Τον τελευταίο καιρό το μυαλό μου πετούσε συνέχεια σε εκδρομές και ταξίδια. Κλασσική περίπτωση για το μέσο της σεζόν (εγώ βλέπεται λόγω επαγγέλματος μετράω την χρονιά σύμφωνα με το σχολικό έτος) !!! Οι μπαταρίες αρχίζουν να αδειάζουν και το όραμα της άνοιξης κοντοζυγώνει. Οπότε το μυαλό μας παίρνει αέρα και όχι απαραίτητα για καλοκαιρινές διακοπές… εμείς γενικά στην οικογένειά μας είμαστε αρκετά φαν των χειμερινών διακοπών. Βλέπετε ο Κώστας κάνει πολύ καλό σκι και έτσι προσπαθούμε να τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο να επιλέγουμε και χειμωνιάτικες διακοπές.
Αυτή την φορά, ωστόσο, το ξεσήκωμα ήρθε από ένα αναπάντεχο πρόσωπο! Την κουμπάρα μου την Λιερόπη (μου μένει Θεσσαλονίκη και τους έχω παντρέψει με τον άντρα της τον Κώστα και τους έχω βαφτίσει και τον μοναχογιό τους τον Μιχάλη)! Πριν μερικές εβδομάδες με πήρε στο τηλέφωνο και εν συντομία μας είπαν ότι επειδή δεν βρεθήκαμε μέσα στις γιορτές και δεν μας έδωσε τα καθιερωμένα μας δώρα, θα ήθελαν να μας κάνουν δώρο μία διανυκτέρευση (που τελικά έγιναν δύο!) σε ένα προορισμό που να κόβει την απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη στη μέση!!! Και μετά σου λέει ότι εγώ κάνω πρωτότυπα δώρα!!! Νομίζω ότι η κουμπάρα μου μας έβαλε τα γυαλιά!!!
Το σενάριο είχε ως εξής: Θα έβρισκαν ένα χειμερινό προορισμό (με προτίμηση για σκι) κάπου στη μέση και θα βρισκόμασταν Σάββατο πρωί έως και Κυριακή βράδυ… ένα διημεράκι ανανέωσης και φυσικά ευκαιρίας για να βρεθούμε μετά από πολύ καιρό χωρίς τις υποχρεώσεις των εορτών που μειώνουν τον χρόνο που μπορούμε να περάσουμε παρέα. Βλέπετε εκτός από κουμπάροι, είμαστε και πολύ καλοί φίλοι και οι τέσσερις μας και μας λείπει το παρεάκι τους!
Ο προορισμός βρέθηκε και αυτός ήταν το Πήλιο… τι καλύτερο για ένα άκρως χειμωνιάτικο Σ/Κ… και ένα προορισμό που ήθελα εδώ και πολύ πολύ καιρό να επισκεφτώ και όλο κάτι τύχαινε….
… Και ποιος σας είπε ότι δεν συνέβη πάλι κάτι, χαχα!!! Αυτή την φορά, ο καιρός είπε να βάλει τα δυνατά του και να λιώσει ό,τι νιφάδα χιονιού είχε το βουνό!!! Σκι; Ούτε τσουλήθρα θα μπορούσαμε να κάνουμε!!! Έτσι, ενώ έχω ετοιμάσει βαλίτσα με μαγιώ (ναι, ναι καλά ακούσατε, γιατί το ξενοδοχείο είχε θερμαινόμενη πισίνα)… χτυπάει τηλέφωνο Παρασκευή πρωί και αλλάζουν όλα!!! Νέος προορισμός… Καρπενήσι!!! Και όχι μόνο αλλαγή προορισμού αλλά και αλλαγή αναχώρησης. Από Σάββατο πρωί, Παρασκευή απόγευμα!!! Φωτιά στα ποδαράκια μας δηλαδή! Αλλαγή μαθημάτων, αλλαγή βαλίτσας και φύγαμε γιατί η διαδρομή ήταν και μεγάλη… 3,5 ώρες από Αθήνα και σχεδόν 5 από Θεσσαλονίκη!
Ως τελικό προορισμό είχαμε συγκεκριμένα το χωριό Αγιος Νικόλαος (μόλις λίγα χλμ από το Καρπενήσι), το οποίο ήταν ένα άκρως ελληνικό και παραδοσιακό χωριό με 2-3 πολύ ωραίους χώρους διαμονής. Το δικό μας σπίτι ήταν ένα διώροφο δωμάτιο με τρία υπνοδωμάτια, κουζίνα και δύο μπάνια… ο ιδανικός χώρος για δύο ζευγάρια με παιδιά. Τα παιδιά πηγαίνουν για ύπνο και μετά υπάρχει ο κοινός χώρος για κους κους των γονιών. Πραγματικά τα δύο αυτά βράδια τα απολαύσαμε πολύ. Το σαλόνι είχε και τζάκι με δωρεάν ξύλα και έτσι η θαλπωρή και η ξεκούραση μετά το σκι ήταν δεδομένη!
Όμως αυτό το ταξίδι είχε και έναν ακόμα σημαντικό στόχο… να βρεθούμε σε στενή επαφή με τον βαφτισιμιό μας, ο οποίος ομολογώ ότι είναι αδικημένος! Με μια νονά στην Αθήνα και μία στο Αμύνταιο… τελικά έμεινε χωρίς καμία. Που να το φανταζόταν η κουμπάρα μου ότι με δύο φίλες και κουμπάρες, τελικά θα έμενε μπουκάλα! Τέλος πάντως, είχαμε αποφασίσει ότι θα κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να τον κάνουμε να μας γνωρίσει λίγο καλύτερα… και λίγο τα καταφέραμε. Ειδικά με το νονό του, ανέπτυξαν μια πολύ καλύτερη σχέση… μιας και βρήκαν μια κοινή αγάπη…το σκι!!!
Το χιονοδρομικό κέντρο του Βελουχίου ήταν μια αποκάλυψη για εμάς. Με έναν Κώστα φανατικό στο παρελθόν με την Αράχωβα και τα τελευταία χρόνια με το εξωτερικό ή στην καλύτερη περίπτωση με τα Καλάβρυτα… εκεί βρήκε τον τέλειο προορισμό. Σε μέγεθος ότι πρέπει για να απολαύσεις το σκι αλλά και με κόσμο τόσο όσο για να μην σιχτιρίσεις την ώρα και την στιγμή που πήγες. Επίσης όσον αφορά στο θέμα κόσμου… είχε κυρίως ανθρώπους που ήξεραν σκι ή τουλάχιστον που ήθελαν να μάθουν και όχι απλά να φορέσουν την πανάκριβη στολή τους και να δείξουν το μπόι τους… ονόματα και καταστάσεις δεν θίγουμε άλλο,χιχι!
Δύο ημέρες το κατευχαριστήθηκαν το σκι τους όλοι… εκτός από μένα. Εκτός από το γεγονός ότι είχα την Μελίτα… πρέπει να πω ότι τα σπορ δεν είναι το φόρτε μου… και ειδικά το σκι που με ζορίζει και με αγχώνει λιγάκι… καθώς τα πεσίματα μου σπάνε απίστευτα! Ωστόσο, εμείς με το Μελιτάκι απολαύσαμε έλκυθρο, καφεδάκι και χαλάρωση!
Για μένα όμως σημαντικότερο είναι να βλέπω τα πρόσωπο όλων τους μέσα στην περηφάνια για τον Μιχάλη, ο οποίος ακολούθησε μόνος του παρακαλώ το νονό του για πρώτη φορά σε κόκκινη πίστα… και ας είναι μόλις 8 χρονών! Φυσικά περήφανη ένιωσα και για τα κουμπαράκια μου που αποφάσισαν σε ηλικία 40 (και κάτι,χμ!) να μάθουν σκι για να περνάνε χρόνο με τον γιο τους μιας και θεώρησαν ότι με το να είναι όλοι στο ίδιο επίπεδο τους επιτρέπει να είναι παρέα και οι τρεις τους και να περνάνε καλά! Και μετά μου λένε “τι να κάνω με το παιδί μου παρέα;” Όποιος έχει διάθεση, βρίσκει λύσεις και φυσικά βρίσκει χρόνο!
Το highlight βέβαια ήταν και το επεισοδιακό πέσιμο του Κώστα (μετά από χρόνια) λίγο πριν τελειώσει το κατέβασμα της πίστας. Σε όλο το χιονοδρομικό άκουγες ένα Ωωωωωω ή Αχ, αυτό πρέπει να πόνεσε! Ευτυχώς σώος και αβλαβής ο άντρας μου σηκώθηκε… ατσαλάκωτος,χιχι!
Εντάξει, τώρα αν με ρωτάτε αν σε δύο ημέρες προλάβαμε να δούμε και τίποτα άλλο εκτός από το χιονοδρομικό… θα σας πω ότι όχι… δεν προλάβαμε. Αλλά η αλήθεια είναι ότι επειδή όλοι είχαμε ξαναπάει στο Καρπενήσι δεν σκάσαμε κιόλας (εντάξει μόνο η κουμπάρα μου ήθελε να πάει η καημένη στο Μοναστήρι της Προυσσιώτισσας αλλά δεν τα καταφέραμε).
Ωστόσο φάγαμε πολύ καλά. Τη μία μέρα φάγαμε σε παραδοσιακή ταβέρνα στο μικρό χωριό και την δεύτερη στο River Art … έναν καινούργιο χώρο (για όσους έχετε να πάτε στο Καρπενήσι πάνω από ένα χρόνο) που πραγματικά μας μάγεψε! Η ιδιοκτήτρια (καλλιτέχνης και διακοσμήτρια)…έφτιαξε έναν χώρο μαγικό που σε εκπλήσσει ακόμα και με το φαγητό (που σε τέτοιους χώρους συνήθως δεν τρως καλά!). Εάν θα πάτε στο Καρπενήσι, μην παραλείψετε να πιείτε έστω και ένα καφέ. Ένα θα σας πω… το πάτωμα, οι τοίχοι και οι πόρτες είναι όλα ζωγραφισμένα από τα χεράκια της!
Με μόνο μείον την δική μου αρρώστια ενόσω ήμουν διακοπές (και ήμουν με ένα χαρτομάντηλο στο χέρι) αλλά και την εξέλιξή της (εξελίχθηκε σε ωτίτιδα λόγω του υψόμετρου)… ένα έχω να πω: Ήταν ένα διήμερο που θα το θυμάμαι. Και ξέρετε κάτι… αποφασίσαμε με τα παιδιά να το καθιερώσουμε. Να είμαστε καλά… μια φορά το χρόνο είπαμε να βρισκόμαστε κάπου στη μέση και να απολαμβάνουμε 2-3 μερούλες μόνο τα έξι μας! Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός και να τα καταφέρουμε.
Και παρόλο που ξέρω ότι όλοι τον τελευταίο καιρό είστε λίγο ή πολύ στριμωγμένοι… θα σας πρότεινα να αποφασίζετε ταξίδια με τα παιδιά σας όσο μικρά κι αν είναι. Η αξία των ταξιδιών είναι τεράστια και πιστεύω (μιλώντας εκ πείρας) οτι παρόλο που μπορεί να μην θυμούνται στο τέλος όλες τις λεπτομέρειες, σίγουρα η αίσθηση που θα τους έχουν αφήσει θα είναι ανεκτίμητη!
|
|
Να έχετε όλοι σας μια Καλή Σαρακοστή με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τον καθένα… από πνευματικότητα, νηστεία ή ακόμα και αναμονή για το Πάσχα!
Καλή σας εβδομάδα!
Κάλη
Ακολουθήστε το Ανθομέλι στο Facebook, στο Instagram και γίνετε μέλη της ταξιδιωτικής μας ομάδας Ταξίδια με το Ανθομέλι στο Facebook.
Πολύ όμορφο το διήμερό σας, η σκέψη των κουμπάρων για δώρο αλλά και η δική σας ιδέα να το καθιερώσετε για κάθε χρόνο! Τέτοιες στιγμές είναι που υφαίνουν τις αναμνήσεις των παιδικών χρόνων. Την καλημέρα μου
εχουν άλλο παιδακι να τους το βαφτίσω;;
πολύ παραστατικες οι εικόνες ,τόσο που νομίζω έπαθα κρυοπαγήματα ! χαχαχα
Καλημέρα!
Εντάξει..με ταξίδεψες για τα καλά,δεν ήθελα να τελειώσει αυτό το ταξίδι που με μετέφερες εκεί με τόση ζωντάνια!Πολύ όμορφα περάσατε Κάλη μου και πάντα έτσι να είναι!Ωραίο δώρο οι κουμπάροι,μπράβο τους!!Φιλιά!
Τί όμορφιές! Πολύ γέλασα με την ξαφνική αλλάγή πορείας πλεύσης.
Άντε με το καλό να σας δούμε και Αθήνα!!!
Τότε περάσατε και από την μικρή μου πόλη ανάμεσα Λαμία- Καρπενήσι την Μακρακώμη! Είναι από τα πιο όμορφα μέρη το Καρπενήσι και τα γύρω χωριά του!
Φιλιά και καλό μήνα!
Προσπαθώ να θυμηθώ αν είδα την ονομάσία αυτή αλλά δεν θυμάμαι γιατί και τις δυο φορές που κάναμε την διαδρομή Λαμία Καρπενήσι ήταν βράδυ και έχανα πολλές λεπτομέρεις οπως καταλαβαίνεις. Πάντως γενικά αν και δύσκολη η διαδρομή είναι απο τις ωραιότερες που υπάρχουν στην Ελλάδα… ειδικά άνοιξη και φθινόπωρο! Κάλη
Πόσο ζήλεψα! Τι όμορφος προορισμός το Καρπενήσι, το έχουμε επισκεφθεί στο παρελθόν δύο φορές μάλιστα, έξοχο μέρος, μέσα στο πράσινο, εντάξει και στο λευκό το χειμώνα με τα χιόνια! Καλά, το φαγητό τους εκεί, όπου κι αν φάει κανείς, νοστιμότατο! Κοιτούσα τις φωτογραφίες σας και αναπολούσα τις δικές μας στιγμές στα ίδια σημεία χαχαχα. Όσον αφορά στο μοναστήρι της Προυσιώτισσας, κρίμα που δεν καταφέρατε να το επισκεφθείτε γιατί είναι αξιοθαύμαστο! Αχχχ, συμφωνώ και επαυξάνω, τα ταξίδια είναι τρέλα, γλυκιές αναμνήσεις, φόρτιση μπαταριών και κτλ κτλ
Δυστυχώς όμως λόγω οικονομικών δυσχερειών τα έχω ξεχάσει… 🙁 🙁 🙁 Αρκούμαι σε καμιά εκδρομούλα μέχρι το πατρικό μου, στο χωριό μου στη Β. Εύβοια και πάλι ευχαριστώ να λέω… δεν πειράζει έχει ο ΘΕΟΣ!!!
Ελπίζω να έχεις αναρρώσει Κάλη μου!
Φιλιά,
Μαρία
Εμείς στο μοναστήρι έχουμε πάει και όντως είναι από τα καλύτερα. Η κουμπάρα μου δεν είχε πάει. Οσο για τα χρήματα σε καταλαβαίνω απόλυτα. Πάνε εκείνες οι παλιές καλές εποχές που όποτε μας την βαρουσε, γεμίζαμε μια βαλίτσα και βουρ εκδρομή. Δεν πειράζει όμως. Ολα καλά είναι.. και δόξα τον Θεό να λέμε, όπως λες κι εσύ! Κάλη
Καλή Σαρακοστή Κάλη μου. Πάντα τέτοια 🙂
Κάλη μου πόσο υπέροχα φαίνονται όλα! Τι καλά κουμπαράκια έχετε που σκέφτηκαν τέτοιο δώρο; Σας αγαπούν πολύ φαίνεται! Μπράβο σε όλη την παρέα για την αγάπη και τη διάθεση. Έχω να κάνω σκι πολλά χρόνια και μου λείπει! Επίσης, αυτό το μαγαζί που λες ότι άνοιξε τον τελευταίο χρόνο έχω την εντύπωση ότι υπήρχε παλιότερα. Δεν θυμάμαι όνομα, αλλά εξωτερικά μου φαίνεται ίδιο! Μήπως απλά έχει αλλάξει διεύθυνση και έχει προστεθεί το καλλιτεχνικό ύφος της ιδιοκτήτριας; Τότε που το είχα επισκεφθεί εγώ είχε και άλογα θυμάμαι 🙂 Αχ, θέλω κ εγώωωωωωωωωωωωωωω τέτοιο ταξιδάκι
Υ.Γ. Η φωτογραφία που τραβάς το έλκηθρο με την Μελιτούλα, όλα τα λεφτά!
Σοφάκι μου εκείνο το μαγαζί που λες εσύ το λένε Saloon και είναι ακριβώς στον ίδιο δρόμο με αυτό με λίγα μέτρα ή έστω χιλιόμετρα διαφορά (δεν είμαι καλή στις αποστάσεις). Τώρα μάλιστα δεν έχει μόνο άλογα αλλά το έχουν κάνει λίγο σαν adventure park.
Σημασία έχει να περνάτε καλά και να μαζεύεται τρυφερές αναμνήσεις για όλους, μικρούς και μεγάλους…Φοβερές φωτογραφίες^^
Μπράβο στην κουμπάρα με τα ωραία δώρα!!! Μπράβο και στο βαφτιστήρι που είναι άσος στο σκι!! Τι ωραία μέρη, τι όμορφες εικόνες!!! Τελεια η εκδρομή!!! πολλά φιλιά και καλή Σαρακοστή!!
τι ωραία απόδραση!!! !μπράβο μπράβο!!!!! πάντα να περνάτε τόσο όμορφα, να διασκεδάζετε πολύ και να οργανώνετε μικρές ή μεγάλες εξορμήσεις!!!!!! 🙂 φιλάκια πολλά!!
Δεν το πιστεύω….κ εμείς εκεί είχαμε πάει…….κ το καλύτερο;;;;;το river art έγινε το στέκι μας. Καταπληκτικο μαγαζί, κακόγουστο (καααααααπως υπερβολικό) με μεγάλη ποικιλία στον κατάλογο κ πολυ ευγενικός σερβιτόρους. Αχ…πως κ δε σάς πετυχαμε?????
Τι όμορφα που πρέπει να ήτανε! Και ήταν και ωραίος ο καιρός! Το σπίτι μοιάζει φανταστικό! Τέλειο το δώρο της κουμπάρας σου! Σε αυτά δεν παίζεται! Η τελευταία φώτο όλα τα λεφτά είναι!
Kathy by anthomeli
Όμορφες φωτος.
Φάνηκε πως περάσατε όμορφα.
Φιλάκια …
καλησπέρα.νέο βραβείο κυκλοφορεί στην μπλοκόσφαιρα και σε περιμένει εδώ
Μπράβο στην κουμπάρα σου για το υπέροχο και ιδιαίτερο δώρο που σας έκανε και μπορέσατε να περάσετε όλοι σας ένα όμορφο τριήμερο.Επρεπε όμως να της κάνετε το χατήρι να πάτε μέχρι το μοναστήρι της Προυσού,γιατί ίσως να μην της δοθεί άλλη ευκαιρία να πάει.Ή μάλλον το αφήσατε ως δικαιολογια για να ξαναπάτε…….. Φιλάκια πολλά.
Σας καμάρωσα!!! Το Καρπενήσι είναι αγαπημένος μου προορισμός χειμώνα καλοκαίρι! Ειναι και το χωριο της κουμπαρας μου. Το Μουζίλο, εξω απο Καπερνήσι και φτιάχνουν τωρα σπιτι πέτρινο και μου είπε θα μου δινει τα κλειδιά να πηγαίνω όποτε θελω!!! Χε χε χε
Αλλά και εσύ είσαι τυχερή με τόσο θετικά και κεφάτα κουμπαράκια! Τέλεια η ιδέα τους.
Έχω πάει Προυσσό αρκετές φορες και πάντα νιωθω δεος εκει στη διαδρομή με τα βήματα της Παναγιας.
Διάβασα πιο πανω που εγραψες στο Σοφάκι. Και εγώ με το saloon το μπέρδεψα. Ώστε είναι αλλο, καινούριο μερος; Φαινεται σούπερ.
Αντε την επόμενη φορά Καλίτσα θέλω να σε καμαρώσω και εσενα σκιέρ.
Το Μελιτάκι φαίνεται τόσο χαρούμενο και γεμάτο!
[…] Karpenisi is the capital city of the Prefecture of Evritania. Though, when we say “let’s go to Karpenisi” we mean the whole area including all the wonderful villages around it as Karpenisi as a capital is not very picturesque. However, the wealth of plants and greenery in the area (especially in spring and autumn) is extraordinary and it will take your breath away with all the gorges, rivers and mountainous areas. it is suitable for vacations 365 days a year! […]