την ξηρά. Και δεν ήταν μόνο αυτό που μας έκανε εντύπωση, ήταν τα σκηνικά που αντικρίσαμε.
Πελώριες πολύχρωμες κατασκευές, αλλόκοτες, εξωπραγματικες!!!
Ποιο έργο να παίζανε άραγε το βράδυ; Η ματιά μας έπεσε στη μεγάλη ταμπέλα που έγραφε τον τίτλο της παράστασης, Die Zauberflote. Ωραία το διαβάσαμε, αλλά τι εννοούσε; Ο μεταφραστής της Google μας έδωσε αμέσως την απάντηση. Ο μαγικός αυλός! Το βράδυ θα παιζόταν η υπέροχη όπερα του Μότσαρτ στα πλαίσια του Φεστιβάλ. Να πάμε ή όχι; Όχι πως είμαστε φανατικοί της όπερας, αλλά το όλο θέαμα και τα σκηνικά μας προκαλούσαν. Όμως τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί. Έπρεπε να τα έχουμε κλείσει on line και φυσικά δεν ήταν καθόλου φθηνά. Η μόνη λύση ήταν να απολαύσουμε μόνο τη μουσική από έξω, ως λαθροωτακουστές. Έπρεπε να πάρουμε όμως μια γεύση του θεάτρου και επειδή η είσοδος ήταν ελεύθερη καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και όλοι κατευθύνονταν προς τα εκεί, πήγαμε και εμείς και θαυμάσαμε τη σκηνή, τα σκηνικά και τη θέα προς τη λίμνη.
Δείτε επίσης στο Ανθομέλι:
Σαλτζμπουργκ, η μαγευτική πόλη του Μότσαρτ
Διαμονή σε κάμπινγκ στο Bregenz
Μετά από τόσο περπάτημα στην πόλη πεινασμένοι και κουρασμένοι γυρίσαμε στο κάμπινγκ. Είχαμε επιλέξει ένα πολύ όμορφο κάμπινγκ για τη διαμονή μας, μέσα στην πόλη που μας διευκόλυνε στις μετακινήσεις μας και μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πολύ καλά αυτή την όμορφη μικρή πόλη της Αυστρίας. Δεν είχε δένδρα, είχε όμως πολύ γκαζόν και ήταν σαν να είχαμε ένα πράσινο χαλί στα πόδια μας.
Camping Gasthof Lamm Mehrerauesstrasse 51 Bregenz Austria
Απολαύσαμε το φαγητό μας και ενώ ξεκουραζόμασταν στις αναπαυτικές καρέκλες μας επιδοθήκαμε σε μια υπέροχη φωτογράφιση ποδηλατιστών, καθώς περνούσαν από τον δρόμο, δίπλα μας. Η φωτογραφική μας μηχανή άναψε στα χέρια του Χρήστου, προσπαθώντας να αποτυπώσει τους δεκάδες ποδηλάτες και ποδηλάτισσες που πήγαιναν στη δουλειά τους ή στη βόλτα τους. Γράφοντας αυτή την ανάρτηση δεν μπόρεσα να αποφύγω τον πειρασμό και να μη σας δείξω κάποιες φωτογραφίες από τη συλλογή μας αυτή.
Φεστιβάλ όπερας του Bregenz- Ο Μαγικός Αυλός
Καθώς έπεφτε το δείλι ξεκινήσαμε και πάλι για τον χώρο του φεστιβάλ. Όμως τώρα πήγαινα διαβασμένη και ενημερωμένη. Έμαθα πως κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, εκτός από τις παραστάσεις όπερας, οπερέτας, μπαλέτου και θεάτρου διοργανώνονται επίσης εκθέσεις στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους του συγκροτήματος, καθώς και συναυλίες συμφωνικής μουσικής. Ο εντυπωσιακότερος χώρος του φεστιβάλ είναι η περίφημη πλωτή σκηνή στη λίμνη, η Ζέεμπυνε, με τα τεράστια σουρεαλιστικά σκηνικά που διαφέρουν από οποιαδήποτε άλλα. Το φεστιβάλ διοργανώνεται από το 1946 και λαμβάνει χώρα από τα τέλη Ιουλίου μέχρι και τα τέλη Αυγούστου κάθε καλοκαίρι και το θέατρο είναι χωρητικότητας 7.000 θέσεων. Πάντα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται από όλους, παράγοντες και θεατές, η σκηνοθεσία και η σκηνογραφία για το ανέβασμα μιας όπερας που θα παιχτεί στα νερά της λίμνης και τα σκηνικά αλλάζουν κάθε δύο χρόνια.
Ήδη ο κόσμος από όλες τις κατευθύνσεις είχε αρχίσει να καταφθάνει στον χώρο του φεστιβάλ και αφού έπιναν το ποτάκι τους στα όμορφα στέκια του κτιριακού συγκροτήματος κατευθύνονταν στο εσωτερικό του θεάτρου. Η ατμόσφαιρα άκρως εορταστική με τη μοντέρνα μουσική να ακούγεται από τα μεγάφωνα και να σου φτιάχνει πραγματικά τη διάθεση για τη βραδιά που θα ακολουθήσει σε αναμονή του υπέροχου θεάματος αντικρίζοντας και μόνο τα υπερμεγέθη σουρεαλιστικά σκηνικά της πλωτής εξέδρας.
Η πλατεία με τη μοντέρνα κατασκευή στο μέσον της, μέσα σε μια μικρή τεχνητή λιμνούλα, έδινε και αυτή το νέο στυλ στο θεατρικό περιβάλλον. Πολλοί ήταν αυτοί που παίρνανε τα καθίσματα και καθόντουσαν γύρω από τα νερά αυτής της μικρής λίμνης. Φυσικά οι φωτογραφίες μας ήταν απαραίτητες εκείνη τη στιγμή ως ενθύμιο, για να μας θυμίζουν αυτή την ιδιαίτερη βραδιά.
Δεν είχε ακόμα σκοτεινιάσει και η βόλτα μας στον όμορφο παραλιακό δρόμο μας έδωσε την ευκαιρία να θαυμάσουμε για ακόμα μια φορά την όμορφη θέα της λίμνης αυτή τη φορά βλέποντάς την διαφορετικά γιατί καθρεφτίζονταν στα ήσυχα νερά της το πορτοκαλί χρώμα του ουρανού την ώρα που έδυε ο ήλιος. Φτάσαμε έως το μικρό λιμανάκι με τα ιστιοφόρα και ευτυχώς εκείνο το βράδυ είχαμε την τύχη να έχουμε έναν πολύ καλό καιρό, γιατί σε αυτά τα μέρη ο καιρός είναι απρόβλεπτος. Τη ζακετούλα του πάντως την ήθελε!
Με το που έπεσε το σκοτάδι και άναψαν τα φώτα της σκηνής το θέαμα έγινε άκρως σουρεαλιστικό με αυτά τα θεόρατα τέρατα να υψώνονται φωτισμένα μέσα από τα νερά και με φόντο τα μαύρα σκοτάδια της λίμνης. Μια μοναδική ατμόσφαιρα και μάλιστα βλέποντάς τα από έξω. Φανταστείτε να ήμασταν μέσα! Όμως δεν ήμασταν οι μόνοι, όπως στην αρχή σκεφτόμουνα. Δεκάδες θεατές, με τις καρέκλες τους παρακαλώ, παρακολουθούσαν και απολάμβαναν το θέαμα όπως και εμείς από τα πλάγια της θεατρικής σκηνής. Ένα μοναδικό θέαμα! Ένα θαυμάσιο θέαμα ήχου και φωτός σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική της όπερας του Μαγικού αυλού του Μότσαρτ. Ένα μαγικό θέαμα, που ούτε τα λόγια μου ή οι φωτογραφίες μπορούν να περιγράψουν. Μόνο αν βρεθείτε και εσείς εκεί θα μπορέσετε να με καταλάβετε.
Λίγα λόγια για τη γερμανική όπερα του Μότσαρτ “Ο μαγικός αυλός”
Η υπόθεση εξελίσσεται στην αρχαία Αίγυπτο σε μια αδιευκρίνιστη εποχή. Η βασίλισσα της νύχτας που ήταν φτιαγμένη από ψέματα και κακία ενώθηκε με τον βασιλιά της ημέρας, που ήταν γεμάτος αλήθεια και καλοσύνη και γεννήθηκε ένα όμορφο κοριτσάκι, η Παμίνα. Ο βασιλιάς της ημέρας επειδή φοβήθηκε πως η κόρη του θα πάρει από τον χαρακτήρα της μητέρας της εάν μεγαλώσει μαζί της, την έκλεψε και την έβαλε να ζήσει σε έναν πύργο. Η βασίλισσα της νύχτας θύμωσε και ζήτησε τη βοήθεια του πρίγκιπα Ταμίνο, για να βρει την κόρη της, δίνοντάς του έναν μαγικό αυλό. Εκείνος την βρίσκει, αλλά συγχρόνως βρίσκει στο πρόσωπο της Παμίνας, το ταίρι του. Μαζί θα περάσουν πολλές δοκιμασίες, αλλά θα κατορθώσουν χάρη στην αγάπη τους και τη βοήθεια της μουσικής να τις ξεπεράσουν. Στο έργο συγκρούονται το καλό με το κακό, η αλήθεια με το ψέμα, το φως με το σκοτάδι. Μια μεγαλειώδης όπερα του Μότσαρτ, ένα υπέροχο έργο, μια κωμωδία φαντασίας και παραμυθιού, όπου οι αξίες περιγράφονται με ένα υπέροχο τρόπο και τελειώνει με το σκότος (βασίλισσα) και το φως (βασιλιάς) να συμφιλιώνονται και το καλό και η αλήθεια να νικά και να απλώνεται σε όλη τη γη.
Μείναμε έως το τέλος της παράστασης, μαγεμένοι και εμείς από τον μαγικό αυλό του Μότσαρτ και τον ήχο του και μαζί με όλους μαζί πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Ήταν μια υπέροχη απροσδόκητη εμπειρία για εμάς εκείνη η παράσταση, έστω και αν τη ζήσαμε στα απ’ έξω και είναι κάτι που θα θυμάμαι για πάντα από εκείνο το ταξίδι μας. Εάν λοιπόν είστε λάτρεις του ιδιαίτερου θεάματος, προγραμματίστε ένα ταξίδι στο Μπρέγκεντς της Αυστρίας τον Αύγουστο. Εάν πάλι όχι, αλλά ο δρόμος του ταξιδιού σας περνάει από εκεί, μην παραλείψετε να κάνετε μια στάση στην πόλη. Θα αποκτήσετε ακόμη μια εμπειρία ταξιδιωτική που θα σας μείνει αξέχαστη.
Κάνοντας τον δικό μου απολογισμό, δεν ξέρω, εάν το Μπρέγκεντς δεν το είχα δει τον Αύγουστο στη διάρκεια του φεστιβάλ και εάν δεν είχε αυτή την διαφορετική θεατρική πλωτή σκηνή με τα σουρεαλιστικά σκηνικά, θα μου άφηνε αυτές τις εντυπώσεις ως πόλη. Δεν ξέρω εάν θα μου δημιουργούσε αυτές τις αναμνήσεις που θα μου τυπώνονταν στο μυαλό και νομίζω πως δεν θα μου φύγουν ποτέ. Ίσως ναι, γιατί δεν παύει να είναι μια όμορφη μικρή πόλη της Αυστρίας σε ένα ειδυλλιακό τοπίο στη λίμνη, αλλά πάλι, ίσως και όχι. Όμως ένα είναι σίγουρο στο οποίο έχω καταλήξει! Οι ταξιδιωτικές μας αναμνήσεις, δεν μας μένουν μόνο με αυτά που βλέπουμε, αλλά και από την καλή διάθεση που έχουμε εκείνη τη στιγμή που τα ζούμε. Και εμείς όταν ήμασταν στο Μπρέγκεντς, είχαμε απέραντη διάθεση για να ζήσουμε την κάθε μας στιγμή! Εύχομαι αυτή η διάθεση να ακολουθεί και εσάς σε κάθε σας ταξίδι!
Φιλιά πολλά Μαμά Μαρία
Pin it for later
Βρείτε όλους τους διαγωνισμούς που τρέχουν στο Ανθομέλι.
Ⓘ Η ανάρτηση ενδέχεται να περιέχει affiliate links τα έσοδα των οποίων βοηθούν στη συντήρηση του blog. Δεν σας επιβαρύνουν εξτρά σε περίπτωση που κάνετε κάποια αγορά μέσω αυτών. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την υποστήριξη.
Μοmmy οπως πάντα μας ταξίδεψες με τα λόγια σου και τις όμορφες φωτογραφίες σας. Αυτό που πάντα μου κάνει εντύπωση είναι με πόσο όμορφο τρόπο οι ξένοι “εκμετταλεύονται” τις ομορφιές του. Μια λίμνη λοιπόν γίνεται κέντρο πολιτισμού για όλο τον κόσμο ουσιαστικά (γιατί απ’ ότι φάνηκε και να μην είχε εισιτήριο απολάμβανες έστω και λίγο την όπερα) και σε όλο αυτό υπάρχει μια φινέτσα και ένα επίπεδο χωρίς πασατέμπο και μικροπωλητές να γεμίζουν τον χώρο (το λέω αυτό γιατί πρόσφατα στη συναυλία στο Παναθηναικό Στάδιο, το αρχαιότερο, ο εξωτερικός χωρος θύμιζε περισσότερο καραγκιόζη παρά πολιστικο γεγονός). Τέλος πάντων, να είμαστε καλά και να είστε καλά και να ταξιδεύουμε νοερά ή όχι σε διάφορα μέρη του κόσμου! Κάλη
Εχεις τοσο δικαιο Καλη!Ολα ηταν πεντακαθαρα χωρις παιχνιδακια και καραμουζες, χωρις σαντουιτσακια και αναψυκτικα.Το ποτο τους το περναν απο το μπαρ και ολοι με ησυχια και ταξη κατευθυνονταν προς τις θεσεις τους.Βεβαια να πω πως το φεστιβαλ οπερας του Μπρεγκεντς ειναι ενα πολιτισμικο γεγονος ολης της Ευρωπης ειδικα για τα σουρεαλιστικα σκηνικα του, οποτε ισως το βλεπουν με αλλη βαρυτητα.
Υπέροχο ταξίδι!! Αξίζει πραγματικά ένα πέρασμα από την πόλη!! Η όπερα που παρουσιάζουν φαίνεται να είναι κάτι μοναδικό!! 🙂 xo
Σ ευχαριστω Μαριάνθη. Όντως το Φεστιβάλ όπερας του Μπρεγκεντς είναι ένα γεγονός που αναμενεται παγκοσμιως και είναι μοναδικό για τα σκηνικά του αλλά και για την πλωτή σκηνή του θεάτρου μέσα στις όχθες της λίμνης.Αξίζει πραγματικά να βρεθεί κανείς εκεί τις ημέρες του Φεστιβάλ