Να μαι κι εγώωωωωωωωωωωω! Η Kathy είμαι! Δεν πιστεύω να με ξεχάσατε! Ε, έλειψα λίγες μέρες αλλά παρόλ’ αυτά σας είχα ετοιμάσει αρκετές αναρτησούλες τις οποίες η Callie τις δημοσίευε όσο έλειπα μαζί με τις δικές της! Όσο για μένα έκανα αποτοξίνωση. Έμπαινα ελάχιστα από το κινητό έτσι για να παρακολουθώ λίγο τα πράγματα στην μπλογκογειτονιά.

Οι διακοπές στην θάλασσα  τελειώσανε αλλά όπως λέει και η κόρη μου οι διακοπές δεν τελειώσανε ακόμη! Τα σχολεία είναι ακόμη κλειστά και μπορούμε να χαρούμε το καλοκαιράκι για λίγες μέρες ακόμα. Εκείνη έχει ήδη φύγει για πενταήμερο με την γιαγιά και τον παππού.

Βέβαια για μας τις μαμάδες η επιστροφή από τις διακοπές είναι “άστα να πάνε” αφού πρέπει να πλύνουμε και να σιδερώσουμε ένα σωρό ρούχα, να τακτοποιήσουμε τις βαλίτσες, το σπίτι την αυλή, τα μπαλκόνια. Εγώ μεταξύ άλλων έκανα και αλλαγές στα έπιπλα του σαλονιού, στους πίνακες κλπ κλπ…Θεοπάλαβη!

Όμως παρόλ’ αυτά τα βαρετά υπάρχουν πολλά που  θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Ακόμη κι αδερφή μου να φανταστείτε δε έχει δει ακόμη τις φώτο μας.

Φέτος κάναμε κάμπινγκ με το τροχόσπιτό μας μετά από τέσσερα -πέντε χρόνια που είχαμε να το χρησιμοποιήσουμε για διάφορους λόγους που δεν χρειάζεται να αναφέρω. Να καταλάβετε τα παιδιά μας δεν ήξεραν καν πως έχουμε τροχόσπιτο! Η μεγάλη δεν το θυμότανε γιατί ήτανε μωρό την τελευταία φορά και ο μικρός δεν το είχε δει ποτέ!

Κάμπινγκ…αγαπημένη συνήθεια!
Αρμενιστής κάμπινγκ στην Σιθωνία Χαλκιδικής….λατρεμένος προορισμός!

η ακτή Armenisti

ο Τούρκος βράχος

Και κάπου πίσω αριστερά ο βράχος αράπης!

Το σαλόνι που μετατρέπεται σε κρεβατοκάμαρα

Αριστερά η κουζίνα, δεξιά η τουαλέτα και στο βάθος το δωμάτιο με τα δύο μονά κρεβάτια

Δύο μονά κρεβάτια ενηλίκων όπου κοιμούνται τα παιδιά με τα ειδικά προστατευτικά

Στην κουζίνα υπάρχουν δύο μάτια υγραερίου, νεροχύτης, ψυγείο, φούρνος μικροκυμμάτων και φυσικά αρκετά ντουλάπια

Η τεχνολογία δεν λείπει φυσικά ούτε στις διακοπές αλλά η χρήση της ήταν μόνο για ταινίες παιδικές!

Τροχόσπιτο χωρίς wc γίνεται; όχι βέβαια!

Εμείς βέβαια έχουμε επεκταθεί και εκτός τροχόσπιτου. Στην τροχοσκηνή υπάρχει ένα μεγαλύτερο ψυγείο και ένα πάγκος εργασίας με όλα τα σχετικά με το φαγητό για να μην μπαινοβγαίνουμε συνέχεια. 

Έξω από την τροχοσκηνή έχουμε την μια γκαζιέρα για το μαγείρεμα (ε να μην σκάσουμε κι από την ζέστη) 

και φυσικά την ψησταριά και το τραπέζι με τις καρέκλες.                

Τα παιδιά έκαναν πολλούς νέους φίλους φέτος! Η τροχοσκηνή δεν άδειαζε από παιδιά! Τι παιχνίδι κάνανε!

Το νέο μας πάτωμα της τροχοσκηνής το πήραμε μισοτιμής από το ΙΚΕΑ. Πολύ καλή επιλογή!

Το καλοκαίρι αυτό ήταν γεμάτο επιτεύγματα  και από τους δυο τους!

Ο μικρός έμαθε να μην κλαίει όταν του λούζεις τα μαλλιά, έμαθε ποδήλατο και επιτέλους να κάνει τα κακάκια του στην τουαλέτα (μετά συγχωρήσεως…)

Η μεγάλη πάλι έμαθε ποδήλατο με άνεση, έμαθε να κολυμπάει με ένα μπρατσάκι και λίγο μόνη της, έμαθε να κάνει βουτιές με ανοιχτά μάτια λέγοντάς μας χαρακτηριστικά “βουτάω με ανοιχτά μάτια και βλέπω τα κόκαλά σας”. Πως τις φάνηκε έτσι;

Και οι δυο έπαιξαν με τα μεγάλα κύματα, γίνανε πιο ανεξάρτητοι μιας και πήγαιναν με τους φίλους τους να παίξουν σε γύρω μέρη (πάντα σε μια συγκεκριμένη ακτίνα βέβαια).

Αγαπημένο τους παιχνίδι να παίρνει όλη η  τσακαλοπαρέα φακούς και να ψάχνουν λέει για φίδια! Χαμός! 
Την ημέρα παίζανε “σπιτάκια”. Τα κορίτσια ήτανε οι αδερφές και τα αγόρια τα σκυλιά τους. Κοιμότανε πάνω στην σανίδα του ο καθένας και δένανε το χέρι τους στο σκοινάκι της.

Το ημερήσιο πρόγραμμα είχε ως εξής τις περισσότερες ημέρες. Ξύπνημα γύρω στις 8 και απαραιτήτως πρωινή βουτιά με την τσίμπλα στο μάτι!

 

Η παραλία ήταν ήσυχη και η θάλασσα λάδι. Αν και λίγο κρύα στην αρχή σε ξυπνούσε και σε αναζωογονούσε!

Πολλές φορές με τον Γιώργο πηγαίναμε πρώτοι για να στήσουμε και τις ομπρέλες

και όταν ξυπνούσανε τα παιδιά ερχότανε και μας βρίσκανε κάτω στην παραλία.

Βγάζανε τις πυτζάμες και βουτούσανε! Τι ελευθερία!

Άλλες φορές καθόμασταν για λίγο να ξυπνήσουμε κοιτάζοντας τον ήλιο να ανεβαίνει ψηλά. Απέναντί μας το Άγιο Όρος (ή κατά τον μικρό μας Άγιος Φόρος!).

 

 

 

 

Άλλες φορές πηγαίναμε κατευθείαν για πρωινό! Αυγά με μπέικον ή βάφλες ή απλά ψωμάκι με μερέντα ή μαρμελάδα ή μελάκι! Χύμός ή γάλα κακάο! Ένα καλό πρωινό επιβάλλεται! Αν κι εμείς δεν μέναμε μόνο στο πρωινό! Χιχι!

 

Εδώ τα αυγά με μπέικον της φίλης Μ. που μας κάλεσε για πρωινό

Παλιότερα συνηθίζαμε να μην τρώμε το μεσημέρι αλλά μετά τις 7.30 το απόγευμα. Αλλά φέτος με τα παιδιά και την τρέλα τους για παιχνίδι τις πιο δροσερές απογευματινές ώρες αποφασίσαμε να τρώμε κανονικά το μεσημέρι και το βράδυ λίγο πιο ελαφριά. Το πρόγραμμα όμως των μεγάλων μεταβάλλονταν ανάλογα με τις ανάγκες και τις παρέες.

Πολλές φορές ετοιμάζαμε ουζάκι για την παραλία…

 

 

 

 

Ουζάκι με κοκκινιστό έχετε πιει; Μας είχε περισσέψει από την προηγούμενη…Λίγες τηγανιτές πατατούλες και….ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει!

…ενώ άλλες φορές ψήναμε το βράδυ με τους φίλους μας!

 

Ένα μεσημέρι φτιάξαμε και μαύρα μακαρόνια με γαρίδες. Κόλαση! Αλλά γι αυτά θα σας πω κάποια άλλη στιγμή αναλυτικότερα. 

Όπως καταλαβαίνετε το φαγητό δεν μας έλειψε καθόλου!

Οι υπόλοιπες ώρες ήταν ώρες χαλάρωσης,

 

 

 

παιχνιδιού

 

 

 

 

και μπάνιου.

 
Φυσικά το βράδυ τα παιδιά πέφτανε σαν ψόφια στο κρεβάτι. Πολλές φόρες μάλιστα από
την υπερένταση δεν τους έπιανε ο ύπνος και τους έβαζα ένα dvd να
χαλαρώσουν λιγουλάκι.

Μια άλλη ακόμη όμορφη ανάμνηση από τις φετινές μας διακοπές, ήταν το πάρτι της Μαρίας για την γιορτή της το Δεκαπεντάυγουστο. 
Το πρώτο της πάρτι είχε γίνει στον Αρμενιστή όταν ήταν εννιά μηνών αλλά φυσικά δεν το θυμότανε! Τώρα λίγο πριν τα έξι ήταν ενθουσιασμένη! Πήγε από νωρίς από τροχόσπιτο σε τροχόσπιτο για να καλέσει επίσημα όλους τους φίλους της! 

Εμείς αναλάβαμε τον  τον στολισμό,

 

 

τον μπουφέ
 

τα αλμυρά και γλυκά ποπκορν από τα χεράκια μας (σύντομα και η συνταγή)

αλλά και τα παιχνίδια που θα παίζαμε με τα παιδιά. (φώτο)

Παίξαμε μουσικές καρέκλες,

 κουταλομαχίες, το κρυμμένο δώρο, παπουτσοσαλάτα, 

σπάσε το μπαλόνι, πιάσε την ουρά μου. Πραγματικά περάσαμε υπέροχα! Τα παιδιά μας ήταν ενθουσιασμένα! Το ίδιο και οι καλεσμένοι τους! Μας ζητούσαν κι άλλα παιχνίδια αλλά η αλήθεια είναι πως δεν μας ερχότανε κάτι άλλο στο μυαλό!

Για περισσότερες ιδέες για πάρτι μπορείτε να μπείτε στο ανθομέλι εδώ, εδώ κι εδώ. Αλλά κι εδώ, εδώ κι εδώ.

Μετά το δικό μας πάρτι πήγαμε στο beach party που διοργανώνουν κάθε χρόνο κάποιοι γείτονές μας στην παραλία. Γινότανε χαμός! Έπαιζε μουσική γνωστός dj της Θεσσαλονίκης!  Το πάρτι κράτησε από τις 7 το απόγευμα έως τις 12 το βράδυ! Μπορεί να είχαν μαζευτεί και 400 άτομα! Η μουσική ήταν εκπληκτική και το κέφι άφθονο!

 

                                     

Τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου σηκώθηκαν μεγάλα κύματα. όχι λόγω κακοκαιρίας όμως! Είναι χαρακτηριστικά του Αρμενιστή αυτή την εποχή! Η χαρά του παιδιού! Παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους! Κυρίως όμως για μεγάλους γιατί για τους μικρούς είναι και λίγο επικίνδυνο! 

Περιμέναμε τα κύματα στο σημείο όπου σκάει το κύμα! Και όταν τύχαιναν 2-3 μεγάλα μαζεμένα σε πετούσαν έξω. Τι γέλιο! Να προσπαθείς να αναπνεύσεις, να κρατήσεις το μαγιό σου, να μείνεις κοντά στην θάλασσα και να μην σε πετάξει πάνω στις ομπρέλες! 

Δυστυχώς αυτές τις μέρες ζήσαμε και δυσάρεστα! Βλέπαμε επί τρεις μέρες να καίγεται απέναντί μας τμήμα του Αγίου Όρους κοντά στην Ουρανούπολη! Τα επακόλουθα της φωτιάς, εκτός από την φυσική καταστροφή, είναι φυσικά τα αποκαίδια που γέμισαν τις ακτές του δεύτερου ποδιού! Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους. 
 
 
Στο τμήμα του κόλπου όπου κάνουμε μπάνιο κανένας άλλος εκτός από τον άντρα μου κι ένα ακόμη ζευγάρι δεν εδέησε να μαζέψει ένα καρβουνάκι! Μαζέψανε πάνω από 8 σακούλες απορριμάτων χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα εκπληκτικό! Από το κάμπινγκ δεν βγήκε ούτε το μηχάνημα που καθαρίζει την παραλία! 

 

                                       

Αποχαιρετήσαμε τον Αρμενιστή με όλες αυτές τις αναμνήσεις αλλά και πολλές άλλες που φυσικά δεν μπορώ να τις γράψω γιατί θα χρειαζόμουν πολλές ακόμα αναρτήσεις, με την ευχή του χρόνου να είμαστε πάλι εκεί!

 

Πριν φύγουμε εντελώς από την Χαλκιδική σταματήσαμε για μεσημέρι να φάμε πίτσα στον Οβελίξ στην Βουρβουρού. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την τεράστια πίτσα!

 

Μαλλον δεν καταλάβατε το μέγεθος!
Kathy